تعبیر مشاهده گردن در خواب
حضرت دانیال نبی (ع) در تعبیر خواب فردی که در خواب گردن دیده است، می فرمایند:
اگر فردی در خواب گردن ببیند، دلیل بر امانتی باشد که بر گردنش است.
اگر ببیند که گردن او چون گردن شیر بود، دلیل بر قوت و صلاح دین و امانت نگه داشتن کند.
اگر گردن خود را لاغر و ضعیف ببیند، تعبیرش بر ضرر و زیان باشد.
اگر ببیند که ماری در گردن او حلقه زده بود، دلیل کند که زکات مال نداده و باید داده شود.
ابن سیرین در تعبیر خواب فردی که در خواب گردن دیده است، می فرمایند:
اگر فردی در خواب ببیند که گردنش به زیر بار گرانی بود و آن بار او را زیان می رساند، دلیل بر بیماری کند.
اگر ببیند که باری در گردن داشت و به او ضرر و رنجی نمی رساند، دلیل بر درستی و امانت داری او در دین و درازی عمر کند.
ابراهیم تفلیسی در تعبیر خواب فردی که در خواب گردن دیده است، می فرمایند:
اگر فردی در خواب گردن خود را سیاه ببیند، دلیل کند که به امانتی که نزدش است خیانت کند.
اگر گردن خود را کوتاه شده ببیند، دلیل بر امانتی که در گردن دارد، بگذارد.
جابر مغربی در تعبیر خواب فردی که در خواب گردن دیده است، می فرمایند:
اگر فردی در خواب گردن خود را ببیند که موی درآورده بود و یا مو داشت، دلیل کند که وام دار شود.
اگر گردن خود را ببیند که شکسته بود، دلیل کند که به امانتی که نزدش هست، خیانت کرد.
حضرت امام صادق (ع) در تعبیر خواب فردی که در خواب گردن دیده است، می فرمایند:
تعبیر مشاهده گردن در خواب به پنج علت دلالت دارد:
- امانت
- توانایی
- خیانت
- رام شدن
- بیماری
ابن سیرین در تعبیر خواب فردی که در خواب گردن زدن دیده است، می فرمایند:
اگر فردی در خواب ببیند که می خواستند گردن او را از بدنش جدا کنند و سرش را از بدن جدا شده دید، دلیل کند که اگر بنده باشد آزاد و اگر زندانی باشد، از زندان خلاص شود و اگر بیماری این خواب را ببیند، دلیل کند که شفا یابد و اگر وام دار بود، وامش داده شود و حج کند. اگر کافری این خواب را ببیند، دلیل کند که مسلمان گردد.
برای آنکه برداشت درستی از تعبیر خواب خود داشته باشید، مطالعه ی نکات مهم در زمینه تعبیر خواب را به شما توصیه می کنیم.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «تعبیر مشاهده گردن در خواب»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب تعبیر خواب کامل، نوشته ی شیخ ابوالفضل جیش ابن ابراهیم تفلیسی و تدوین و بازنویسی حسین نمینی از انتشارات آبگینه، منتشر شده در 1380 با شابک 0-02-6804-964 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
