9 علامت هشدار دهنده که نشان می‌دهد شما ایده‌آل گرا هستید
«من کمی ایده‌آل گرا هستم.» عباراتی این‌چنینی، اغلب زمانی به زبان جاری می‌شوند که فرد بخواهد در عین فروتنی، نشان دهد که میل وی به ایده‌آل گرایی همچون مدال افتخار به سینه‌اش می‌درخشد.
درست است که تمایل به عالی بودن کلید موفقیت است و نخبگان، ورزشکاران، محققان پیشگام و رهبران موفق همگی سطح توقع بالایی از خودشان داشته‌اند؛ ولی وقتی این تمایل از حد بگذرد، نقش معکوس خواهد داشت و ما را از دستیابی به پتانسیل‌های وجودی‌مان بازخواهد داشت.
در این یادداشت 9 مورد از مهم‌ترین علائم هشداردهنده ایده‌آل گرایی را بیان می‌کنیم که به شدت آسیب‌رسان هستند. اگر این نشانه‌ها را در خود دارید، شما فردی ایده‌آل گرا، در مفهوم معنی منفی هستید.
1) از همه انتظار دارید ایده‌آل باشند.
ایده‌آل گراها نه تنها خودشان دوست دارند بی‌عیب‌ونقص باشند؛ بلکه در مورد دیگران نیز چنین انتظاری دارند. چنین افرادی صبر کمی دارند و وقتی مشاهده می‌کنند فردی نمی‌تواند استانداردهای آن‌ها را برآورده سازد، به سرعت نسبت به او جبهه می‌گیرند. یک فرد ایده‌آل گرا انسان‌های اطراف خود را با دید انتقادی نظاره می‌کند و همین موضع باعث می‌شود وی در روابط شخصی و کاری دچار مشکل شود.
2) نمی‌توانید کارها را در زمان مشخص شده به پایان برسانید.
انسان‌هایی که متعادل هستند، کارهای خود را در پُربازده‌ترین شکل ممکن به انجام می‌رسانند. ولی ایده‌آل گراها نمی‌توانند وظایف خود را در ضرب‌العجل‌های تعیین شده به پایان برسانند و طبیعتاً دچار مشکل می‌شوند. چنین افرادی یک ایمیل را چندین بار بازنویسی می‌کنند و تا زمانی که مطمئن نشوند بهترین متن را نوشته‌اند، روی گزینه ارسال کلیک نمی‌کنند. گاهی اوقات نیز آن‌قدر نوشتن ایمیل را معطل می‌کنند که در نهایت به کلی از خیرش می‌گذرند و منصرف می‌شوند.
3) اشتباهات‌تان را نشانه‌ای از عدم صلاحیت خود می‌دانید.
ایده‌آل گراها باور ندارند که اشتباهات، فرصتی برای یادگیری هستند. آن‌ها تصور می‌کنند هر اشتباه، نشانه‌ای است از اینکه آن‌ها به قدر کافی خوب نیستند و شایستگی ندارند. انسان‌هایی که به عارضه ایده‌آل گرایی مبتلا هستند، گفتگوهای انتقادی تند و تیزی با خودشان دارند و حتی کوچکترین خطاها نیز موجب می‌شود احساس شکست و سرخوردگی کنند.
4) برای پنهان کردن نقایص خود انرژی بالایی صرف می‌کنید.
ایده‌آل گراها از اینکه به دلیل داشتن نقطه ضعف، از جانب دیگران مورد قضاوت قرار بگیرند، به شدت ترس دارند. از این رو برای دور ماندن از قضاوت منفی دیگران، دائماً تلاش می‌کنند ظاهر خود را در عالی‌ترین شکل ممکن نگه دارند. اغلب انسان‌های ایده‌آل گرا، حتی در زمان‌هایی که بدترین روزهای خود را می‌گذرانند، چنین وانمود می‌کنند که همه‌چیز عالی است و در این وانمود کردن، به درجه استادی رسیده‌اند.
5) از کارهایی که احتمال شکست در آن بالاست، دوری می‌کنید.
