کبریت چگونه ساخته می شود؟
اولین کبریت در سال 1827 میلادی توسط یک داروساز انگلیسی به نام جان والکر ساخته شد. این کبریت عبارت بود از یک چوب کبریت که نوک آن با کلرید پتاسیم، سولفید آنتیموآن، صمغ عربی و نشاسته پوشانده شده بود. هنگام روشن کردن این نوع کبریت، به اطراف جرقه پرتاب می شد. یک شیمیدان سوئدی به نام گوستاو ای. پاش در سال 1844 میلادی اولین کبریت بی خطر را ابداع کرد.
فسفر قرمز ماده اصلی مورد استفاده در صنعت کبریت سازی است. کبریت ها به دو گروه عمده تقسیم می شوند که عبارتند از: کبریت های اصطکاکی و کبریت های بی خطر.
کبریت های اصطکاکی احتیاجی به ماده رنگی مخصوص کناره قوطی کبریت ندارند. این نوع کبریت ها را به هر نقطه که بزنیم آتش می گیرند. نوک کبریت های اصطکاکی دارای مخلوطی از سولفید فسفر و یک ماده اکسید کننده است.
در کبریت بی خطر، عناصر لازم برای ایجاد آتش از هم جدا می شوند. به این ترتیب که یک قسمت در نوک چوب کبریت و قسمت دیگر در کناره قوطی کبریت قرار می گیرد. ماده رنگی کناره قوطی کبریت مخلوطی از فسفر قرمز و سنباده است. سنباده برای افزایش اصطکاک و در نتیجه افزایش انرژی گرمایی بکار می رود.
نوک چوب کبریت حاوی کلرید پتاسیم است. اصطکاک سر چوب کبریت با بدنه قوطی، موجب آتش گرفتن کبریت می شود.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «کبریت چگونه ساخته می شود؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
