چگونه از ابتلا به کم خونی فقر آهن پیشگیری کنیم؟

هر جایی که سرعت رشد در بدن انسان بالا باشد، نیاز به آهن هم بیشتر می شود. سال های اول پس از تولد، سال های اول مدرسه و دوران دبیرستان که فرد با جهش رشدی قد و وزن مواجه است، نیاز به منابع آهن جدی تر است. همچنین در خانم های باردار و شیرده و در دوران قاعدگی توجه به این مسئله ضروری می باشد. کم خونی فقر آهن علل زیادی از جمله از دست دادن خون، مصرف ناکافی آهن در رژیم غذایی و اختلالات دستگاه گوارش دارد که برای هر کدام راه حل هایی وجود دارد.

نشانه های کم خونی شامل بی حسی، بی حالی، گز گز اندام ها، ضعف، سرگیجه و تپش قلب هنگام فعالیت است. همچنین می توان به خستگی زودرس، درد قفسه سینه هنگام فعالیت، سردی اندام ها، رنگ پریدگی، رنگ پریدگی ناخن ها و مخاط ها اشاره کرد. از کج خلق و خویی، عصبی شدن، کاهش قدرت تمرکز در کودکان، خشکی دست، شکنندگی ناخن ها و ریزش مو نیز به عنوان علائم تخصصی فقر آهن یاد می شود.

اگر علت فقر آهن از دست دادن خون طی قاعدگی یا از روده ها باشد، باید حتماً به پزشک مراجعه کرد.

اگر به علت مصرف ناکافی آهن در رژیم غذایی باشد باید آن را اصلاح کرد. بهترین منبع تامین آهن بدن گوشت قرمز بخصوص جگر و گوشت گاو است. حبوبات، عدس، نخودفرنگی، لوبیا و دانه های سویا نیز منابع گیاهی آهن دار هستند. سبزیجات با برگ های سبز تیره مثل اسفناج و همچنین خشکبار مانند برگه زردآلو و کشمش نیز منابع بسیار غنی آهن هستند.

مکمل های غذایی آهن نیز به صورت قرص و قطره در داروخانه ها موجود است. قرص آهن یا همان فروس سولفات برای بزرگسالان تجویز می شود و قطره خوراکی آن برای اطفال می باشد. البته مکمل های آهن هیچگاه جایگزین مواد غذایی نمی شوند و نمی توان آنها را به جای مواد غذایی سالم استفاده کرد. قرص آهن عوارض جانبی مثل مدفوع تیره، سوزش معده و یبوست دارد.

شایع ترین علت کم خونی ارثی، تالاسمی مینور است که با انجام آزمایش، پایین بودن هموگلوبین مشخص می شود. این افراد نیازی به مکمل آهن ندارند و بیشتر به ویتامین گروه B نیازمند هستند.

اگر فقر آهن آنقدر شَدید باشد که حیات فرد را به خطر بیندازد، لازم است با تزریق خون این کمبود را سریعاً جبران کرد؛ چرا که عوارض بسیاری به همراه دارد؛ پس حتماً باید این بیماری جدی گرفته شود.