ایده‌آل گراها به جای آن‌که بخواهند نکات جدیدی یاد بگیرند، ترجیح می‌دهند زمان و انرژی خود را به نمایش دادن مهارت‌های فعلی خود سپری کنند. آن‌ها صرفاً به زمینه‌هایی وارد می‌شوند که چالش‌برانگیز نباشد و احتمال موفقیت‌شان در آن‌ها نزدیک به صددرصد باشد. این قبیل افراد عمدتاً از انجام دادن فعالیت‌هایی که نیاز به ریسک و تلاش بالایی داشته باشد، طفره می‌روند. اگر شما یک انسان ایده‌آل گرا هستید، به احتمال زیاد در برابر امتحان کردن چیزهای جدید مقاومت می‌کنید و معتقدید اگر نتوانم در کاری به مهارت استادی برسم، بهتر است در آن وارد نشوم.
6) نمی‌توانید موفقیت‌هایتان را جشن بگیرید.
انسانی که از ایده‌آل گرایی رنج می‌برد، هر قدر هم موفق باشد، هیچگاه دوست ندارد به موفقیت خود اقرار کند. کسانی که جزو تیپ شخصیتی ایده‌آل گرا طبقه‌بندی می‌شوند، به جای آن که استعداد خود را ابزار موفقیت بدانند، همه دستاوردهایشان را به شانس ربط می‌دهند. حتی این امکان وجود دارد که فرد ایده‌آل گرا بعد از رسیدن به موفقیت، باز هم خودش را سرزنش کند و جملاتی این چنینی را با خود تکرار کند: «خیلی زودتر از این‌ها باید به اهدافم می‌رسیدم» یا «اگر باهوش‌تر بودم، لزومی نداشت برای رسیدن به موفقیت تا این حد تلاش کنم.»
7) بر مبنای موفقیت‌هایتان برای خودتان ارزش قائل می‌شوید.
ایده‌آل گراها تنها زمانی نسبت به خودشان احساس خوب پیدا می‌کنند که به دستاورد یا پیروزی جدید و بزرگی نایل شده باشند. یک تنزل کوچک، خطای سهوی یا طرد شدگی از سوی دیگران، هر چند هیج تاثیر چشمگیری در سیر زندگی‌شان نداشته باشد، آن‌ها را به قعر ناامیدی می‌کشاند و این احساس را در آن‌ها ایجاد می‌کند که به اندازه کافی ارزشمند نیستند.
8) تقلای شما برای ایده‌آل گرایی، باعث می‌شود سلامت روانی شما رو به وخامت بگذارد.
تلاش برای دستیابی به سطح غیرواقع‌بینانه‌ای از موفقیت، عوارض سوئی بر سلامت روانی فرد ایده‌آل گرا خواهد داشت. محققان ایده‌آل گرایی را با اضطراب، اختلال وسواس فکری، ناهنجاری در تغذیه و افسردگی مرتبط می‌دانند. نتایج چندین تحقیق مختلف نشان داده که ایده‌آل گرایی یکی از فاکتورهای خطر خودکشی به شمار می‌رود.
9) از زندگی‌تان راضی نیستید.
ترس مداوم از شکست، ایده‌آل گراها را از تجربه موهبتی به نام رضایت از زندگی محروم می‌سازد. نتایج تحقیقات بیانگر این هستند که ایده‌آل گرایان در محیط‌هایی با سطح استرس پایین عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند. ولی در واقعیت، خلق یک زندگی عاری از چالش عملی نیست. هر گونه دردسر و هر اتفاق استرس‌زا، می‌تواند نقش مخربی بر حس رضایت از زندگی ایده‌آل گرایان داشته باشد.
چگونه به ایده‌آل گرایی خود غلبه کنیم؟
در مواردی که سطح ایده‌آل گرایی خیلی جزئی باشد، صرف آگاهی از عارضه می‌تواند شروع خوبی برای غلبه بر آن باشد. اگر نشانه‌های جزئی و اندکی از تمایل به ایده‌آل گرایی را در خود مشاهده کرده‌اید و احساس می‌کنید این تمایل شما را از تجربه یک زندگی بهتر و موفق‌تر بازمی‌دارد، زمان آن فرا رسیده که خودتان را به چالش بکشید و با انجام اقداماتی همچون تقلیل سطح انتظارات از خود، قبول کردن اشتباه و پذیرفتن شکست به عنوان بخشی از فرآیند، سعی در به زانو درآوردن این عارضه داشته باشید.
