چرا سگ زردآب بالا می آورد؟

بالا آوردن ناخوشایند است و متاسفانه سگ ها مدام اینکار را می کنند. بیشتر سگ ها اگر 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته مراقب شان نباشید، احتمالاً چیزی را خواهند خورد که قرار نبوده بخورند و بعد از گذشت مدت زمان کمی هم آن را بالا می آورند.

اگر سگ هر از چند گاهی چیزی را بالا بیاورد، معمولاً اشکالی ندارد؛ ناراحت کننده است اما عمدتاً از لحاظ سلامتی نگران کننده نیست. اما اگر سگ تان زردآب بالا می آورد، داستان چیز دیگری است. هم تمیز کردن این ماده زرد – سبز ناخوشایند است، هم اگر در استفراغ سگ تان وجود داشته باشد (و بخصوص اگر سگ تان مدام زردآب بالا می آورد) بهتر است هرچه سریع تر او را به دامپزشک نشان بدهید.

در این مقاله شما می توانید با 5 دلیل رایج برای زردآب بالا آوردن سگ ها آشنا شوید.

1) سندروم استفراغ زردآب

دکتر ریچل باراک – دامپزشک – می گوید: «زردآب مایعی است که در کبد تولید و داخل کیسه صفرا نگهداری می شود. این ماده، زمانی که غذا دارد هضم می شود،‌ در روده کوچک آزاد می شود و به شکستن غذا کمک می کند تا بدن بتواند غذا را هضم و استفاده کند. سندروم استفراغ زردآب زمانی اتفاق می افتد که زردآب از روده کوچک به داخل معده نشت کند. این اتفاق معمولاً زمانی رخ می دهد که سگ مدتی غذا نخورده یا بیش از حد خودش غذای چرب خورده باشد. همچنین ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که سگ مقدار زیادی علف خورده یا آب زیادی نوشیده باشد.»

باراک می گوید: «معمولاً رژیم های آماده هضم، کم چربی و پُر فیبر برای سگ هایی که استفراغ زردآب دارند مفید هستند.» به علاوه بهتر است غذای سگ تان را در وعده های کوچکتر و متناوب تری به او بدهید؛ به ویژه اگر استفراغ زردآب، صبح ها و بعد از مدت طولانی گرسنگی اتفاق می افتد.

2) پانکراتیت

به گفته دکتر تروت، اختلال غدد درون ریز مانند پانکراتیت ممکن است بعد از اینکه سگ غذاهای خیلی چرب یا روغنی را هضم می کند، رخ دهند. این موضوع باعث تورم پانکراس می شود که به نوبه خود موجب استفراغ زردآب و درد شَدید معده و اسهال می شود. پانکراتیت معمولاً‌ دو، سه یا پنج روز بعد از هضم غذای چرب اتفاق می افتد اما ممکن است 24 ساعت بعد هم بروز کند.

به گفته تروت، برای کمک به درمان این مورد، دامپزشکان از دهیدراته شدن بدن و نامتعادل شدن الکترولیت پیشگیری می کنند. در طول این مدت و چند روز بعد از تشخیص، باید غذا دادن به سگ را قطع کنید تا پانکراس فرصت استراحت داشته باشد.

3) بیماری های گوارشی

استفراغ زردآب گاهی نشانه ای از شرایطی است که بر سیستم گوارش تاثیر می گذارد که شامل بیماری های التهابی،‌ زخم، عفونت های انگلی و برخی سرطان ها می شود. در هر یک از این موارد، باید بیماری اصلی تشخیص داده شود و دامپزشک آن را درمان کند تا استفراغ رفع شود.

اسیدی بودن زردآب ممکن است باعث خورده شدن مری شود و اگر بررسی و درمان نشود، زخم هایی بر جای بگذارد. به گفته دکتر تیلور تروت – دامپزشک – بعضی نژادها معده هایی حساس دارند و بیشتر در معرض چنین مشکلاتی هستند که شامل بولداگ، توی، رتریور و پودل می شوند.

