حدس هایی که درباره استون هنج زده می شود

امروز دایره سنگی استون هنج، قطعه ای است که بیانگر مهندسی نوسنگی است که اولین اثر تاریخی در استون هنج، حصار خاک ریزی شده مدوری بود که حدود 3000 سال قبل از میلاد مسیح با ابزارهایی که از شاخ گوزن کنده شده بودند، ساخته شده است.

برخی معتقدند که این 56 کنده یا مسندهای سنگی که در داخل گودالی بنا شده اند، مکانی برای مراسم مرده سوزی بوده اند. امروزه می دانیم که حدوداً 2500 سال پیش از میلاد، این اثر تاریخی سنگی از سنگ های سارسن و سنگ های کوچکتری به نام سنگ کبود ساخته شده است.

در طول قرن ها این سوال برای دانشمندان و باستان شناسان مطرح بود که چگونه سنگ هایی این چنین بزرگ قبل از اینکه چرخ اختراع شود، به منطقه سالزبری (که استون هنج در آن واقع است)، منتقل شدند. سنگ های سارسن که وزن بزرگترین آنها به 30 تن می رسد، ماسه سنگی بودند و تصور می شود که آنها را از ماربورو داونز (Marlborough Downs) که با استون هنج 32 کیلومتر فاصله دارد به آنجا آورده اند اما احتمالاً سنگ های کبود کوچکتر را از جنوب غربی ولز که 242 کیلومتر فاصله دارد، آورده باشند.

برخی باستان شناسان معتقدند که سنگ ها بوسیله یخچال های طبیعی متحرک به آنجا منتقل شدند اما احتمال اینکه این سنگ ها با تلاش انسان و از طریق آب و زمین حمل شده باشد، بیشتر است. گفته می شود برای حمل این سنگ ها از سیستمی که از چوب و طناب تشکیل شده بود، استفاده کردند. البته باید گفت چنین سیستمی در هیچکدام از آثار ماقبل تاریخ مشاهده نشده است.

محور اصلی این سنگ ها در راستای محور انقلاب تابستانی و انقلاب زمستانی قرار داده شده است، بدین معنی که در هنگام تابستان خورشید در افق از سمت شمال شرقی طلوع می کرده و در روی بزرگترین سنگ غروب می کرده، در حالی که در زمستان برعکس بوده است. در ماه دسامبر که اولین ماه زمستان است، خورشید در جنوب غربی، غروب می کرده است بدین صورت فصل ها مشخص می شدند. شاید اصلی ترین دلیل ساخت استون هنج همین باشد اما با تاریخ نگاری کربن رادیواکتیو بقایای حیوانات که در نزدیکی این مکان باقی مانده، آشکار می شود که خوک ها را در ماه دسامبر یا ژانویه هر سال در آنجا قربانی می کردند. با این کشف، گمان انجام تشریفات مذهبی در هنگام آمدن زمستان هم پُر رنگ می شود.

هدف از ساخت این مکان هنوز مشخص نشده است. برخی آنجا را مکانی می دانند که مرلین جادوگر روی یکی از بلندترین سنگ ها می نشسته است. در سال 1663 والتر چارلتون، فیزیکدان مدعی شد که استون هنج را دانمارکی ها در اوایل قرون وسطی ساخته اند. ضمن اینکه جان اوبری، فیلسوف و نویسنده ای که روی آثار تاریخی در حدود سال 1640 تحقیق می کرد، معتقد بود که استون هنج معبدی بوده که برای کاهنان ساخته شده و احتمالاً به عنوان کانونی برای شفا دادن و زیارت بیماران عصر نوسنگی محسوب می شده است.

بررسی ها و حفاری های انجام شده در استون هنج، فعالیت بشر را در این مکان نشان داده است. به راستی فعالیت انسان در مکان ماقبل تاریخی این چنینی که سنگ های آن متعلق به 4500 سال و زغال چوب های آن متعلق به 7000 سال قبل از میلاد بوده، اعجاب انگیز است. شاید این مکان جایی برای تدفین مقامات بلند مرتبه بوده که با استفاده از سنگ های بزرگ به عنوان سنگ قبر، گورهای آنها نشانه گذاری می شده است.

[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]

مقاله علمی و آموزشی «حدس هایی که درباره استون هنج زده می شود»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا گزارش آزاده ارشدی در مجله دانشمند، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.

[/toggle]