اعتیاد و وابستگی به شیشه چگونه است؟
مت آمفتامین یا شیشه و یا کریستال ماده‌ای روان‌گردان (توهم‌زا) و محرک اعصاب است که وابستگی روانی آن بیشتر از وابستگی جسمی می‌باشد. با توجه به ماهیت وابسته کننده این ماده، فرد از لحاظ روانی و فیزیکی به آسانی به آن وابسته می‌شود. بلافاصله بعد از مصرف، حالتی در فرد ایجاد می‌شود که به سرعت وابستگی پیدا می‌کند و مجبور می‌شود هر روز مقدار مصرف را زیاد کند.
مصرف کنندگان شیشه در ابتدای مصرف گاه تا 72 ساعت، حتی یک دقیقه هم نمی‌خوابند. توهم شَدید و خیره شدن به یک نقطه خاص برای چندین ساعت و همینطور رفتارهای بی‌پروا، از حالات نشئگی این ماده محسوب می‌شود. پس از محو شدن اثر این ماده، شخص مصرف کننده طوری احساس خستگی و کوفتگی می‌کند که ممکن است حدود 48 ساعت به صورت پیوسته خواب باشد و پس از بیداری دچار سردردهای شَدید، بی‌قراری، لرزش و حرکات غیرعادی اعضای بدن (مثل دست و سر) می‌شود. ممکن است افراد برای از بین بردن این حالت دوباره مصرف کنند و فرآیند اعتیاد شروع می‌شود.
شیشه ماده‌ای نیست که پس از مصرف فرد را گوشه گیر کند. البته انزوا و افسردگی از عوارض این نوع ماده است. اما غالب این افراد گستاخ، بی‌پروا و ستیزه‌جو می‌شوند. شما می‌توانید کمی بیشتر درباره شیشه بدانید.
مراحل وابستگی روانی به شیشه
در فاز اولیه، شیشه تنها یک محرک بسیار قوی است که آثار آن شامل رفع خستگی، احساس شادابی و سرخوشی و… می‌باشد که در مراحل بعدی مصرف، تبدیل به یک توهم‌زای بسیار شَدید می‌شود. اغلب مصرف کنندگان این ماده، در ماه‌های اول مصرف، آثار توهم‌زایی بسیار کمی را تجربه می‌کنند و فاز غالب آنها لذت بردن بسیار زیاد، تجربه داشتن سطح بسیار بالای انرژی، خلاقیت، تمرکز فراوان و… است. ولی پس از گذشت مدتی از مصرف، تمام این مسائل از کنترل فرد مصرف کننده خارج می‌شود تا جایی که احساس می‌کند دیگر بدون مصرف شیشه، قادر به انجام هیچ فعالیتی نیست.
در این مرحله است که فشارهای روانی بسیار شدیدی به شخص وارد می‌شود. از این پس دیگر سپری کردن هر ثانیه‌ای از زندگی بدون مصرف شیشه برای او کابوسی بزرگ خواهد بود. بدون مصرف حتی نمی‌خواهد حرف بزند و راه برود و… پس ناچار مصرف می‌کند. هرچه زمان می‌گذرد، تحمل او در برابر مواد بیشتر شده و مصرف بیشتر می‌شود. هرچه مصرف بیشتر شود آثار ثانویه نیز واضح‌تر خود را نمایان می‌سازند.
فرد فوق‌العاده بدبین می‌شود. سوء ظن جنون‌آمیز به سراغش می آید و از کاه، کوه می‌سازد. به راحتی از کوره در می‌رود. در تمام مدت احساس می‌کند از سوی منبعی ناشناس کنترل می‌شود و کم کم به بیماری روانی تبدیل می‌شود. لحظه‌ای بسیار مهربان، منطقی و آرام و لحظه‌ای دیگر، خشونت به معنای واقعی در او موج می‌زند. اغلب این افراد رفتار جنسی مخاطره‌آمیزی نیز دارند و از پرخاش در روابط جنسی لذت می‌برند.
درمان
نکته اساسی این است که برای درمان اعتیاد به مواد مخدری که مورفین دارند مثل تریاک، کراک و هروئین، داروهایی مثل متادون و بوپرنورفین تجویز می‌شود. اما برای شیشه، داروی خاصی وجود ندارد و داروهایی که استفاده می‌شوند داروهای کمکی از ضد اضطراب‌ها و ضد افسردگی‌ها می‌باشند که این داروها در کاهش علائم بیمار موثر هستند.
در هر حال برای درمان عوارض اعتیاد به شیشه بر اساس مدت، روش مصرف و نوع علائم، ممکن است که فرد، نیاز به بستری شدن یا درمان سرپایی داشته باشد.
پس از ترک شیشه، فرد دچار نوعی ناتوانی، درماندگی و اختلال در الگوی خواب و کابوس‌های شبانه می‌شود. تا جایی که توانایی انجام وظایف و کارهای روزمره او مختل می‌گردد. اما فرد با مراجعه به پزشک متخصص می‌تواند به مرور زمان بر این حالات غلبه کند.
افرادی که به یکباره استعمال شیشه را قطع می‌کنند دچار علائم زیر می‌شوند:
- افسردگی
- بی‌علاقگی به زندگی
- خواب طولانی
- بهم ریختگی روحی
- کم آوردن انرژی
- سراسیمگی
- توانایی محدود در دستیابی به لذت‌ها
- اضطراب
سلامتی شما آرزوی ما است.
