چرا برخی از مردم ناشنوا می شوند؟
واژه ناشنوایی برای درجات مختلف اختلالات شنوایی بکار می رود. ناشنوایی ممکن است مادرزادی باشد و یا در اثر بیماری یا تصادف ایجاد شود.
ناشنوایی مادرزادی در اثر عوامل مختلفی بروز می کند. به عنوان مثال اگر مادر باردار در طول سه ماه اول حاملگی مبتلا به سرخک شود، نوزاد او ممکن است ناشنوا به دنیا بیاید. حداقل در 50 درصد از این موارد، نوزاد ناشنوا متولد می شود. عوامل ارثی یا برخی دیگر از انواع بیماری ها که مادر باردار دچار آن می شود نیز ممکن است موجب ناشنوا متولد شدن نوزاد شود. افرادی که ناشنوا متولد می شوند، نمی توانند صحبت کنند؛ به همین دلیل به آنها کر و لال می گویند.
ناشنوایی در اکثر موارد، بعد از تولد رخ می دهد. ناشنوایی ممکن است در اثر عفونت باشد. سخت شدن مواد مترشحه درون گوش یا ازدیاد آن در مجرای شنوایی از رسیدن امواج صوتی به پرده گوش جلوگیری می کند و موجب ناشنوایی می شود. اگر این مواد موم مانند توسط پزشک از گوش خارج نشود، پرده گوش پاره می شود.
در برخی موارد، ناشنوایی در اثر آسیب و تخریب اعصاب شنوایی پدید می آید. آسیب اعصاب شنوایی ممکن است در اثر صداهای بسیار بلند و گوش خراش یا برخی جراحات حاصل شود. افرادی که در نقاط بسیار پُر و سر صدا کار می کنند نیز دچار اختلالات شنوایی می شوند. این گونه افراد فقط می توانند صداهای خیلی بلند را بشنوند. در جنگ جهانی دوم 58 هزار سرباز در اثر صداهای انفجار، تانک ها و سلاح ها دچار ناشنوایی شدند.
بیماری های گوش نیز ممکن است باعث ایجاد ناشنوایی شوند. گاهی اوقات عوارض سوء برخی از بیماری های سخت و استفاده از داروهای سمی باعث بروز اختلالات شنوایی می شود. رشد غیر طبیعی برخی از استخوان های گوش نیز می تواند موجب ناشنوایی شود. این استخوان ها از رسیدن امواج صوتی به برخی از قسمت های مهم گوش جلوگیری می کنند.
امروزه برای درمان اختلالات شنوایی از وسائل جدید و پیشرفته ای استفاده می شود. پزشکان در برخی موارد، ناشنوایی را با جراحی درمان می کنند. یکی از دستگاه هایی که برای رفع اختلالات شنوایی و تقویت امواج صوتی بکار می رود، سمعک است.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «چرا برخی از مردم ناشنوا می شوند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
