چرا و چگونه میزان بارندگی را اندازه گیری می کنند؟

میزان بارندگی در بیشتر نقاط دنیا بوسیله دستگاهی به نام باران سنج، اندازه گرفته می شود. باران سنج به شکل یک استوانه است و سرپوشی متحرک دارد. داخل استوانه یک لوله باریک و بلند قرار گرفته است که مقدار بارش در آن اندازه گیری می شود. سر این لوله به یک قیف متصل است. بارانی که بر سطح قیف می بارد، به سوی لوله جریان می یابد.

مساحت دهانه قیف، ده برابر دهانه لوله است. به این ترتیب اگر یک میلیمتر باران بر سطح قیف ببارد، 10 میلیمتر از لوله را پُر می کند. آب موجود در لوله توسط یک خط کش اندازه گیری می شود. اگر 10 میلیمتر از لوله از آب باران پُر شود، میزان بارندگی یک میلیمتر است.

اگر میزان بارندگی به اندازه ای زیاد شود که از لوله لبریز شود، آب اضافی وارد یک مخزن می شود. پس از اندازه گیری مقدار آب باران موجود در لوله، این آب تخلیه می شود و آب موجود در مخزن را برای اندازه گیری به درون لوله می ریزند. به این ترتیب میزان کل بارندگی مشخص می شود.

بطور معمول باران سنج را برای اطمینان از عملکرد صحیح آن در فضایی دور از ساختمان ها و درختان در سطح زمین قرار می دهند.

وقتی اداره هواشناسی گزارش می دهد که به عنوان مثال یک اینچ باران باریده، این بدان معنی است که ارتفاع بارندگی، در تمام سطح آن منطقه، به اندازه یک اینچ می باشد. در تمامی کشورها میزان بارندگی و متوسط بارش سالانه ثبت می شود. اطلاعات مربوط به میزان بارندگی در نقاط مختلف به پیش بینی وضع آب و هوا کمک می کند.

نکته: واحد اندازه گیری میزان بارندگی میلیمتر و اینچ است.

میزان بارندگی سالانه در کره زمین بطور متوسط 860 میلیمتر است. پُر باران ترین منطقه در دو طرف استوا واقع است. در نواحی وسیعی از این منطقه بیش از 2000 میلیمتر باران در سال می بارد. میزان بارندگی سالانه در ناحیه آمازون به 8 تا 9 متر، در خلیج گینه و کنگو به 4 تا 5 متر و در کناره های هند و اندونزی به 10 تا 12 متر می رسد.

از سوی دیگر کم باران ترین مناطق در نوار بیابانی وسیعی از آفریقا تا عربستان واقع است و دنباله آن به شکل حوضه های بیابانی خشک در آسیا دیده می شود. نواحی قطبی نیز به دلیل رطوبت کم هوا با 200 میلیمتر باران سالانه جزو خشک ترین نواحی هستند. در مناطق بیابانی مقدار کل بارش سالانه کمتر از 150 میلیمتر است. در برخی از این نواحی میانگین بارش سالانه از 6 میلیمتر تجاوز نمی کند. حتی ممکن است سال ها بگذرد و کمترین بارانی نبارد.

نکته: مکانی که کمتر از 25 سانتیمتر در سال بارندگی داشته باشد، بیابان نامیده می شود. بارندگی بین 25 تا 50 سانتیمتر دارای پوشش گیاهی مناسب برای چرای دام ها بوده ولی برای کشاورزی، بارندگی بیش از 50 سانتیمتر ضروری است.

اگر میزان بارندگی در فصل گرما بیش از 250 سانتیمتر باشد، رشد بیش از حد علف ها و پوشش گیاهی مانع رشد گیاهان زراعتی می شود؛ و این همان چیزی است که در جنگل های برزیل، آفریقای مرکزی و هند اتفاق می افتد. چراپونچی مکانی است در هندوستان که میزان بارندگی سالانه آن 1140 سانتیمتر می باشد و در مقابل، میزان بارندگی مصر حدود 4 سانتیمتر در سال است.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «چرا و چگونه میزان بارندگی را اندازه گیری می کنند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد.