اتمسفر چیست و کجاست؟
اتمسفر یا جوّ، تودهای از گاز است که اطراف زمین را فراگرفته و آن را به نام هوا میشناسیم. این توده هوا از زمین به سمت فضا گسترش مییابد و از 78 درصد نیتروژن، 21 درصد اکسیژن و یک درصد گازهای دیگر تشکیل شده است.
اتمسفر وارد آورنده فشار نیز هست. فشار هوا یا فشار جو، بر اثر وزن هوای بالا دست به وجود میآید. در سطح زمین، این فشار برابر یک کیلوگرم بر سانتیمتر مربع است. ما این فشار عظیم را در نظر نمیگیریم، چون همواره وجود دارد و عادی شده است.
در ارتفاعات بالا، اتمسفر رقیقتر و تنفس دشوارتر میشود. رد یا اثر اتمسفر را میتوان تا هزاران کیلومتر در فضا یافت، اما حتی ارتفاع 2200 متری شهر مکزیکوسیتی نیز در المپیک 1968، ورزشکاران را دچار تنگی نفس کرد.
هرچه بالاتر برویم، اتمسفر علاوه بر رقیق شدن، سردتر نیز میشود. در قله کوه اورست (با ارتفاع 8848 متر)، دما 50- درجه سانتیگراد است. به همین دو دلیل است که هواپیماها باید کاملاً درزبندی شوند و ذخیره اکسیژن مورد نیاز را همراه داشته باشند تا مسافرین از سرما در امان بمانند و بتوانند بطور عادی تنفس کنند.
اتمسفر با سد کردن راه تابشهای مضر و خطرناک خورشید و فضا، از ما محافظت میکند. برای مثال لایهای از اکسیژن به نام لایه ازون مانع عبور نور نامرئی فرابنفش میشود که عامل آفتاب سوختگی شَدید و مرگآور است.
دانشمندان دریافتهاند که اگر مقدار دی اکسید کربن موجود در اتمسفر زمین، 2 برابر و معادل 0.06 درصد آن شود، دمای کلی زمین بالا خواهد رفت. در این حالت، یخ پهنههای قطبها آب میشوند و سرزمینهای ساحلی و کم ارتفاع، به زیر آب میروند.
4.5 میلیارد سال طول کشیده تا مخلوط گازهای اتمسفر به وضع فعلی تکامل یابد. حدود 99 درصد اتمسفر را نیتروژن و اکسیژن تشکیل میدهد. یک درصد باقیمانده نیز به گازهای آرگون، دی اکسید کربن و مقادیر ناچیزی هیدروژن، ازون، متان، نئون، کریپتون و گزنون مربوط میشود. مقدار بخار آب، به دما و رطوبت هوا بستگی دارد.
منابع
- کتاب Kingfisher Science Encyclopedia. تالیف Catherine Headlam. ترجمه محمود سالک. نشر Kingfisher Books. سال 1991.