چرا متخصصان، خالکوبی را پیشنهاد نمی کنند؟
انتظار زیادی است اگر بخواهید همیشه از طرح خالکوبی تان (تاتو) راضی باشید. ممکن است دلتان را بزند یا سن تان بیشتر شود و دوست نداشته باشید یک قلب تیر خورده روی بازوی تان وجود داشته باشد. اما یادتان باشد برداشتن و پاک کردن خالکوبی ها کاری دردناک است و البته عوارضی هم دارد.
بطور معمول از لیزر برای برداشن و پاک کردن تاتوها استفاده می شود. لیزر ممکن است به بافت های پوستی ضربه بزند و برخی پیگمان ها هم در محل باقی می ماند.
خالکوبی چه عوارضی دارد؟
تاتو با سوزن ها، جوهرها و مرکب ها شکل می گیرد. امروزه معمولاً این کار با ماشین های دارای سوزن انجام می شود. هر بار یک سوزن به داخل بدن فرو می رود و جوهر به آن محل تزریق می شود و سپس سوزن بعدی و…. تاتوهای بزرگ چند ساعت به طول می انجامند و طبیعی است که به خاطر دفعات بالای فرو رفتن سوزن به پوست دردناک باشد. خطرات تاتو متعدد است، بعضی از این خطرات کاملاً جدی است و برخی دیگر هم مشکلات جزئی یا گذرا را سبب می شود.
برخی از افراد نسبت به نوع جوهر و مرکب بکار رفته یا حتی سوزن های مخصوص تاتو آلرژی دارند و در آنها ضایعات پوستی و حتی زخم های بزرگ دردناک به وجود می آورد.
چرا متخصصان بیهوشی از تاتو می ترسند؟
یادتان باشد تاتو کردن در محل پشت و کمر، متخصصان بیهوشی را می ترساند. چون متخصصان بیهوشی بسیاری از مواقع برای زایمان های طبیعی یا سزارین یا عمل های جراحی زنانه از شیوه بی حسی های نخاعی (اپیدورال و اسپاینال) استفاده می کنند و وجود تاتو در ناحیه نخاع کمری آنها را می ترساند زیرا در مواردی واکنش های آلرژیک یا ورود عفونت پوستی در ناحیه تاتوها گزارش شده است و در کل بسیاری از متخصصان بیهوشی از انجام این بی حسی ها در افرادی که تاتو دارند، پرهیز می کنند.
اما مهم ترین عارضه تاتو عفونت است. در بسیاری از موارد سطح استریلیزاسیون دستگاه های تاتو در سطح مطلوبی نیست یا رعایت نکردن نکات بهداشتی توسط فرد تاتو کننده این خطر را به وجود می آورد. متاسفانه مواردی از انتقال عفونت های هپاتیت A و C و حتی ایدز، توسط تاتو کردن گزارش شده است.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «چرا متخصصان، خالکوبی را پیشنهاد نمی کنند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله مجله سیب سبز، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
