چرا خورشید هنگام طلوع و غروب بزرگتر به نظر می رسد؟
می دانیم که خورشید بسیار بزرگتر از زمین است؛ ولی به دلیل فاصله بسیاری زیادی که از سیاره ما دارد، بسیار کوچک به نظر می رسد. فاصله خورشید تا زمین حدود 150 میلیون کیلومتر است. وقتی خورشید در وسط آسمان است، فاصله آن تا زمین شش هزار کیلومتر کمتر از هنگام طلوع و غروب است. این فاصله با قطره زمین برابر است.
در مقایسه با فاصله 150 میلیون کیلومتری خورشید تا زمین، شش هزار کیلومتر مسافت زیادی محسوب نمی شود و در اندازه قرص خورشید تفاوتی ایجاد نمی کند؛ بنابراین می توان این فاصله را نادیده گرفت. ولی حتی اگر این فاصله می توانست تفاوتی در اندازه خورشید ایجاد کند، ما باید خورشید را هنگام ظهر بزرگتر از هنگام طلوع و یا غروب می دیدیم. آیا می دانید چرا دقیقاً عکس این حالت رخ می دهد؟
خطای چشم باعث می شود که قرص خورشید هنگام صبح و عصر بزرگتر به نظر آید. اگر به هنگام صبح، ظهر و عصر تصاویری از خورشید تهیه کنیم، خواهیم دید که اندازه خورشید در تمام این تصاویر یکسان است. خطای چشم در مورد قرص ماه نیز روی می دهد و به همین دلیل است که کره ماه هنگام طلوع بزرگتر به نظر می رسد.
خطای چشم به این دلیل رخ می دهد که هنگام طلوع و غروب، اندازه خورشید را با اشیای روی زمین مقایسه می کنیم. هنگامی که درخت و یا ساختمانی را کنار قرص خورشید می بینیم، خورشید بزرگتر به نظر می رسد. هنگام ظهر، زمانی که خورشید بالای سرمان است، نمی توانیم اندازه آن را با چیزی مقایسه کنیم. به عبارت دیگر می توان گفت که خورشید هنگام طلوع و غروب فقط به دلیل خطای حسی بزرگتر دیده می شود. در واقع اندازه خورشید همواره یکسان است.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «چرا خورشید هنگام طلوع و غروب بزرگتر به نظر می رسد؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر ۱۳۹۳ با شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۷-۲۲۱-۶ به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
به این پدیده در علم روانشناسی پونزو ایلوژن ponzo illusion می گن. این یه خطاییه که در مغر رخ میده، مغر اینگونه تحلیل می کنه که هر آنچیزی که در دید افق هست بزرگتر دیده میشه، در مورد ماه هم همین مورد صدق می کنه. برای امتحان کردن این پدیده، هنگام غروب سرتان رو میان زانوها بگیرید و برعکس به غروب نگاه کنید، دیگه اون اندازه رو نمیبینید. مطلبی که این دوست عزیز نوشتن هیچ وجه علمی نداره.
احسن در مورد تغییر رنگ بخوبی توضیح دادید در مورد بزرگ دیده شدن هم دلیل فیزیکی آن ورود نور از محیط رقیق به محیط غلیظ است که باعث بزرگ دیده شدن است همانند آن قاشق که قسمت داخل آب بزرگتر از قسمت خارج آب دیده می شود
وقتی اندازه خورشید در هنگام طلوع و هنگام ظهر دو یا سه برابر فرق می کند یعنی فاصله آن با زمین به همین میزان تغییر می کند یعنی چیزی حدود ۵ میلیون کیلومتر! مگر ممکن است.
ناسا که در مورد رفتن به ماه آن دروغ بزرگ را به خورد مردم جهان داده مورد اعتماد نیست.
