اگر بازیافت نکنیم، چه می شود؟

پروسه بازیافت دو مفهوم اساسی را در خود دارد:

1. استفاده مجدد از مواد (Reuse) مانند کاربرد دوباره شیشه های نوشابه که اغلب پس از شستشو پُر می شوند و بدست مصرف کنندگان می رسند.
2. بازیافت (Recycle) که در آن مواد زائد طی مراحل و عملیات مختلف به محصول جدید تبدیل شده و به مصرف می رسند. مانند قوطی های کهنه و مستعمل آلومینیومی یا بطری های شکسته که پس از ذوب مجدد به بطری و قوطی تبدیل خواهند شد.

گاهی در خلال پروسه بازیافت از مواد مستعمل، مواد جدید تولید خواهد شد مانند لاستیک های مستعمل که پس از خرد کردن و انجام پروسه های خاص برای روکش خیابان ها بکار می روند یا قوطی های فلزی زائد که پس از طی مراحلی برای اتومبیل و بعضی وسائل ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند.

اگر بازیافت نکنیم، چند اتفاق مهم رخ خواهد داد. نخست اینکه آلودگی های محیط بیشتر خواهند شد. در حقیقت اولین تاثیر سوء بازیافت نکردن، آلودگی است. انواع مختلفی از آلودگی ها وجود دارد. به عنوان مثال پلی استایرن که یک پلیمر مصنوعی است و از آن برای ساخت ظروف یکبار مصرف استفاده می شود، از جمله ترکیباتی است که اگر بازیافت نشود این قابلیت را دارد که مواد شیمیایی خود را به خاک و آب منتقل کند. اگر مقادیر کافی از این ماده شیمیایی در طبیعت شکل بگیرد باید نگران عواقب آن بود، چرا که به گفته محققان می تواند سرطان زا باشد.

ذرات پلاستیکی که با مصرف بطری های یکبار مصرف یا هر وسیله پلاستیکی دیگر تولید می کنیم، هم می توانند در صورت تجمع در محیط دردسرساز شوند بنابراین یک دلیل بازیافت این است که از آلودگی ناشی از باقیمانده محصولات مصرفی کاسته شود.

یکی دیگر از مشکلات بازیافت نکردن، این است که زمین های مخصوص دفن بهداشتی زباله پُر و اشباع خواهند شد. اگر ما هر چیزی را که استفاده می کنیم و قابلیت بازیافت دارد دور بیندازیم قطعاً حجم انبوهی از زباله شکل خواهد گرفت. فراموش نکنید که این حجم مازاد با بوهای نامطبوع همراه است و در مواردی مانند پلی استایرن ها، باطری ها، ماکروویوها، محصولات شیمیایی پاک کننده و دیگر محصولات خانگی افزایش حجم به معنای افزایش نگرانی از سلامت محیط است.

سومین مشکلی که در اثر بازیافت نکردن پیش می آید، تخریب زیستگاه های طبیعی است. زمین نمی تواند حجم انبوه و مازاد زباله ای را که ما تولید می کنیم، به ناگاه محو کند. بنابراین اگر همه ما سعی کنیم که مواد مصرفی قابل بازیافت را دست کم در منزل تفکیک کنیم، تا حد زیادی به حل این نوع مشکلات کمک کرده ایم.

در آخر اینکه عدم بازیافت به معنای افزایش گازهای گلخانه ای و مصرف بیشتر سوخت های فسیلی است. تحقیقات نشان داده که بازیافت می تواند نقش موثری در کاهش گاز متان و دی اکسید کربن داشته باشد و از آنجا که هر دوی آنها از فاکتورهای تاثیرگذار بر تغییرات اقلیمی هستند، در نتیجه کاهش آنها بواسطه بازیافت یکی از قدم های بسیار مهم در کاهش گازهای گلخانه ای خواهد بود.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «اگر بازیافت نکنیم، چه می شود؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله فرناز حیدری در مجله دانستنیها، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.