چگونه پستانک را کنار بگذاریم؟
مکیدن پستانک روش خوبی برای به خواب رفتن نوزاد است. به علاوه پستانک می‌تواند خطر ابتلای نوزاد به سندروم مرگ ناگهانی (SIDS) را کاهش دهد. پزشکان توصیه می‌کنند در تولد یک سالگی، پستانک را از نوزاد بگیرید تا آسیبی به دندان‌هایش وارد نشود. به علاوه، هر قدر نوزاد بیشتر پستانک بخورد، وابستگی بیشتری به آن پیدا خواهد کرد. ترک این وابستگی در سنین بالاتر به مراتب دشوارتر است.
اگر نوزاد شما بیش از 12 ماهش است که پستانک می‌خورد، ممکن است فکر کنید جدا کردن او از پستانک محبوبش کار دشواری است. اما شما می‌توانید با روش‌هایی که در ادامه مطرح می‌شوند، این کار را با موفقیت انجام دهید.
می‌توانید قاطع عمل کنید.
گاهی اوقات کشیدن پستانک از دهان نوزاد و پس ندادن آن تا یک مدت معلوم باعث می‌شود که نوزاد از خوردن پستانک صرف نظر کند. اما باید خود را برای دیدن گریه و زاری نوزاد آماده کنید. با این حال او خواهد توانست در عرض چند روز به آرامش قبلی‌اش دست پیدا کند. رمز موفقیت در این کار این است که از تصمیم‌تان برنگردید. پس بهتر است تمام پستانک‌هایی را که در خانه دارید، دور بریزید تا وسوسه نشوید.
اما شاید بهتر باشد با آرامش عمل کنید.
مکیدن پستانک برای نوزاد یک عادت آرامش‌بخش است و به نوزاد کمک می‌کند که راحت‌تر بخوابد. بنابراین هر گونه عجله در جدا کردن نوزاد از پستانک ممکن است باعث بروز مشکلات خواب از جمله کابوس‌های شبانه و اختلالات مزمن شود. جدا کردن نوزاد از پستانک باعث می‌شود که او به خوردن انگشتانش رو بیاورد. کاری که چندان ایده‌آل به نظر نمی‌رسد و ممکن است باعث بروز مشکلات دهان در نوزاد شده و رشد دندان‌های او را به خطر بیندازد. همچنین، خطر ابتلا به سایر بیماری‌ها را نیز افزایش می‌دهد. چون کودک دائماً دست کثیفش را درون دهانش می‌گذارد.
پس اگر نوزادتان حین جدا شدن از پستانک بی‌قراری می‌کند، بهتر است کمی با آرامش بیشتر عمل کنید. سعی کنید از یک رویکرد تدریجی برای خداحافظی با پستانک استفاده کنید. اگر کودک دوست دارد در طول روز پستانک بخورد، به او بگویید فقط اجازه دارد هنگام خواب پستانک بخورد و بتدریج، قبل از خواب را هم ممنوع کنید و نگذارید دیگر پستانک بخورد. باید بدانید همه نوزادان دیر یا زود باید از پستانک گرفته شوند. شما می‌توانید یک زمان مشخص مثل روز تولد را برای ترک آن تعیین کنید و به کودک بگویید که از آن روز به بعد دیگر خبری از پستانک نخواهد بود.
انتظار نداشته باشید که دوره جدا شدن یک دوره آسان باشد. هرگز آمادگی کودک را برای ترک پستانک زیر سوال نبرید و سنش را به رخ او نکشید. هیچ وقت نگویید که بچه‌های هم سن او پستانک را کنار گذاشته‌اند. هر کودکی سرعت رشد مخصوص به خود را دارد. بهتر است در دومین سال زندگی نوزاد، او را از پستانک جدا کنید. اما اگر این بازه زمانی کمی بیشتر طول کشید، نگران نباشید.
تشویق فراموش نشود.
می‌توانید از روش‌های تشویقی هم برای این کار بهره بگیرید. یعنی هر بار که فرزندتان در کنار گذاشتن پستانک، بیشتر موفق بود او را مورد تشویق قرار دهید. مثلاً می‌توانید این موفقیت‌ها را برای پدرش تعریف کرده و او را تحسین کنید یا در برابر موفقیت او از دادن هدیه استفاده کنید.
می‌توانید خداحافظی با پستانک را با بازی همراه کنید تا فرزندتان با شادی و خنده آن را رها کند. اما هرگز از روش‌های ترساندن یا تنبیه و خشونت استفاده نکنید.
جدا شدن از پستانک برای یک نوزاد که آرامش خود را در خوردن آن می‌بیند، کار دشواری است. بنابراین باید بتوانید جایگزین مناسبی به فرزندتان بدهید.