4) انسداد روده

تروت می گوید اسباب بازی، استخوان و حتی گوله موی بزرگ ممکن است مانعی در روده ایجاد کند. او می افزاید: «این موارد اورژانسی و نیازمند مداخله فوری پزشکی هستند.» بی انرژی بودن مفرط و درد شَدید شکمی ممکن است نشان دهنده مانع باشد. استفراغ منظم حاوی زردآب با معده خالی ممکن است باعث خارج شدن جسم خارجی از روده شود. اگر جسم خارجی به این روش خارج نشد، به گفته تروت، جراحی رایج ترین روش برای درآوردن مانع است اما آندوسکوپی هم ممکن است برای برطرف کردن برخی موارد کافی باشد.

5) آلرژی

اگر سگ شما چیزی مصرف کند که به آن آلرژی دارد، ممکن است بالا بیاورد و در آن زردآب هم باشد. معمولاً این مورد مدت کوتاهی بعد از تغییر رژیم غذایی اتفاق می افتد و تروت می گوید صاحبان سگ که متوجه این نکته می شوند، باید دوباره همان غذایی را به سگ بدهند که می دانند تا قبل از این به آن عادت داشته و با آن مشکلی ندارد.

او می گوید: «غذاهایی که معمولاً آلرژی زا هستند شامل گوشت گاو، لبنیات، گندم، تخم مرغ، مرغ، ذرت، گوشت گوسفند، سویا، گوشت خوک، خرگوش و ماهی می شوند.» در برخی موارد، ممکن است سگ به چیزی آلرژی نشان دهد که قبلاً سال ها بطور منظم از آن تغذیه کرده است. تروت می گوید: «آلرژی غذایی در بیشتر حیوانات خانگی بین یک تا پنج سالگی ایجاد می شود اما بیشتر سگ ها از آنها عبور می کنند ولی ممکن است تغییرات در شرایط محیطی باعث آلرژی های جدید شوند.»

در چنین مواردی، ممکن است با رژیم سختگیرانه 12 هفته ای، پروتئین آسیب زننده را شناسایی کرد. بعد صاحب سگ می تواند از متخصص تغذیه دامپزشکی کمک بگیرد تا رژیمی داشته باشد که این آلرژی از غذای سگ حذف شوند، بدون اینکه از ویتامین ها و سایر مواد مغذی که به آنها نیاز دارد، محروم بماند.

زردآب دقیقاً از کجا می آید؟

مایع زردی که می بینید سگ شما بالا می آورد، زردآب است. زردآب در کبد تولید می شود، در کیسه صفرا ذخیره می شود و به بخش اول روده کوچک ریخته می شود (جایی که به خروجی معده متصل است). وظیفه زردآب کمک به فرآیند هضم است و وقتی که با غذا مخلوط می شود، بدون اینکه به بافت ها آسیبی وارد کند، از روده می گذرد و در آنجا بخشی از آن دوباره جذب و بازیافت می شود و به کبد باز می گردد.

پس چطور زردآب که قرار است از روده عبور کند، به جهت مخالف می رود و سر از معده در می آورد؟ به نظر می رسد احتمالاً شُل بودن دریچه باب المعده (پیلور) امکان می دهد که زردآب در جهت اشتباه پیش برود. این موضوع تا حدی متداول است، اما معمولاً انقباضات معده زردآب را به محل امن داخل روده کوچک می مکد.

در سندروم استفراغ زردآب، وقتی معده فعال نیست، آن انقباضات ضعیف تر هستند یا اصلاً اتفاق نمی افتند. زردآب (که به نام زردآب اسیدی هم شناخته می شود) تحریک کننده است، بنابراین وقتی در تماس با دیواره معده قرار می گیرد، باعث تورم و تحریک خفیفی می شود.

