آنچه که از لنز چشم باید بدانید

لنزهای چشم چه از نوع زیبایی و یا طبی باشند، باید توسط پزشک تجویز شوند. بهترین فردی که می تواند مشکلات چشم شما را تشخیص دهد و لنز نرم، سخت و یا هیبریدی مناسب را برای شما تجویز کند، پزشک است.

این روزها لنزهای نرم بیشتر استفاده می شوند، چون استفاده از آنها بسیار راحت و احتمال ایجاد عوارض آنها کمتر است؛ بخصوص نسل های جدید این نوع لنز که از سیلیکون هیدروژن است و اکسیژن می تواند به راحتی در آنها نفوذ کند و در نتیجه فرد می تواند مدت زمان بیشتری از آنها استفاده نماید.

لنزهای سخت بیشتر به افرادی توصیه می شود که با عینک دید خوبی پیدا نمی کنند؛ مثل افرادی که قرنیه شان نامنظمی هایی مثل قوز قرنیه دارد، در این حالت لنز نامنظمی های قرنیه را می پوشاند و فرد دید بهتری را پیدا می کند.

یک نوع دیگر از لنزها، لنزهای هیبریدی می باشد که ترکیبی از لنزهای نرم و سخت است. مرکزشان، لنز سخت است تا نامنظمی های قرنیه را بپوشاند و اطراف شان نرم است تا تحمل آنها برای فرد آسان تر باشد.

اگر از لنز استفاده می کنید، احتمالاً سوالات بسیاری درباره آن و شیوه نگهداری و عوارض ناشی از لنز دارید. شما می توانید در ادامه با برخی از مهم ترین موضوعات درباره لنز چشم آشنا شوید.

قبل از نزدیک شدن به لنز! حتماً باید دست ها را بشویید.

چه هنگام گذاشتن لنز روی چشم و چه هنگام خارج کردن لنزها از چشم، باید ابتدا دست های خود را بشویید. هیچگاه لنزها را با صابون های روغنی و با کف نشویید. برای شستشوی لنز باید از محلول مخصوص شستشو استفاده کنید. این محصولات در داروخانه ها به فروش می رسند.

نکته: لنزها به دست خیس می چسبند و آسان تر در داخل چشم قرار می گیرند.

اگر می خواهید از نرم کننده برای دست های خود استفاده کنید، باید بعد از قرار دادن لنزها این کار را انجام دهید، زیرا ممکن است لنز به دست بچسبد و باعث آلوده شدن لنزها هم بشود.

در محیط های پُر از گرد و غبار لنز نگذارید.

مهم ترین عوارض ناشی از لنز ایجاد عفونت است تا جایی که می تواند صدمات جبران ناپذیری به دید فرد بزند. افرادی که از لنز استفاده می کنند، باید معاینات دوره ای داشته باشند؛ معمولاً بین هر سه تا شش ماه به یک متخصص چشم مراجعه کنند تا هم چشم ها معاینه شوند و هم لنز چک شود تا رسوبات و آلودگی های روی آن توسط پزشک کنترل شده و در صورت لزوم لنز تعویض شود.

لنز آسیب دیده را دور بیندازید.

بهترین فردی که می تواند خرابی لنز را تشخیص دهد، پزشک است به همین دلیل فرد باید همیشه تحت نظر پزشکی باشد که لنز را برای او تجویز می کند. پزشک، چشم را با لنز از پشت میکروسکوپ نگاه می کند تا مطمئن شود لنز سالم است، پارگی، خراش و خوردگی ندارد، رسوبات روی آن کم است و…. در حالی که خود فرد به تنهایی نمی تواند این موارد را چک کند. وقتی لنز را در چشم می گذارید و احساس می کنید جسمی خارجی در چشم دارید و این اتفاق مرتب تکرار می شود، حتماً لنز شما مشکل دارد و باید دور انداخته شود.

هنگام خواب لنز نگذارید.

اصولاً وقتی لنز روی چشم قرار می گیرد اکسیژن از طریق اشک تامین می شود، وقتی فرد می خوابد چون پلک بسته است تبادل اکسیژن اشک با محیط کم می شود و در نتیجه اکسیژنی وجود نخواهد داشت که از لنز عبور کند و به قرنیه برسد، بنابراین قرنیه دچار کمبود اکسیژن می شود. حتی اگر لنز قابلیت نفوذپذیری بالایی برای اکسیژن داشته باشد، وقتی اکسیژن در فضای چشم وجود ندارد، هیچ تفاوتی نمی کند. علاوه بر اینها ریسک عفونت با استفاده طولانی مدت از لنز بالا می رود. در واقع این گونه نیست که خوابیدن با لنز حتماً مشکل ایجاد می کند، ممکن است فردی چند شب هم با لنز بخوابد و اتفاقی نیفتد، ولی یکدفعه دچار مشکل شود.

لنز و قرمز شدن چشم

اگر چشم دچار قرمزی، تاری دید و درد شد یا احساس وجود جسم خارجی در آن به وجود آمد، باید بلافاصله لنز را در آورده و چند ساعتی استراحت کنید و از قطره های مرطوب کننده مثل اشک مصنوعی استفاده شود تا بهبود یابد. ممکن است یک خراش جزئی یا تحریک چشمی باعث به وجود آمدن این عوارض شده باشد و با استفاده نکردن از لنز رفع شود؛ اما اگر این علائم یعنی درد، تاری دید و… شدت پیدا کرد و بعد از چند ساعت در آوردن لنز بهبود پیدا نکرد باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود.

لنزهای رنگی باید در حداقل زمان ممکن بکار روند و یکبار مصرف نیز باشند. به عنوان مثال اگر فردی فقط برای مهمانی می خواهد لنز بزند و دیگر معلوم نیست که بخواهد دوباره آن را بکار برد، بهتر است لنز یکبار مصرف استفاده کند. سلامتی شما آرزوی ما است.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «آنچه که از لنز چشم باید بدانید»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مصاحبه با دکتر نفیسه دشتی – فوق تخصص قرنیه چشم – توسط لیلا علی نژاد از روزنامه جام جم به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.