چرا داروها باعث تغییر خلق و خوی ما می‌شوند؟
قرن‌ها است که با وجود خطرات بسیار، انسان‌ها مشغول تغییر شیمی مغزشان با ابزارهای پزشکی هستند. داروها و محرک‌هایی مانند کافئین، نیکوتین، کوکائین و آمفتامین روی آزادسازی آدرنالین و نورآدرنالین اثر می‌گذارند و باعث افزایش هوشیاری و تغییر خلق و خوی ما می‌شوند.
خوشی‌سازهایی مانند روانگردان‌ها باعث افزایش ناگهانی سطح سروتونین می‌شوند که با آزاد کردن هورمون اکسی‌توسین، حس سرخوشی را در بدن ایجاد می‌کنند. کُندسازهایی مانند مسکن‌ها، خواب‌آورها و الکل روی سامانه گیرنده‌های گابا (GABA) اثر می‌گذراند و باعث کاهش سطح فعالیت مغز می‌شوند.
گابا نوعی انتقال دهنده عصبی بازدارنده است که با سد کردن فعالیت یاخته‌های عصبی، باعث آرامش و کاهش اضطراب می‌شود.
برخی کندسازها دارای اثرات ضد تشنج هستند و به همین دلیل به عنوان درمانی برای بیماری صرع مورد استفاده قرار می‌گیرند. مواد افیونی هم باعث ملایم شدن سیگنال‌های عصبی می‌شوند. آنها ساختاری مشابه اندورفین‌های طبیعی دارند که به گیرنده‌های مغز و نخاع متصل و باعث تسکین درد و سرخوشی می‌شوند.
