بازی بسکتبال چگونه به وجود آمد؟

در قرن دهم پیش از میلاد بازیی به نام «پُک تا پُک» توسط قبایل ساکن مکزیک انجام می گرفت که شباهت بسیاری به بازی بسکتبال داشت. قرن 16 میلادی آزتک ها در مکزیک مسابقاتی شبیه به همین بازی برگزار می کردند. در این مسابقات بازیکنان یک توپ کائوچویی را از میان حلقه سنگی عبور می دادند.

نخستین بازی بسکتبال در نیمه دسامبر سال 1891 میلادی برگزار می شود. این بازی توسط دکتر جیمز نیسمیت (James Naismith) ابداع شد. نیسمیت معلم ورزش یک مدرسه کارآموزی بین المللی در اسپرینگفیلد در ماساچوست آمریکا بود. از او خواسته شده بود بازیی جالب و سرگرم کننده برای دانش آموزان ابداع کند.

جیمز نیسمیت مبدع بازی بسکتبال
جیمز نیسمیت مبدع بازی بسکتبال

نیسمیت پس از کوشش های بسیار با الهام گیری از بازی های هاکی و فوتبال موفق به ابداع بازیی جدید شد. در این بازی، بازیکنان با انداختن توپ به داخل یک سبد، امتیاز بدست می آوردند. به همین جهت این بازی، بسکتبال (بسکت به معنی سبد و بال به معنی توپ) نام گرفت.

بازی بسکتبال در میان دانش آموزان مدرسه به شدت محبوبیت یافت. پس از آن، خبر این بازی جدید به سرعت به سایر نقاط آمریکا رسید. این بازی در طول 10 سال در کشورهای آمریکا، کانادا، فرانسه، انگلستان، چین، هند و ژاپن نیز گسترش یافت.

بازی بسکتبال در ابتدا 13 قانون داشت که بیشتر آنها هنوز اجرا می شوند. هدف در این بازی شامل دو سبد است که توسط حلقه های آهنی به قطر 45 سانتیمتر نگاه داشته می شوند. انتهای این سبدها در ابتدا بسته بود؛ اما بعداً سوراخی در انتهای آن ایجاد شد تا توپ از میان شان عبور کند.

زمین بازی بسکتبال معمولاً 28 متر طول و 15 متر عرض دارد. در هر طرف زمین، تخته ای به عرض 1.8 متر و طول 1.2 متر آویخته شده است. فاصله این تخته از خط عرضی زمین 1.2 متر است. هدف یا سبد روی تخته در ارتفاع 3 متری زمین و فاصله 30 سانتیمتری از پایین تخته نصب شده است.

در بازی بسکتبال هر تیم 5 بازیکن در زمین و 7 بازیکن ذخیره دارد. هر تیم دارای یک بازیکن میانه، دو بازیکن حمله و دو بازیکن برای دفاع است. در اغلب کشورها بسکتبال در دو زمان 20 دقیقه ای انجام می شود. البته در مسابقات باشگاهی و حرفه ای ایالات متحده آمریکا، بازی در 4 زمان 12 دقیقه ای انجام می گیرد.

مسابقات بسکتبال از سال 1936 میلادی در بازی های المپیک گنجانده شد.

منابع

  1. کتاب چرا، چطور، چگونه؟ دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال. ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز. موسسه نشر و تحقیقات ذکر. تیر 1393.
نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مشابه

دکمه بازگشت به بالا