چرا در زمان رانندگی، ماه ما را تعقیب می‌کند؟

زمانی که ماه به کمک یک تلسکوپ مشاهده شود، بسیار بزرگ دیده می‌شود و به نظر می‌رسد که فقط 200 مایل با ما فاصله دارد. این در حالی است که فاصله ماه از زمین بطور متوسط 239,000 مایل است و قطر ماه 2160 مایل، یعنی کمتر از عرض ایالات متحده می باشد.

این فاصله توجیه می‌کند که چرا زمانی که در حال رانندگی هستیم، به نظر می‌رسد که ماه در حال تعقیب ماست. البته در ابتدا یک احساس و واکنشی روانی است.

زمانی که در امتداد جاده‌ای به سرعت می‌رانیم، به نظر می‌رسد که همه چیز از ما فاصله می‌گیرد. درختان، خانه‌ها، پرچین‌ها و جاده با شتاب در جهت مخالف ما به سرعت دور می‌شوند. در این شرایط هر وقت به ماه نگاه می‌کنیم، انتظار داریم که از ما فاصله بگیرد، یا لااقل در خلاف جهت ما حرکت کند. اما زمانی این اتفاق نمی‌افتد، احساس می‌کنیم که ماه ما را تعقیب می‌کند. اما چرا؟

به این دلیل که فاصله ماه از زمین بسیار زیاد است و این فاصله زمانی مشخص می‌شود که با مسافتی که وسیله نقلیه ما در چند دقیقه می‌پیماید، مقایسه شود. بنابراین زمانی که در جاده حرکت می‌کنیم، تغییر زاویه دید ما نسبت به ماه، ناچیز است.

در حقیقت، مادامی که در جاده مستقیم، چند مایل را حرکت می‌کنیم، زاویه دید ما نسبت به ماه ثابت باقی مانده و همانگونه که می‌بینیم، همه چیزهای دیگر با شتاب در جهت مخالف در حال حرکت بوده و به نظر می‌رسد که ماه، برعکس، ما را تعقیب می‌کند.

منابع

1. کتاب به من بگو چرا و چگونه. نوشته آرکادی لئوکوم. ترجمه سعید درودی. انتشارات بهزاد 1391.