رابطه ورزش و افزایش اعتماد به نفس
پروفسور مارگارت تالبور می‌گوید: «ورزش و فعالیت‌های جسمی راهکارهایی قوی برای کمک به افراد جوان هستند تا بیاموزند خودشان باشند و اعتماد به نفس بالایی داشته باشند.» او می‌گوید زمانی که این نوع فعالیت‌ها بطور صحیح ارائه شوند، می‌توانند به مردم آموزش دهند که در مورد محدودیت‌های احتمالی که خودشان ممکن است برگزیده باشند، سوال بپرسند و خود و ظرفیت‌های خود را با دید جدیدی ببینند.
زمانی که کتاب مینا سموئلز را با عنوان «مثل یک دختر بدو: چگونه زنان قدرتمند زندگی شادابی دارند»، خواندم سخنان مارگارت تالبور را به خاطر آوردم. این کتاب مجموعه‌ای جالب از داستان‌های دختران و زنانی است که زندگی آنها با تعامل با انواع مختلف ورزش تغییر کرده است.
سموئلز نوشته: «در طول سال‌ها اعتماد به نفس من از موفقیت‌هایی که در ورزش کسب کرده بودم، افزایش یافت. بهترین رکوردهای شخصی، برنده شدن در مسابقات کوچک محلی، گذراندن آسیب‌دیدگی‌ها و مسابقاتی که به خوبی پیش نمی‌رفت. من به ظرفیتی در خودم پی بردم که از وجود آن آگاه نبودم. من تنها از نظر جسمی قوی‌تر از چیزی که انتظار داشتم نبودم. خودم را به عنوان شخص دیگری تصور می‌کردم. شخصی با توانایی‌ها و ظرفیت‌های بیشتر، افق‌های وسیع‌تر و امکان‌های بزرگتر. متوجه شدم که نه تنها در ورزش بلکه در همه موقعیت‌ها می‌توانم خودم را تحت فشار قرار دهم و خطر کنم. در ورزش هم مانند زندگی رقابت تنها با شخص دیگری نبود، رقابت با خود من بود. رقابت کشف توانایی‌های من برای انجام بهتر کارها بود، برای داشتن بالاترین سطح استانداردهای خودم و ارائه آنها.»
این نظرات به یکی از مهم‌ترین زمینه‌های تحقیق در ورزش جوانان تبدیل شده است. نقشی که آنها در بالا بردن اعتماد به نفس خود ایفا می‌کنند. در این مقاله شما می‌توانید با نتایج این تحقیقات آشنا شوید.
تئوری‌های اعتماد به نفس بسیار فراوان است اما اکثر آنها به میزان درجه احساسات مثبتی که یک شخص نسبت به خودش دارد اشاره می‌کنند. اعتماد به نفس بطورکلی زمانی افزایش می‌یابد که شخص موفقیتی کسب می‌کند، از سوی دیگران تحسین می‌شود یا عشق دریافت می‌کند. همینطور با شکست، نقد خشن و طرد شدن کاهش می‌یابد. این موضوع برای افرادی که به آموزش، سلامت و ورزش علاقه دارند، به دلیل ارتباط آن با تطابق احساسات، رفتار سالم (مانند عدم مصرف مواد مخدر)، توانایی تطابق با چالش‌های زندگی و سلامت عمومی جسم و ذهن و شادابی، اهمیت بسیاری دارد.
افزایش حس کارآیی شخصی
همانطور که از نظرات مارگات تالبور و مینا سموئلز مشخص است اعتقاد گسترده‌ای وجود دارد که توسعه صلاحیت و تجربه و تخصص در مهارت‌های ورزشی می‌تواند منجر به حس کارآیی شخصی و حس خودمختاری شود که در ارتباط با پیشرفت اعتماد به نفس است. جای تعجب نیست که محققان دریافته‌اند که فعالیت‌های جسمی نقش بسیار مهمی در تقویت اعتماد به نفس دارد. ارتباط بین این فعالیت‌ها و معیارهای کلی اعتماد به نفس پیچیده است. اگرچه جای شک اندکی باقی است که درک مثبت اعتماد به نفس عامل مهمی در درک مثبت کلی از شخص بطور خاص در دوران کودکی و ابتدای دوران بزرگسالی است.
تعداد زیادی از مطالعات مدعی این ادعا هستند که ورزش و تحرک می‌توانند منجر به پیشرفت اعتماد به نفس شوند. به عنوان مثال محققان کانادایی دریافتند که دانش‌آموزان دختر و پسر که تحرک و فعالیت جسمی بیشتری دارند بطور قابل توجه‌ای اعتماد به نفس بیشتری دارند. این یافته توسط گروه دیگری از محققان کانادایی تایید شده است. این گروه همچنین بر چاقی که در این معادله نقش مهمی ایفا می‌کند تاکید دارند.
یک تحقیق در سوئیس نشان داده است که افراد بالغی که در باشگاه‌های ورزشی شرکت می‌کنند از سلامت بهتری برخوردار هستند که شامل تطابق بهتر با جامعه، نگرانی کمتر و بطورکلی احساس رضایت بهتر از زندگی است. نتایج مشابهی بر دانش‌آموزان اروپایی گزارش شده است که مشارکت در ورزش مدرسه بطور فراوانی بر اعتماد به نفس اثر دارد. جای شک نیست که بخشی از توانایی ورزش در محیط اجتماعی واقع شده است.
مجموعه‌ای از مقالات نشان می‌دهند که اهمیت اساسی و ارتباط اجتماعی بین سلامت کودک و رشد و توسعه در بزرگسالی وجود دارد و ورزش یک محیط محبوب برای تعاملات اجتماعی ارائه می‌دهد. مشارکت در ورزش‌های گروهی و تیمی ارتباط مثبتی با مقبولیت اجتماعی و حس تعلق دارد. بخصوص که این مشارکت با مربیگری مثبت، توسعه مهارت‌های پیشرفته و حمایت همسالان همراه باشد.
منابع
- رضوان باقی. مجله همشهری تندرستی.
