واکسیناسیون چیست؟
واکسیناسیون یکی از روش‌های ایمن‌سازی در برابر بیماری‌های خطرناک است. شخص واکسینه شده در برابر آن بیماری ایمن می‌شود و دیگر به بیماری مزبور مبتلا نمی‌شود.
واکسیناسیون اغلب با تزریق انجام می‌گیرد. اما تعداد معدودی از واکسن‌ها، مانند واکسن فلج اطفال خوراکی هستند. واکسن در واقع نوعی میکروب ضعیف شده، مرده یا سم میکروب بیماری است که وارد بدن فرد می‌شود. پس از ورود واکسن به بدن، سیستم ایمنی بدن با ساختن و ترشح پادتن مربوط به آن بیماری میکروب را از بین می‌برد. پس از آن، این پادتن در بدن می‌ماند و یا سیستم ایمنی بطور مداوم آن را می‌سازد. در نتیجه حتی اگر این میکروب دوباره وارد بدن شود، فرد به آن بیماری مبتلا نمی‌شود و نسبت به آن مصونیت پیدا می‌کند.
واکسیناسیون در برابر بسیاری از بیماری‌ها انجام می‌شود. برخی از این بیماری‌ها عبارتند از: سیاه سرفه، کزاز، دیفتری، سرخک، فلج اطفال، سل، وبا، تب زرد، حصبه و آنفلونزا. پس از تزریق واکسن ممکن است حالت خفیفی از آن بیماری بروز کند. واکسیناسیون معمولاً در دوران نوزادی آغاز می‌شود. در برخی از موارد عمل واکسیناسیون چند بار با فاصله صورت می‌گیرد. برای حفظ ایمنی در مقابل برخی از بیماری‌ها مانند کزاز هر چند سال یکبار باید واکسیناسیون را تجدید کرد که به آن، واکسن یادآوری می‌گویند.
واکسیناسیون در برابر برخی از بیماری‌ها ضروری است. حتی پس از ریشه‌کن شدن یک بیماری در یک منطقه، اگر صورت نگیرد ممکن است بیماری مجدداً شیوع پیدا کند.
منابع
- کتاب چرا، چطور، چگونه؟ نوشته دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال. ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز. موسسه نشر و تحقیقات ذکر. تیر 1393.
