تابش الکترومغناطیسی چیست؟
تابش الکترومغناطیسی حرکت موجی میدان های الکتریکی و مغناطیسی است. این امواج برخلاف موج هایی نظیر موج آب یا صدا، برای عبور و انتقال، نیاز به ماده ندارند.
هانس اورستد کشف کرد که جریان الکتریکی تولید کننده میدان مغناطیسی است، اما مایکل فارادی دریافت که تغییر در میدان مغناطیسی، باعث ایجاد جریان الکتریکی می شود. جیمز کلارک ماکسول نیز این قوانین را به شکل ریاضی ارائه داد و چنین نتیجه گرفت که موج میدان های الکتریکی و مغناطیسی می تواند حتی در فضای خالی (خلاء) به حرکت درآید. او سرعت حرکت چنین موجی را محاسبه کرد و عددی دقیقاً برابر با تندی یا سرعت نور بدست آورد؛ بنابراین حدس زد که نور نیز شکلی از تابش الکترومغناطیسی است.
انواع گوناگون تابش الکترومغناطیسی، طیف کاملی را تشکیل می دهند که فرکانس ها و طول موج های مختلفی را در بر می گیرد. برای این موج ها، طول موج بلند به معنی فرکانس پایین، و طول موج کوتاه به معنی فرکانس بالاتر است. طول موج امواج رادیویی به چند متر یا حتی کیلومتر می رسد، اما ریزموج ها (میکروویوها) طول موج هایی برابر چند سانتیمتر یا میلیمتر دارند.
طول موج تابش فروسرخ، بین چند هزارم تا چند دهم میلیمتر، و طول موج نور مرئی برابر چند ده هزارم میلیمتر است. پرتوهای ایکس، طول موج هایی در حدود چند میلیونیم میلیمتر دارند و طول موج های کوتاه تر از این نیز به پرتوهای گاما مربوط می شود که شکلی از رادیواکتیویته هسته های بعضی اتم ها هستند.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «تابش الکترومغناطیسی چیست؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب Kingfisher Science Encyclopedia، تالیف Catherine Headlam ترجمه محمود سالک از نشر Kingfisher Books، منتشر شده در ۱۹۹۱ با شابک ۹۷۸۰۸۶۲۷۲۸۵۳۳ به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