از این رو، ممکن است سگی که در طول شب معده اش خالی بوده، صبح زردآب بالا بیاورد. تغییر رژیم غذایی سگ تان ممکن است به کاهش نشانه های سندروم استفراغ زردآب کمک کند.

وقتی سگ تان زردآب بالا می آورد، باید چکار کنید.

معمولاً سندروم استفراغ زردآب چیز مهمی نیست، اما ممکن است ارزش داشته باشد تا سگ تان را به دامپزشک نشان دهید و سایر علت ها هم بررسی شود. استفراغ زردآب چیزی است که معمولاً بیشتر سگ های میانسال یا مسن آن را تجربه می کنند. معمولاً سناریو این است که سگ ها از هر نظر دیگر حال شان خوب است، اشتهای خوبی دارند و دفع شان هم نرمال است، اما مرتب زردآب بالا می آورند، به ویژه وقتی که گرسنه اند. این موضوع ناخوشایند است،‌ اما معمولاً آن قدری جدی نیست که صاحب سگ به خودی خود دنبال مشاوره دامپزشکی برود و اگر یادشان باشد، در چکاپ سالانه حیوان موضوع را به دکتر می گویند. در بیشتر سگ ها، این قضیه مربوط به شرایطی می شود که به اسم «سندروم استفراغ زردآب»‌ شناخته می شود. ولی این شرایط چیست و چقدر جدی است؟

خوشبختانه، در اکثریت موارد این سندروم جدی نیست. آن را می توان به مریضی خفیف صبحگاهی تشبیه کرد. سگ حالت تهوع دارد و بالا می آورد. بعد آماده است که غذا بخورد و روزش را شروع کند. با این حال این حالت بیشتر ممکن است در سگ های میانسال و مسن اتفاق بیفتد که اتفاقاً در گروه سنی ای قرار دارند که ممکن است مشکلات دیگری هم تهدیدشان کند. بنابراین برای اینکه دامپزشک اطمینان بیشتری حاصل کند، باید احتمالات جدی تری را هم بررسی کند.

انواع مشکلاتی که دامپزشک ممکن است بررسی کند شامل موارد زیر هستند:

• زخم معده،
• بیماری التهابی روده،
• عفونت انگل،
• سرطان معده،
• لنفوم روده‌ای،
• یا جسم خارجی در دستگاه هاضمه.

بررسی این موارد از طریق آزمایش خون، تصویربرداری از دستگاه گوارش با استفاده از اولتراسوند یا اندوسکوپی و آزمایش مدفوع امکان پذیر است.

کمک به سگ شما

در موارد معمول و وقتی که احتمال وجود مشکلات جدی تر رد می شود،‌ جواب معمولاً تغییر ساده در الگوی غذا دادن است؛ مثلاً اگر سگ شما روزی یک یا دو بار غذا می خورد،‌ راه حل این است که روزی چند بار به او وعده های غذایی کوچک بدهید. این کار باعث می شود که معده فعال باقی بماند و مدت طولانی تری کار کند. بنابراین فرصت کمتری ایجاد می شود که زردآب در معده بماند.

حداقل کاری که می توانید بکنید این است که یکی دو ساعت قبل از خواب غذای غنی از کربوهیدرات به سگ بدهید (مثل برنج یا پاستای پخته). این کار نه تنها باعث می شود که معده چیزی داشته باشد بلکه آرام آرام آن را در طول شب هضم کند. اگر سگ تان به این علت که مدت طولانی در معرض زردآب قرار داشته، گاستریت (تورم دیواره معده) داشته باشد، ممکن است مدتی طول بکشد تا بدن سگ تان به چنین تغییری در الگوی تغذیه عادت کند. در عمل، گاهی اوقات، برخی سگ ها به کمک کمی بیشتری به شکل دارو نیاز دارند.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «چرا سگ زردآب بالا می آورد؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله جان گیلپاتریک ترجمه شده توسط نوشین دیانتی از مجله پیام دامپزشکان، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.