تشعشع رادیواکتیو از یخ های جنوبگان

یک نگرانی دیگر هم به نگرانی ها درباره یخ های قطب ها اضافه شده است. یخ های وسیع قطب جنوب همچنان کلر رادیواکتیوی را که بقایای آزمایش تسلیحات هسته ای در دهه 50 است از خود آزاد می کنند.

به گزارش پورتال یو سی (شما می توانید)، زمانی که آمریکایی ها بمب های هسته ای خود را در دهه های 1950 و 1960 در اقیانوس آرام آزمایش می کردند، کلر 36 که یکی از ایزوتوپ های رادیواکتیو است در اثر واکنش با کلر موجود در آب دریا در هوا منتشر شدند. این ایزوتوپ ها در هوا حرکت کردند تا به جنوبگان رسیدند و در میان لایه های یخ به دام افتادند. از آن زمان تا به امروز سایز ایزوتوپ ها به سطوح پیش از آزمایش بازگشتند، اما کلر 36.

با تحلیل دو منطقه از قطب جنوب مشخص شد که میزان بالایی از کلر 36 در لایه های نزدیک به سطح یخ های جنوبگان وجود دارد. بر اساس مطالعات در سال 2008 کلر 36 نزدیک به 10 برابر بیشتر از حد طبیعی در این مناطق وجود داشته است. این میزان از رادیواکتیو برای اینکه تاثیر چشمگیری بر اتمسفر زمین بگذارد، بسیار کم است؛ اما این موضوع نشان می دهد که این ایزوتوپ مقاوم تر از چیزی است که پیشتر تصور می شد.

موضوع دیگری که دانشمندان را شگفت زده کرد، سرعت حرکت این ایزوتوپ ها در لایه های یخ است. آنها توانسته اند از سال 1998 تا امروز به سرعت خود را از اعماق یخ به سطح برسانند.

منابع

خبر علمی «تشعشع رادیواکتیو از یخ های جنوبگان» توسط هیئت تحریریه خبر پورتال یو سی (شما می توانید) با استناد به ScienceAlert و مجله دانشمند، ترجمه، تدوین و نگارش شده است.