با زندگی راکون آشنا شویم
راکون پستانداری کوچک و گوشتخوار است. راکون ها را در محدوده ای واقع در میان جنوب کانادا و پاناما می توان یافت. این جانوران معمولاً خاکستری رنگ هستند و برخی از آنها خطوط زرد یا قهوه ای رنگ دارند. دُم قهوه ای رنگ و پشمالوی راکون حدود 25 سانتیمتر طول دارد و دارای 4 الی 6 حلقه زرد رنگ است. این جانور پوزه ای نوک تیز و چنگال هایی قوی و برنده دارد که از آنها برای یافتن غذا استفاده می کند.
راکون ها لانه هایشان را در مناطقی که دارای آب و درخت است، می سازند. آنها شب ها به شکار ماهی، صدف و قورباغه می روند. راکون ها طعمه خود را در آب های گل آلود می یابند. این جانوران از غلات، ذرت، میوه، گردو، فندق و پسته نیز تغذیه می کنند.
راکون ها به دو نوع کلی تقسیم می شوند. راکون های شمالی در کانادا، ایالات متحده آمریکا و آمریکای مرکزی زندگی می کنند. طول آنها همراه با دُمشان به حدود 76 الی 97 سانتیمتر و وزن شان حداکثر به 10 کیلوگرم می رسد. راکون های نر معمولاً درشت تر از راکون های ماده می باشند.
راکون خرچنگ خوار در آمریکای جنوبی زندگی می کند. این نوع راکون نسبت به راکون های شمالی، موهایی کوتاه تر و پاهایی بلندتر دارد.
راکون های شمالی یکبار در سال بین ماه های ژانویه و ژوئن جفتگیری می کنند. حدود 9 هفته پس از جفتگیری، راکون ماده یک الی هفت نوزاد به دنیا می آورد. راکون ها را به خاطر پوست و گوشت شان شکار می کنند.
اغلب راکون ها غذایشان را قبل از خوردن می شویند. گاهی اوقات اگر راکون ها به آب دسترسی نداشته باشند و نتوانند غذایشان را در آب بشویند، آن را نمی خورند. البته برخی از راکون ها نیز غذایشان را نشسته می خورند.
هیچکس به درستی نمی داند که چرا راکون غذایش را می شوید. مطمئناً راکون ها این کار را برای تمیز کردن غذایشان انجام نمی دهند. چرا که آنها غذایشان را در آب گل آلود هم می شویند. به علاوه آنها طعمه ای را که از آب می گیرند نیز می شویند، در حالی که در این مورد نیازی به شستشو نیست. بنابراین شاید این کار باعث می شود که غذا از نظر راکون طعم بهتری پیدا کند.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «با زندگی راکون آشنا شویم»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
