چرا باید به خودتان محبت کنید؟

کریستین نف – روانشناس – اولین فردی بود که عبارت محبت به خویشتن را مورد ارزیابی قرار داد و آن را به صورت کاربردی تعریف کرد. او این عبارت را با مهربانی کردن به خویشتن تعریف کرد که شامل رفتار نرم، حمایتی و درک خویش بود؛ یعنی به جای اینکه بی رحمانه درباره کمبودهای خودتان قضاوت کنید، صمیمانه و بی قید و شرط خودتان را بپذیرید. به عبارت دیگر، یعنی در لحظات خوب و بد، بیماری و سلامتی و حتی زمانی که مرتکب اشتباه می شوید، با خودتان مهربان باشید و بتوانید فرق بین یک تصمیم بد گرفتن و یک آدم بد بودن را متوجه شوید.

محبت به خویشتن برای عده ای از مردم واژه غریبی است؛ مخصوصاً برای افرادی که در خانه های عاری از عشق و جایی که محبت اصلاً وجود خارجی نداشته، بزرگ شده اند. در این مقاله شما می توانید با چرایی محبت به خود آشنا شوید.

تحقیقات دهه اخیر ارتباط مثبت بین محبت به خویشتن و سلامت روانی را نشان داده اند. افرادی که به خودشان محبت می کنند، روابط اجتماعی عالی تری دارند، از هوش عاطفی و شادی بالاتری برخوردار هستند و بطورکلی از زندگی خود راضی تر می باشند. محبت به خویشتن همچنین با کاهش اضطراب، افسردگی، شرمساری و احساس شکست ارتباط دارد و وقتی در حق خودتان محبت می کنید، می فهمید که بی قید و شرط ارزشمند هستید.

پروفسور راوی شاه – استاد دانشگاه کلمبیا – معتقد است که محبت به خویشتن برای عزت نفس و سازگاری لازم است؛ او می گوید: «امروزه بحث های فراوانی درباره خودشیفتگی و مشکلات ناشی از آن هست، اما ما می خواهیم مردم، خودشیفتگی سالم داشته باشند»؛ این یعنی زمانی که اوضاع زندگی بر وفق مراد نیست، مثلاً روز بدی را پشت سر گذاشته اند، در رقابتی شکست خورده اند یا از کار بیکار شده اند، از ثبات احساسی نسبت به خودشان برخوردار باشند. اگر در چالش های زندگی، حس خودارزشمندی خویش را از دست بدهیم، دوران سختی را برای شفا و بهبودی خواهیم داشت.

افرادی که خودشان را دوست ندارند اغلب الگویی از روابط ناسالم دارند. انیس قزلباش – نویسنده – می گوید: «رفتار شما با خودتان بازتاب رفتاری است که اجازه می دهید دیگران با شما داشته باشند؛ اگر نسبت به خودتان نامهربان باشید، استانداردی را برای سوء استفاده دیگران از خودتان تعریف کرده اید و در نتیجه روابط نامحترمانه و تند را جذب خواهید کرد.»

وقتی به خودمان محبت کنیم، احتمال اینکه برای اعتبار گرفتن از دیگران به آنها وابسته باشیم، کمتر می شود.

کارلا ماری منلی – روانشناس – معتقد است محبت به خویشتن یک جزء حیاتی از یک رابطه سالم است. او می گوید: «اگر فردی خودش را نادیده بگیرد و شیفته دیگران شود، این تعادل نامساوی در نهایت برایش گران تمام خواهد شد و وقتی محبت واقعی را به خودتان ابراز کنید، این محبت پشتیبان روابط متعادل و سالم شما خواهد بود.»

5 روش زیر می توانند به شما کمک کنند که به خودتان محبت کنید و کمتر به خودتان سخت بگیرید:

1) با خودتان مثل یک کودک خردسال رفتار کنید: کارلا منلی توصیه می کند به آنچه کودک خردسال در یک موقعیت ناراحت کننده ممکن است بخواهد یا نیاز داشته باشد، توجه کنید. می توانید خودتان را یک کودک تصور کنید. اگرچه بسیاری از بزرگسالان به خودشان رحم نمی کنند، اما اغلب می دانند وقتی زنبور کودکی را نیش می زند یا کودکی زمین می خورد و زانویش زخمی می شود، باید او را در آغوش گرفت. می توانید به خودتان حتی بیشتر از محبتی که یک کودک نیاز دارد، محبت کنید. می توانید به روش هایی که با آنها با یک دوست خوب رفتار می کنید، فکر کنید و عیناً همان رفتار را با خودتان داشته باشید.

