چه چیز موجب ذات الریه می‌شود؟
ذات الریه یا سینه پهلو، التهاب و تورم یک یا هر دو ریه است که به علت آلودگی به ویروس یا باکتری پدید می‌آید. این بیماری در اثر تنفس گازها یا پودرهای شیمیایی و قرار گرفتن در معرض تشعشعاتی مثل اشعه ایکس نیز بروز می‌کند. در این بیماری، ریه‌ها دچار عفونت می‌شوند و توانایی پذیرش اکسیژن در آنها کاهش می‌یابد.
شدت و ضعف بیماری ذات الریه بسته به نوع عامل بیماری‌زا متفاوت است. ذات الریه ممکن است حاد باشد و بطور ناگهانی آغاز شود، ولی با مصرف آنتی بیوتیک به سرعت درمان شود. بیمار مبتلا به ذات‌الریه ویروسی در صورت استراحت کامل و درمان به موقع کاملاً بهبود می‌یابد. علائم بیماری ذات الریه عبارتند از:
- تب و لرز
- احساس ناراحتی شَدید و درد در قفسه سینه
- تنگی نفس
- سرفه
اگر عامل بیماری‌زا، باکتری پنوموکوک باشد، باکتری‌ها به سرعت در تمام سطح ریه پخش می‌شوند. در چنین حالتی، ریه‌ها با ترشح مایع و بدن با فرستادن گلبول‌های سفید به ناحیه عفونی شروع به دفاع می‌کنند. این مواد موجب تشکیل خلطی می‌شوند که همراه سرفه از گلوی بیمار خارج می‌شود.
آنتی بیوتیکی که برای درمان این بیماری تجویز می‌شود، بسته به عامل بیماری‌زا متفاوت است. مصرف آنتی بیوتیک، دوره بیماری را کوتاه می‌کند و عوامل بیماری‌زا را از بین می‌برد. سلول‌های چرکی نیز همراه با سرفه از ریه‌ها خارج می‌شوند و بیمار، سلامتی خود را باز می‌یابد.
بسیاری از عوامل بیماری‌زای دیگر پس از آنکه انسان را به بیماری‌هایی مثل سیاه سرفه و سرخک مبتلا کردند، موجب بروز ذات الریه نیز می‌شوند. استافیلوکوک‌ها و استرپتوکوک‌ها جزو باکتری‌های شایع مولد ذات الریه هستند. این باکتری‌ها فقط به قسمت‌های محدودی از ریه‌ها حمله می‌کنند. ولی با این وجود، خطرناک می‌باشند و باید سریعاً درمان شوند.
بیماری ذات الریه در گذشته موجب مرگ بیماران می‌شد، ولی امروزه با استفاده از داروهای مختلف درمان می‌شود.
منابع
- کتاب چرا، چطور، چگونه؟ نوشته دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال. ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز. موسسه نشر و تحقیقات ذکر. تیر 1393.
