چرا در داخل ساعت، چند قطعه سنگ کار گذاشته می شود؟
معمولاً در ساخت هر ساعت تعدادی سنگ قیمتی به کار می رود. هرچه تعداد این سنگ ها بیشتر باشد، ساعت بهتر و بیشتر کار می کند. حالا آیا می دانید چرا برای ساختن ساعت از سنگ های قیمتی استفاده می شود؟
ساعت خوب، ساعتی است که وقتِ دقیق را نشان بدهد و عقب و جلو نرود. اگر ساعتی را باز کنید، متوجه می شوید که مکانیزم داخلی آن بسیار پیچیده است. داخل ساعت تعداد زیادی اجزای مختلف ریز و درشت وجود دارد. هر ساعت تقریباً از 211 قطعه تشکیل شده است.
یکی از این قطعات، چرخ کوچکی است که همواره در حال حرکت است. کنار این چرخ، فنر باریکی قرار دارد که اگر کوک شود، ساعت شروع به کار کردن می کند. کوک کردن فنر باعث ذخیره شدن مقداری انرژی در آن می شود. ساعت با استفاده از این انرژی کار می کند. علاوه بر این چرخ کوچک، چرخ های متعدد دیگری هم در ساعت وجود دارد که مرتب در حال چرخیدن هستند.
این چرخ ها عقربه های ساعت شمار، دقیقه شمار و ثانیه شمار را حرکت می دهند. محور هر یک از این چرخ ها روی یک نقطه اتکا قرار گرفته است. وقتی چرخ ها شروع به چرخیدن می کنند، بین محور آنها و نقطه اتکا، اصطکاک به وجود می آید. این اصطکاک به مرور زمان محورها و نقاط اتکا را فرسوده می کند؛ در نتیجه ساعت دیگر وقت و زمانِ دقیق را نشان نمی دهد و سرانجام از کار می افتد. برای اینکه چنین حالتی پیش نیاید، در نقاط اتکا، قطعه های بسیار کوچکی از یک ماده بسیار سخت و صاف کار گذاشته می شود. این قطعات ریز همان سنگ های قیمتی هستند.
عموماً برای این کار از یاقوت استفاده می شود. یاقوت نوعی سنگ قیمتی است که سختی آن اندکی کمتر از الماس است. به این ترتیب وقتی محور چرخ های ساعت روی این سنگ ها قرار می گیرد، اصطکاک کمتری به وجود می آید. از آنجا که این سنگ ها بسیار سخت هستند، به راحتی فرسوده نمی شوند و ساعت کارآیی خود را از دست نمی دهد. بنابراین از سنگ های قیمتی برای طولانی تر کردن عمر ساعت استفاده می شود.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «چرا در داخل ساعت، چند قطعه سنگ کار گذاشته می شود؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