2) هوشیاری را تمرین کنید: وقتی اسیر انتقاد از خودتان می شوید، اغلب علتش این است که داستان های منفی شما را با خودشان برده اند و معمولاً چنین جملاتی در سرتان تکرار می شود: «تو همیشه حرف های احمقانه می زنی»، «نمی فهمی داری چی می گی»، «واسه همینه که هیچکس دوستت نداره» و…. این فرآیند به یک انتقاد درونی ختم می شود و معمولاً با یار همیشگی خود یعنی خود تخریبی منفی، همراه است و هوشیاری یا حالت قضاوت ممنوع، پادزهری برای هر دوی آنها است. مگان برونو – روان درمانگر و مربی سلامت – تمرین آگاهی از افکار و احساسات، مخصوصاً صدای منتقد درون را توصیه می کند، بدون اینکه سعی کنید چیزی را تغییر دهید. او به بیماران خود کمک می کند تا بفهمند صدای منتقد درون در گذشته چقدر به آنها کمک کرده است. برونو می گوید: «این صدا از شما در برابر چه کسی یا چه چیزی محافظت کرده و چگونه به شما انگیزه داده یا راحت تان کرده است؟ زمانی که صدای منتقد درونی خود را درک کنید و آن را مورد محبت قرار دهید، می توانید قدردان نیت های خوبی که پشت این صدا بوده، باشید.»

3) یادتان باشد شما تنها نیستید: برونو به بیماران خود یادآوری می کند که احساس داشتن ویژگی انسان است و هر آنچه سر آنها آمده را میلیون ها نفر دیگر نیز تجربه می کنند. اگر ما درک کنیم که مثل بقیه انسان هستیم و هیچکدام از ما کامل نیستیم، بیشتر با دیگران پیوند برقرار می کنیم و این حس را داریم که همه با هم هستیم. خیلی از مردم فکر می کنند شکست خورده و آشفته اند، اما در واقعیت همه ما این راه را با هم کورمال کورمال می رویم. پروفسور دنیل بابر می گوید: «محبت به خویشتن یعنی با خودمان مهربان باشیم و بدانیم انسان موجود ناقصی است و این موانع و عیب ها باید باعث پیوند خوردن ما به هم شود، نه اینکه ما را از هم جدا کند.»

4) به خودتان این مجوز را بدهید که کامل نباشید: محبت به خویشتن یعنی به خودمان این امکان را بدهیم که انسان باشیم، عیب داشته باشیم و حساس، تنبل و غیر موثر باشیم، بدون اینکه خودمان را با این برچسب و احساسات تعریف کنیم؛ یعنی نگرشی نسبت به خودمان داشته باشیم که در آن هرگز خودمان را سرکوب نکنیم و تنها به صرف اینکه یک شکست بد خوردیم، تمام هفته خودمان را در خانه حبس نکنیم و اعتقاد به توانایی هایمان را از دست ندهیم.

5) با یک درمانگر پشتیبان یا مربی کار کنید: می دانیم که مغز ما این توانایی را دارد که به خودش محبت کند، اما پرورش الگوهای جدید فکری و رفتاری نیازمند تلاش و کوشش است. به سختی می توانید تنهایی محبت به خویشتن را یاد بگیرید. درمان نیازمند محیط ایمنی است که در آن درمانگر بتواند به شما در این مورد کمک کند:

• متوجه افکار و احساسات تان باشید.
• دیدگاه واقع بینانه ای نسبت به خودتان و دیگران داشته باشید.
• نسبت به خودتان رحم و شفقت داشته باشید.

به وقتش این مهارت ها را درونی می کنید و آن را جزئی از نگرش خودتان نسبت به زندگی قرار می دهید.

[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]

مقاله علمی و آموزشی «چرا باید به خودتان محبت کنید؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله وب سایت Psychology Today ترجمه شده علی هادی زاده به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.

[/toggle]