تلسکوپ چیست؟

تلسکوپ نور رسیده از یک شئی دور را متمرکز می‌کند و تصویر بزرگ شده آن را به وجود می‌آورد. تصویر از طریق یک عدسی درشت نمای قوی دیده می‌شود و به همین دلیل، بسیار نزدیک به نظر می‌رسد. دوربین‌های دو چشمی از دو تلسکوپ تشکیل شده‌اند که کنار هم قرار گرفته‌اند. در تلسکوپ‌های بازتابی از آئینه استفاده می‌شود. تلسکوپ‌های نجومی بزرگ همواره با استفاده از آئینه ساخته می‌شوند. زیرا ساخت و نصب آئینه‌ها ساده‌تر از ساخت و نصب عدسی‌ها است.

تلسکوپ‌های نوری را می‌توان بسیار بزرگ و قوی ساخت. اما اختلال ایجاد شده بوسیله اتمسفر زمین، میزان دید ستاره‌شناسان را محدود می‌کند. تلسکوپ‌های نجومی به دو نوع شکستی و بازتابی تقسیم می‌شوند.

• شکستی: به عدسی‌هایی مجهز است که تصویری بزرگ شده و وارونه تولید می‌کنند.
• بازتابی: آئینه انحنادار بزرگی دارند که نور را جمع‌آوری می‌کنند و روی یک آئینه دیگر باز می‌تاباند. آئینه دوم در قسمت چشمی قرار دارد.

اولین تلسکوپ‌های نجومی از نوع شکستی یا انکساری بودند و در سال 1609 میلادی گالیله به کمک نوع ساده‌ای از آنها که وسیله‌ای دستی بود، اکتشافات مهمی انجام داد. تلسکوپ کک (Keck Observatory) که در هاوایی نصب شده است، بزرگترین تلسکوپ جهان است. قطر آئینه آنکه از 36 قطعه جدا ساخته شده است، به 10 متر می‌رسد. قدرت جمع‌آوری نور این تلسکوپ، چهار برابر تلسکوپ 5 متری و مشهور نصب شده در کوه پالومار در کالیفرنیای آمریکا است.

منابع

1. کتاب Kingfisher Science Encyclopedia. تالیف Catherine Headlam. ترجمه محمود سالک. نشر Kingfisher Books. سال 1991.