مشعل چاه نفت چگونه ایمن می‌سوزد؟
حفاری و پالایش نفت و گاز کار حساسی است. هزاران تُن ماده سوختنی در آنجا حضور دارد و خطر آتش‌سوزی بسیار جدی است. با وجود این، مشاهده می‌کنیم مشعلی سوزان که در گوشه‌ای از منطقه حفاری یا پالایشگاه‌ها مشغول سوختن است. صحنه آشنایی می‌باشد، درست است؟
مشعل‌های گازی ستون‌های بزرگی از آتش هستند که در کارخانه‌های صنعتی به عنوان یک فرآیند ایمنی انجام وظیفه می‌کنند. از این ستون‌های آتش در حفاری چاه نفت و گاز و همچنین پالایشگاه‌ها استفاده می‌شود. اگرچه نحوه عملکرد آنها اندکی با هم تفاوت دارد.
هنگام حفاری نفت، بیشتر اوقات مخازن زیر زمینی این سوخت فسیلی حاوی مقادیر عظیم گاز طبیعی هستند. اگرچه گاز طبیعی هم ماده سوختنی ارزشمندی است، اما همیشه امکان ذخیره‌سازی و بهره‌برداری از آن وجود ندارد. در این موقعیت‌ها، اول از یک مشعل موقت برای آزادسازی این فشار و پایدارسازی نفت مایع و گاز باقیمانده استفاده می‌شود. گاز سپس به دودکش مشعلی پالایشگاه یا سایت حفاری منتقل و شعله‌ور می‌شود. پس از تمام شدن سوخت که ممکن است هفته‌ها به طول بینجامد، مشعل خودبخود خاموش می‌شود.
در پالایشگاه‌های گاز، مشعل کارکرد متفاوتی دارد. در اینجا مشعل به عنوان سوپاپ اطمینان و برای اطمینان از انباشته نشدن گاز استفاده می‌شود. اگر فشار لوله‌های انتقال گاز از حد مجاز بیشتر شود، گاز اضافی به سمت مشعل رها و مشتعل می‌شود تا خطر آتش‌سوزی یا انفجار پالایشگاه از بین برود.
اگرچه سوزاندن گاز در مشعل‌ها ممکن است بی‌فایده و مسرفانه به نظر رسد، اما آنها به نوعی دوستدار محیط زیست هستند. زیرا آزادسازی این گازها به صورت خام باعث ایجاد مواد خطرناک در لایه‌های بالاتر جو می‌شود.
