پنگوئن ها کجا زندگی می کنند؟

پنگوئن پرنده ای دریایی است که می تواند صاف و مستقیم روی پاهایش بایستد. پنگوئن ها در نیمکره جنوبی یافت می شوند. بسیاری از آنها در قطب جنوب زندگی می کنند. آنها را می توان در مناطق سرد نیمکره جنوبی، سواحل آفریقا، استرالیا، زلاندنو و آمریکای جنوبی یافت.

بال های پنگوئن کوتاه، کلفت و شبیه به باله است. آنها نمی توانند پرواز کنند؛ ولی شناگرانی ماهر هستند. اجداد پنگوئن های امروزی می توانستند مثل سایر پرندگان پرواز کنند. ولی با گذشت زمان، بال های آنها کوتاه شد و توانایی پرواز کردن را از دست دادند. دلیل آن، این است که اکثر پنگوئن ها در مناطق دور افتاده قطب جنوب زندگی می کردند و در این مناطق، هیچ دشمنی نداشتند. بنابراین آنها در خشکی و آب در امنیت کامل به سر می بردند و از بال هایشان استفاده نمی کردند. به مرور زمان بال ها کوچک شدند و پنگوئن ها توانایی پرواز کردن را از دست دادند.

پنگوئن ها به صورت دسته جمعی و در گروه های بزرگ زندگی می کنند. در یک دسته بزرگ گاه یک میلیون پنگوئن یافت می شود. آنها از انواع ماهی ها و سخت پوستان تغذیه می کنند.

این پرندگان در برابر سرما مقاوم هستند. پرهای مقاوم پنگوئن ضد آب می باشند. هوایی که در فواصل پرهای پنگوئن ها وجود دارد، موجب گرم نگاه داشتن آنها می شود. زیر این پوشش ضخیم پَر، لایه ای از چربی وجود دارد. لایه چربی باعث گرم ماندن پنگوئن می شود و مواد غذایی را نیز در خود ذخیره می کند.

پنگوئن ماده یک تخم یا دو تخم می گذارد. پنگوئن های نر و ماده هر دو با هم از تخم ها مراقبت می کنند. آنها به نوبت روی تخم ها می خوابند. پنگوئن ها می توانند تخم را بین پاها و شکم شان قرار دهند و در این حالت، همراه تخم از جایی به جای دیگر بروند. وقتی پنگوئن ماده روی تخم می نشیند، پنگوئن نر برای او غذا می آورد و تا خارج شدن جوجه ها از تخم به این کار ادامه می دهد.

حدود 17 نوع پنگوئن با اندازه های مختلف وجود دارد. پنگوئن امپراطور، بزرگترین نوع این جانور و پنگوئن فرشته، کوچکترین نوع پنگوئن است. ارتفاع پنگوئن امپراطور به 120 سانتیمتر و طول قامت پنگوئن فرشته به 40 سانتیمتر می رسد. اندازه پنگوئن های نر و ماده در انواع مختلف یکسان است.

چرا پنگوئن ها نمی توانند پرواز کنند؟

پاسخ این پرسش به نسبت ابعاد بدن و بال پنگوئن بر می گردد. کوچکترین گونه پنگوئن ها، پنگوئن پری (Fairy Penguin) حدود یک کیلوگرم وزن دارند که به اندازه کاکایی شاه ماهی خوار (Herring Gull) است. اما کاکایی ها طول بالی حدود 1.4 متر دارند، در حالی که طول بال پنگوئن های پری به زحمت به 32 سانتیمتر می رسد. در نتیجه، تولید نیروی پروازی لازم برای پنگوئن ها نیازمند تقلای زیاد است.

از آنجا که آب 784 بار چگال تر از هوا است و همین بال های کوچک می توانند نیروی پیشران لازم را برای حرکت در چنین محیطی فراهم کنند، حدود 62 میلیون سال پیش، پنگوئن ها دست از تلاش برای پرواز برداشتند و فرگشت خود را برای تطبیق با شنای زیر آب آغاز کردند.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «پنگوئن ها کجا زندگی می کنند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.