کاشف نوترون کیست؟
می دانیم که هر اتم از سه جزء به نام های الکترون، پروتون و نوترون ساخته شده است. نوترون ها و پروتون ها در داخل هسته اتم قرار دارند و الکترون ها در اطراف هسته در حال گردش هستند. پروتون ها دارای بار الکتریکی مثبت و الکترون ها دارای بار الکتریکی منفی هستند. نوترون بر خلاف این دو ذره هیچ بار الکتریکی ندارد و خنثی است.
جرم نوترون بیش از جرم پروتون ها و الکترون ها است. حالا آیا می خواهید بدانید نوترون چگونه و توسط چه کسی کشف شد؟
نوترون بوسیله یک دانشمند انگلیسی به نام جیمز چادویک (James Chadwick) کشف شد.
در اوایل دهه 1900 میلادی دانشمندان می دانستند که هر اتم دارای دو نوع ذره به نام های الکترون و پروتون است. چادویک در سال 1932 میلادی نشان داد که اگر عنصر بریلیم را بوسیله ذرات آلفا بمباران کنیم، اشعه ای از آن ساطع می شود که از ذرات الکتریکی خنثی تشکیل شده است. او این ذرات را نوترون نامید و به بررسی خواص دیگر آن پرداخت.
چادویک موفق به کشف ایزوتوپ ها نیز شد. اتم های یک عنصر را که تعداد پروتون های آنها برابر اما تعداد نوترون هایشان متفاوت است، ایزوتوپ آن عنصر می نامند. یک عنصر و ایزوتوپ آن دارای جرم اتمی متفاوتی هستند.
چادویک در سال 1935 میلادی موفق به دریافت جایزه نوبل در فیزیک شد. او از جمله پیشگامان مطالعه واکنش های هسته ای و یکی از اعضای اصلی سازنده اولین بمب اتمی در جنگ جهانی دوم بود.
چادویک با انجام آزمایش هایی متوجه شد که نوترون های آزاد بر خلاف زمانی که در داخل هسته قرار دارند، ناپایدار هستند. هر نوترون آزاد بطور متوسط ظرف 12 دقیقه از بین می رود. این زمان، نیمه عمر نوترون نامیده می شود. پرتوهای نوترون دارای قدرت نفوذ بسیار زیادی هستند؛ به همین جهت می توانند به بافت های زنده آسیب برسانند. دانشمندانی که در زمینه انرژی اتمی کار و مطالعه می کنند مجبور هستند برای جلوگیری از برخورد پرتوهای خطرناک با بدن شان لباس های مخصوصی بپوشند.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «کاشف نوترون کیست؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
