چرا گاو شیر می دهد؟
از روزگاران قدیم تا به امروز، انسان ها از شیر حیوانات و بخصوص گاو استفاده می کنند. در بعضی از کشورها مانند اسپانیا، گوسفند نیز یکی از حیوانات شیردهنده ی مهم به شمار می رود و کشورهای دیگری نیز شیر بز را مورد استفاده قرار می دهند.
شیر مایعی است که از غده های پستانی حیوانات تراوش می شود. به محض اینکه یک حیوان بچه ای به دنیا می آورد، شیر از پستان مادر سرازیر خواهد شد. به این ترتیب، شیر جانشین همان خونی است که طفل قبلاً در شکم مادر از آن تغذیه می کرد.
ترکیب شیر در حیوانات گوناگون، متفاوت بوده و به نوع حیوانی که شیر را تولید می کند وابسته است. اما همیشه موادی مانند چربی، پروتئین، کربوهیدرات (مواد قندی) و مواد معدنی در تمام انواع شیرها وجود دارد. علاوه بر این، شیر هر حیوانی برابر با نیاز نوزادش، حاوی نمک های گوناگونی می باشد. هر قدر رشد نوزاد سریع تر باشد، شیر مادرش هم دارای نمک بیشتری خواهد بود. به عنوان مثال، وزن نوزاد 47 روزه ی گاو به دو برابر وزنی که در هنگام تولد داشته است می رسد. این میزان رشد، در مورد نوزاد انسان، در 180 روز صورت می گیرد. به همین دلیل است که شیر گاو از لحاظ دارا بودن نمک و پروتئین بسیار غنی می باشد. در نتیجه، اگر بخواهیم شیر گاو را به نوزاد انسان بدهیم، باید آن را با آب رقیق کنیم.
البته نوع شیر گاوها با توجه به نژاد و ساختار اندام گاو فرق می کند؛ و در هر مرتبه که شیر یک گاو را می دوشند، آن قسمت از شیر که در آخرین لحظه دوشیدن به دست می آید، دارای چربی بیشتری است. جالب است بدانید چربی شیر بز دو برابر چربی شیر گاو است.
توجه داشته باشید علف سبز، منبع اصلی ویتامین ها برای حیوانات به شمار می رود. از آنجایی که در فصل زمستان، گاو نمی تواند به چراگاه برود و به ناچار از غذاهای مانده و خشک استفاده می کند، از این رو شیر حیوان در تابستان بیشتر از فصل زمستان ویتامین دارد.
در یک لیتر شیر گاو در حدود 115 گرم مواد غذایی جامد مانند چربی، کازئین، قند شیر (لاکتوز) و مواد معدنی وجود دارد.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «چرا گاو شیر می دهد؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب به من بگو چرا و چگونه، نوشته ی آرکادی لئوکوم و ترجمه سعید درودی از انتشارات بهزاد، منتشر شده در 1391 با شابک 8-57-5959-964 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
