آناتومی و عملکرد پر پرندگان
فقط پرندگان پَر دارند. پر از بخش های زنده بدن پرنده نیست. اگر پر پرنده ای را بشکنید، هیچ خونی مشاهده نمی کنید و پرنده زخمی و مجروح نمی شود. در این حالت، حس پرنده همان احساسی است که شما هنگام کوتاه کردن موهای خود دارید. در حقیقت، پرندگان سالانه حداقل یکبار پرهایشان را تغییر می دهند. پرهای قدیمی بتدریج می ریزند و پرهای جدید جای آنها بیرون می آیند.
پرها پرنده ها را گرم نگه می دارند و به آنها توانایی پرواز می دهند. پرها از یک ماده شاخی به نام کراتین ساخته شده اند و بسیار سبک هستند. هر پر دارای یک میله مرکزی توخالی و تعداد زیادی شاخه بسیار باریک است.
پرها به چهار نوع تقسیم می شوند که اصلی ترین آنها «پرهای پرواز» بال و دم هستند. «پوش پرها» بدن و لبه های جلویی بال ها را می پوشانند و سطحی صاف به وجود می آورند که برای پرواز، لازم و ضروری است. پوش پرها به پرهای پروازی کوچک شباهت دارند، اما تقارن آنها بیشتر است. در زیر پوش پرها لایه ای از «پرهای ریز و کرک مانند» قرار می گیرد، که بدن پرنده را گرم نگه می دارد. در بین این پرهای ریز، پرهای بسیار ظریف و مو مانندی پخش شده اند، که به عصب های پوست متصل هستند و آشفتگی و به هم ریختگی پرها را به پرنده اطلاع می دهند.
پرهای پرواز و پوش پرها معمولاً به رنگ روشن هستند (بخصوص در جنس نر) و به کار جلوه گری و جذب جفت نیز می آیند. بعضی از این رنگ ها بوسیله رنگدانه ها ایجاد می شوند و بعضی نیز حاصل تابش دهی هستند.
رنگ پرهای بعضی پرندگان به استتار آنها نیز کمک می کند. این رنگ ها، به دلیل هماهنگی با محیط، دیدن پرنده ها را دشوار می کنند و دشمنان نمی توانند به راحتی آنها را شکار کنند.
پرهای بعضی از پرندگان بسیار زیبا هستند و مردم از آنها برای تزئین در مراسم و جشن ها استفاده می کنند. در این بین، پر طاووس با رنگ ها و طرح های درخشان، شهرت فراوانی دارد.
مرغ بهشتی نر نیز دارای پرهای بسیار زیبایی است که افراد قبیله های گینه نو از آنها در جشن هایشان استفاده می کنند. در قرن گذشته بسیاری از این پرندگان را شکار کرده اند تا پرهایشان را به اروپا و آمریکا بفرستند. در این کشورها، از این پرها برای تزئین کلاه های زنانه استفاده می کنند.
پرندگانی که بیشتر وقت خود را روی درختان می گذرانند تمایل به پرش پیدا می کنند زیرا این کار روی شاخه های باریک و نازک راحت تر از راه رفتن است. این پرندگان پاهای تکامل یافته دارند که بطور کارآمد برای پرش تکامل یافته اند پس منطقی است که حتی هنگام پرسه زدن روی زمین هم این حالت را حفظ کنند.
پرش برای پرندگان سبک وزن و کوچک بهتر جواب می دهد. چون آنها پاهای کوچکتری دارند و هنگام پریدن چندین برابر راه رفتن حرکت می کنند و باعث صرفه جویی در انرژی شان هم می شود.
پرندگانی که روی زمین لانه دارند بیشتر تمایل به راه رفتن و دویدن دارند تا پرش؛ مانند برخی پرندگان شکارچی مانند قرقاول، سیاه خروس و دم جنبانک که روی زمین به دنبال حشراتی برای شکار می گردند.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «آناتومی و عملکرد پر پرندگان»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب Kingfisher Science Encyclopedia، تالیف Catherine Headlam ترجمه محمود سالک از نشر Kingfisher Books، منتشر شده در ۱۹۹۱ با شابک ۹۷۸۰۸۶۲۷۲۸۵۳۳ به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
