چرا خمیازه می کشیم؟

خمیازه کشیدن از اوایل 15 هفتگی در دوران جنینی آغاز می شود. جالب است بدانید، حیوانات نیز مانند انسان خیمازه می کشند. فرضیه های متعددی در ارتباط با علت خمیازه کشیدن وجود دارد که شما می توانید برخی از آنها را در این مقاله مطالعه نمایید.

خمیازه کشیدن منجر به افزایش حجم ریه ها، کشش عضلات و در نتیجه جایگزینی اکسیژن در خون می شود. همچنین کشش ریه ها بطور بالقوه ظرفیت آنها را افزایش داده و منجر به افزایش سطح هوشیاری فرد می گردد.

هنگامی که فرد شروع به خمیازه کشیدن می کند، کشش پُر قدرت عضلات فک باعث افزایش جریان خون در گردن، صورت و سر می شود، بنابراین یکی از راه های کاربردی که بدن می تواند از طریق آن بطور طبیعی دمای خود را کنترل نماید، خمیازه کشیدن است. همچنین خمیازه کشیدن به عنوان یک راه حل مناسب برای خنک نگاه داشتن مغز محسوب می شود، چرا که با هجوم جریان ورودی و خروج اکسیژن، مغز خنک خواهد شد.

به کمک خمیازه کشیدن فشار داخل مغز بواسطه نفوذ هوا و افزایش فضای جمجمه افزایش پیدا می کند و با خروج اکسیژن، این فشار کاهش می یابد. در صورتی که مکانیسم طبیعی بدن جهت خنک کردن مغز، عملکرد خود را به درستی انجام ندهد، داروهای القا کننده خمیازه به عنوان جبران این عملکرد طبیعی تجویز خواهد شد.

آیا خمیازه مُسری می باشد؟

در گذشته محققان بر این باور بودند که خمیازه تنها یک سیگنال از بدن است که نیاز به خوابیدن را بیان می کند اما امروزه اعتقاد بر آن است که خمیازه کشیدن به معنی تغییر در سطح هوشیاری یا به دلیل خستگی می باشد.

همچنین برخی از محققان بر این باور هستند که مسری بودن خمیازه به دلیل ارتباط فکری افراد با یکدیگر اتفاق می افتد. افرادی که ارتباط فکری بیشتری با دیگران دارند، بیشتر از سایر افراد خمیازه می کشند.

در بررسی های انجام شده، خمیازه در بیماران اوتیسم و شیزوفرنی مسری نمی باشد. همچنین در کودکان زیر 4 سال و افراد مسن، مسری بودن خمیازه کمتر مشاهده شده است.

خمیازه کشیدن یکی از راه های ارتباطی غیر کلامی (حسی) افراد با یکدیگر و ناشی از تغییر در شرایط محیطی یا درون بدن بوده و فقط مختص انسان ها نیست، بلکه در گونه های پستانداران اولیه و سگ سانان نیز مشاهده می شود.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «چرا خمیازه می کشیم؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله WebMD ترجمه شده توسط مجله سلام سلامت، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.