فلز روی چیست؟

فلز روی (Zinc) یک عنصر آبی – خاکستری است. این عنصر به گروه فلزات تعلق دارد و بشر صدها سال است که آن را شناخته و بکار گرفته است. امروزه اصلی ترین کاربرد آن، گالوانیزه کردن یا روی اندودکاری فولاد به شمار می آید. فولاد را در روی مذاب فرو می برند و یا الکترولیز می کنند تا پوشش محافظی به وجود آید و از زنگ زدن آن جلوگیری کند. فولاد گالوانیزه را در سقف سازی (پوشش بام) و یا ساخت مخازن آب بکار می گیرند. از روی در تولید باتری ها نیز استفاده می شود.

روی بخشی از آلیاژهای مختلف از قبیل برنج (روی و مس) و آلیاژ روی – مبنا (با آلومینیوم و مس) را تشکیل می دهد که از آنها برای ریخته‌گری اشیایی چون قابلمه و دستگیره های در استفاده می شود. اکسید روی رنگدانه ای به نام سفید چینی است که در پمادهای ضدعفونی کننده بکار گرفته می شود. اگر نور فرابنفش یا پرتوهای ایکس به سولفید روی برخورد کنند، آن را به درخشش در می آورند. به همین دلیل از این ماده به عنوان پوشش داخل لامپ یا صفحه تلویزیون و همچنین در ساخت عقربه ها یا ساعت های شب نما استفاده می شود.

رومی ها، 2000 سال قبل، از روی استفاده می کردند؛ اما چون این فلز معمولاً بعه صورت ترکیب و همراه با دیگر عناصر یافت می شد، تا دهه 1500 میلادی به عنوان یک فلز مستقل و مجزا شناسایی نشد. در این زمان یک پزشک سوئیسی به نام پاراسلسوس (Paracelsus) فلز روی را شناسایی کرد.

منابع

1. کتاب Kingfisher Science Encyclopedia. تالیف Catherine Headlam. ترجمه محمود سالک. نشر Kingfisher Books. سال 1991.