اصلاً تا حالا فکر کردین وقتی اینترنت تو زمین در مناطق صعب العبور و دور از شهرها جواب نمیده چطور فضا پیما به مریخ میره و فیلم ارسال میکنه؟
دوستان ناسا یک فتوشاپ کار قهاره که کلی دروغ تحویل دنیا میده
در مورد خلقت زمین در نهج البلاغه مطالعه کنید
حدیث معراج پیامبر
آیات قرآن در مورد حرکت ماه و خورشید و اینکه به دنبال هم در حرکت هستند در سوره یس
اسطرلاب که دقیق ترین تقویم شمسی است بر اساس زمین تخت و حرکت خورشید و ماه به دور زمین کار می کند
اگر زمین کروی است قاعدتاً ستاره های و صور فلکی در نیمکره شمالی نباید در نیمکره جنوبی دیده شود ولی در عمل چنین نیست
علت بزرگ دیده شدن کره ماه در افق کره زمین با خطای دید ما در مقایسه با درختان و ساختمان ها منطقی بنظر نمیرسد چرا که ما میتوانیم این فرضیه و دیدگاه رو در موقع رسیدن ماه به حد اعلای آسمان نیز مقایسه کنیم که اصلا چندان تغییری نمیکند
علت بزرگ دیده شدن کره ماه در مقایسه با درختان و ساختمان ها منطقی بنظر نمیرسد چرا که ما این اشیاء رو در موقع دیده شدن ماه در بالای سرمان نیز میتوانیم با همین درختان و ساختمان ها نیز مقایسه کنیم
اتفاقی که افتاده به دلیل شکست نور و تغییر زاویه تابش نور در اتمسفر زمین است. از سوی دیگر در هنگام غروب رنگ خورشید به قرمز تمایل می یابد و اندازه آن بزرگ تر می شود زیرا نور خورشید به صورت مورب به جو وارد می شود از این رو شکست رخ داده و خورشید بزرگتر دیده می شود.
از طرف دیگر نور خورشید مسیر طولانی تری را در جو زمین طی می کند از این رو از شدت تابش آن کاسته می شود. از این رو در مناطق قطب خورشید در افق قرار دارد از این رو همواره به صورت مورب می تابد بنابراین بزرگ دیده می شود و شدت تابش آن نسبت به سایر نقاط کمتر است.
بنابراین در قطبین خورشید در افق طلوع و قبل از غروب در افق مسیر خود را طی می کند لذا چنین به نظر می رسد که خورشید در حال طلوع یا غروب است.
از سوی دیگر در قطبین نور دچار شکست شده و نسبت به مناطق دیگر شدت کمتری دارد اما در استوا عکس این عمل اتفاق می افتد.
آفرین. کاملا موافقم. بهترین جوابی است که خوندم.. باوجود این همه منطق نمیدونم باز چرا فرضیه قیاس با درختان و خانه ها و خطای دید رو مطرح میکنن
همه دلایلی که در مورد سرخیه خورشید در موقع غروب آفتاب و بزرگی آن در غروب آفتاب گفتید قابل قبول نیست تنها یک دلیل ساده فیزیکی دارد پس گوش کنید تا دلیل آن را بگویم شما می دانید که لایه های هوا در سطح زمین غلیظ تر و هرچه به طرف بالا می رود رقیق تر می شود حال یک منشور را در نظر بگیرید پرتوی نوری که به منشور می خورد می شکند و هفت رنگ می شود و نور قرمز با شکست بیشتر به طرف پایین منحرف می شود و نور آبی با شکست کمتر به بالا منحرف می شود پس لایه های جو نیز مانند منشور عمل کرده و زمانی خورشید در پایین ترین سطح افق است و در حقیقت خارج از دید مستقیم ماست نور قرمز خورشید در اثر شکست نور به چشم ما می خورد و ما خورشید را قرمز می بینیم و نور آبی به طرف آسمان منحرف شده و در اثر برخورد ذرات ریز و معلق در آسمان ما آسمان را آبی می بینیم. بزرگ دیده شدن خورشید موقع غروب هم دلیل فیزیکی دارد اگر خواستید آن را هم برای شما بگویم.
همکلاسی و همراه خوب یو سی؛ حافظ عزیز
با سلام و احترام
باعث افتخار ما است که بتوانیم از دانش و تجربه شما استفاده کنیم. خوشحال می شویم که دیدگاه علمی مورد دوم را هم توضیح بفرمایید.
شاید اصلا زمین نسبت به خورشید ثابت باشد و حال زمین با یک گوی بیضی مثل گنبد کبود محصور باشد و زمانی که خورشید به دور زمین میچرخد واقعا دور یا نزدیکتر باشد نه خطا دید و نه منشور و نه حتی توجیح ناسا را من قبول ندارم
سلام
یکی از دلایلش در هیچ کدام از آیات قرآن از حرکت زمین حرفی زده نشده
و زمین را مانند فرشی گسترانیدیم
فرشای خونه ی شما کروی هست؟!
فرشای خونه ی ما که تخته!!
در تمام آیات داریم که
ماه و خورشید در مدار خودشان در حرکتند
ممنون میشم دلیلیش رو بگید