روانشناسی رنگ سبز

رنگ سبز پیام های متنوع و گسترده ای دارد. هر قدر زرد بیشتری به آن بیفزاییم، مهیج تر می شود و هر قدر آبی بیشتری به آن افزوده شود، آرامش بخش تر.

هر رنگ واکنش غریزی خاصی در ما ایجاد می کند. گاهی این واکنش ها فیزیولوژی، گاهی احساسی و زمانی فرهنگی هستند. در این مقاله شما می توانید با روانشناسی و پیام های رنگ سبز آشنا شوید.

خانواده سبز طیف وسیع تری از سایر رنگ ها دارد و به همین سبب واکنش های متنوع و گوناگونی را ایجاد می کند. هرچه تیرگی و سایه آن بیشتر، نظیر سبز ارتشی، سبز یشمی یا سبز زیتونی تداوم و اعتبار را تداعی می کند و معرف محصولاتی است که با محیط زیست سازگار هستند.

سبز زنگاری، لجنی و سدری آرام بخش است. سبز زمردی و مرمری، مجلل تلقی می شود. سبز با گرایش آبی، مثل آبی زنگاری و کله غازی اگر براق باشد جسورانه و اگر با ته رنگ سفید آمیخته شود، آرام بخش است.

فضای سبز طبیعت برگرفته از کلروفیل یا همان رنگدانه های سبز است که اغلب ته رنگی از درجات مختلف زرد دارد؛ همچون رنگ چمن، برگ درختان، لیموترش تازه، نعناع، سرخس، شمشاد و گیاهان باغ. این آمیزه سبز و زرد احساس سرزندگی، نشاط و طراوت بهاری را زنده می کند. پس تعجبی نیست که یادآور رویش و باروری باشد.

اما اگر سبز بیش از اندازه به زردی بزند، غیرعادی جلوه و واکنش منفی ایجاد می کند. چنین سبزی تداعی کننده رشک و حسادت و بیماری هایی چون دریازدگی و مسمومیت است.

جمع بندی رنگ سبز

منابع

مقاله علمی و آموزشی «روانشناسی رنگ سبز»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب دانش و روانشناسی رنگ ها، نوشته ی مایمی کوپر و ترجمه امیرحسن مکی از انتشارات آریاگهر، منتشر شده در ۱۳۹۲ با شابک ۵-۱-۹۴۱۰۴-۶۰۰-۹۷۸ به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.