قضاوت را به تعویق بیندازیم
آیا داستان مردان نابینا و فیل در مثنوی مولانا را خوانده اید؟ یکی با دست مالیدن در تاریکی فکر می کرد که پای فیل، درخت است. دومی عاجش را گرفت و گفت نیزه است. سومی خرطومش را دست مالید و مطمئن شد که مار است. یکی دیگر به گوش فیل دست زد و گفت بادبزن است. اگر این افراد، مدتی صبر می کردند و اطلاعات شان را کنار هم می گذاشتند، می توانستند ارتباط کافی بین آنها پیدا کنند و بدانند که با یک فیل طرف هستند.
ما هم اگر بتوانیم قضاوت را به تعویق بیاندازیم، و سریع سراغ نتیجه گیری نرویم، در همه ی زمینه ها به نتایج بهتری دست خواهیم یافت. در جامعه قضاوتگر امروزی به نظر می رسد همیشه لازم است پاسخ هوشمندانه ای برای هر چیز داشته باشید. اگر نتوانید حاضر جواب باشید ضعف تلقی می شود. ولی کیفیت قضاوت با تاخیر درست، همان چیزی است که در مواقع پیچیده مورد نیاز است. این کار اجازه می دهد که از علائم و نشانه های ساده گذر کرده و به نشانه های پیچیده برسید.
حل مسائل سخت زمان می برد. بسیاری از مسائلی که با آن مواجه می شوید مبهم و احتمالاً متضاد هستند. به عنوان مثال اگر چیزی دود می کند، آیا به آن فوت می کنید و یا آن را کنار می گذارید؟ بله اگر کبریت باشد باید فوت کرد ولی عود روی آتش نیازی به فوت کردن ندارد. برای رسیدن به یک راه حل موثر باید صبر کنید و تک تک موقعیت ها را ارزیابی نمایید.
لحظه ای را برای فکر کردن در مورد برخی از مسائلی که مطرح شده، صرف کنید. می توانید در مورد منافع موقعیت هایی که از قضاوت فوری خودداری کرده اید، فکر کنید؟ شاید وقت هایی به عقاید دیگران گوش نکرده و خیلی زود در بحث پریده و یا خیلی با عجله نظر فرد دیگری را رد کرده اید.
ممکن است زمان هایی احساس گیجی کرده و سریعاً به جوابی رسیده اید، ولی با صرف وقت بیشتر به پاسخ بهتری رسیده باشید؟ یک مسئله واقعاً مشکل را بررسی کرده اید که چشم اندازهای متفاوتی داشته است؟ آیا زمان هایی بوده که چیزی را به عنوان غیر مهم کنار گذاشته اید که بعداً در زندگی شما حائز اهمیت شده اند؟ یا وقتی که کارها مشکل بوده و قضاوت احساسی کرده اید و بعداً پشیمان شده اید؟ با آگاه شدن از این موقعیت ها می توانید در موارد مشابه با هوشیاری، قضاوت خود را به تعویق بیاندازید.
به تعویق انداختن قضاوت بخش مهمی از خلاق بودن است و به ویژه در خلق اندیشه های نو کاربرد دارد. این روش را زمانی که دور میز نشسته و در مورد برنامه تعطیلات امسال فکر می کنیم، و یا در یک جلسه طوفان فکری باید به کار ببریم. این وضعیت ها نیاز به روحیه همکاری دارد.
به دو دلیل زمانی که با دیگران کار می کنیم تا به اندیشه های جدید برسیم، شرط عقل آن است که ارزیابی را به تعویق بیاندازیم.
- اگر زود وسط بپرید، به ویژه در مورد یک فکر حساس، سبب می شوید که ارائه کننده آن فکر خود را عقب بکشد. این امر سبب دشمنی و یا خروج شخص مزبور از مباحثه می شود.
- رسیدن به اندیشه خلاق یک فرآیند پویا و مداوم است. فکر، فکر می آورد. اغلب اندیشه های بهتر، به دنبال اندیشه های اولیه می آیند. با تعویق قضاوت، خود و دیگران را قادر به عبور از این فرآیند خلاق می کنید.
کار کردن با افرادی که هرگز صبر نمی کنند که فکر کنند، سخت است.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «قضاوت را به تعویق بیندازیم»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب پرورش هفتگی نیروی مغزی، نوشته ی بیل لوکاس و ترجمه سیدمحمدرضا طباطبایی از انتشارات نظری، منتشر شده در 1394 با شابک 1-150-289-600-978 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
