پلاتین چیست؟

پلاتین عنصر فلزی سنگینی است که با هوا، آب یا اسیدهای قوی (غیر از مخلوط اسید کلریدریک و اسید نیتریک) واکنش انجام نمی دهد. این عنصر به مقدار کم در کانه نیکل یافت می شود و رسانای خوبی برای الکتریسیته است. به دلیل همین خاصیت و همچنین مقاومت در برابر خوردگی، برای استفاده در مدارهای چاپی الکتریکی و کنتاکت های الکتریکی کیفیت بالا، که در کلیدها و اتصال دهنده ها مورد استفاده دارند، بسیار مناسب است.

پلاتین در برابر دماهای بالا ایستادگی می کند و نقطه ذوبی برابر 1772 درجه سانتیگراد دارد. آلیاژ پلاتین و ایریدیم در برابر گرما بسیار مقاوم است و در دستگاه های اندازه گیری دماهای بسیار بالا به کار گرفته می شود. از این عنصر برای ساخت جواهرات نیز استفاده می کنند.

پلاتین سیاه را به عنوان کاتالیزور در بعضی واکنش های شیمیایی بکار می گیرند. می تواند گاز هیدروژن را جذب کند و در مبدل کاتالیزوری برای پاکیزه کردن گازهای خروجی وسائل نقلیه موتوری، مورد استفاده قرار می گیرد.

پلاتین به عنوان کاتالیزور

پلاتین، کاتالیزوری عالی است که واکنش های شیمیایی را سرعت می دهد. به همین دلیل، از این عنصر در مبدل های کاتالیزوری که گازهای خروجی اتومبیل را پاکیزه می کنند، استفاده می شود. پلاتین، معمولاً به صورت مخلوط با فلزاتی چون پالادیم و رودیم، آلوده کننده هایی چون مونوکسید کربن را به موادی از قبیل آب، اکسیژن و دی اکسید کربن تبدیل می کند.

منابع

1. کتاب Kingfisher Science Encyclopedia. تالیف Catherine Headlam. ترجمه محمود سالک. نشر Kingfisher Books. سال 1991.