کاربرد دم جانوران چیست؟
تمام مهره‌داران به جزء انسان، دُم دارند. البته دانشمندان معتقدند که انسان نیز زمانی دم داشته ولی بتدریج تحلیل رفته است. اثر این دم هنوز در انتهای ستون مهره‌های ما به جا مانده است. حالا آیا می‌دانید کاربرد دم جانوران چیست و آنها چه استفاده‌هایی از دُمشان می‌کنند؟
کاربرد دم جانوران
دم در انتهای ستون مهره‌های جانوران قرار دارد. هر یک از جانوران به گونه‌ای خاص از دُمشان استفاده می‌کنند.
دم ماهی‌ها توسط باله‌ای احاطه شده است. به این باله، باله دُمی می‌گویند. باله دمی به ماهی کمک می‌کند که رو به جلو و به طرف بالا شنا کند.
دم تمساح و وال‌ها، اندامی قوی برای حرکت است. تمساح‌ها از دُمشان برای دفاع و همچنین حمله به دشمنان‌شان استفاده می‌کنند.
قورباغه‌ها و وزغ‌ها فقط در مرحله نوزادی دم و باله دمی دارند و پس از بلوغ، آنها را از دست می‌دهند.
تمام خزندگان دارای دمی تکامل یافته‌اند. طول دم در خزندگان مختلف متفاوت است.
لاک پشت‌ها دمی کوتاه و مارمولک‌ها دمی بلند دارند. مارمولک‌ها می توانند هنگام خطر دمشان را از بدن‌شان جدا کنند. آنها با استفاده از این روش جالب از دست مهاجم می‌گریزند. این کار آسیبی به مارمولک نمی‌رساند و مدتی بعد، دم دوباره رشد می‌کند و به اندازه اولیه‌اش باز می‌گردد.
آفتاب پرست‌ها دم بلندی دارند. آنها می‌توانند دمشان را به دور شاخه‌ها بپیچند و محکم به آنها بچسبند.
طول دم مارها کم است و محلی برای ذخیره چربی به شمار می‌‍رود.
دم مار ماهی، کوچک و به شکل پارو است و در شنا کردن به جانور کمک می‌کند.
دم حقیقی پرندگان بسیار کوتاه است. این دم، تکیه گاهی برای پَرها می‌باشد.
طاووس‌ها از پرهای زیبای دمشان برای جلب توجه جنس مخالف بهره می‌گیرند.
اکثر پستانداران دم‌های تکامل یافته‌ای دارند. آنها به کمک دمشان می‌توانند حشرات را از خود دور سازند. انسان و شامپانزه چنین دمی ندارند.
کانگوروها و سنجاب‌ها هنگام راه رفتن و پریدن از دمشان برای حفظ تعادل کمک می‌گیرند. دم پُر مو و پُر پشت سنجاب، جانور را در فصل زمستان گرم نگه می‌دارد.
خرگوش‌ها از دمشان برای هشدار دادن به همجنس‌هایشان بهره می‌گیرند.
بنابراین هر یک از جانوران به گونه‌ای خاص از دمشان استفاده می‌کنند.
منابع
- کتاب چرا، چطور، چگونه؟ نوشته دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوالو. ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز. موسسه نشر و تحقیقات ذکر. تیر 1393.
