با موتسارت آشنا شویم

موسیقی همواره بخشی از فرهنگ ملل مختلف بوده است. مردم طی قرن ها، اَشکال مختلف موسیقی را تجربه کرده و از آن لذت برده اند. اما در این میان، تنها تعداد معدودی از آثار موسیقی، تاثیری جاویدان بر ذهن و قلب مردم گذارده است. آثار موتسارت دارای چنین ویژگی است. موتسارت یکی از بزرگترین آهنگسازان تاریخ است. او نبوغ فوق العاده ای در تصنیف انواع مختلف موسیقی داشت.

ولفگانگ آمادئوس موتسارت (Wolfgang Amadeus Mozart) در 27 ژانویه 1756 میلادی در اتریش چشم به جهان گشود. پدرش از نوازندگان زبردست ویولن بود و خواهرش نیز ساز می نواخت. موتسارت از کودکی استعداد فوق العاده ای در موسیقی داشت. او اولین قطعه موسیقی خود را در 6 سالگی نوشت. موتسارت در شش سالگی همراه پدر و خواهر 11 ساله اش به مونیخ رفت تا برنامه ای اجرا کند. پس از آن، آنها در وین در حضور امپراطور اتریش قطعاتی نواختند. او سپس در شهرهای مختلف اروپا از جمله بروکسل، لندن و پاریس برنامه اجرا کرد.

موتسارت اولین اپرای ایتالیایی خود را در سن 12 سالگی نوشت و در همین زمان یک اپرای آلمانی، دو سمفونی و یک مِس (نوعی سرود مذهبی) ساخت. او در دهه 1770 و 1780 میلادی آثار متعددی نوشت. در سال 1785 میلادی اپرای «عروسی فیگارو» و در سال 1787 میلادی اپرای «دون جووانی» را تصنیف کرد. او در همین سال قطعه معروف «یک آهنگ کوچک» را ساخت و یکسال بعد آخرین سمفونی از سمفونی های 41 گانه خود تحت عنوان «ژوپیتر» را تصنیف کرد. موتسارت در سال آخر حیاتش، اپراهای «فلوت سحرآمیز» و «بخشایندگی تیتو» را نوشت.

این نابغه موسیقی در 5 دسامبر 1791 میلادی، در سن 35 سالگی به دنبال یک بیماری درگذشت. او قسمت اعظم زندگی خود را در فقر و تنگدستی گذراند. جسدش بدون تشریفات در قبرستان پاپر در وین دفن شد. در واقع سال ها پس از مرگ موتسارت، نبوغ وی بر همگان آشکار شد.

منابع

1. کتاب چرا، چطور، چگونه؟ نوشته دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال. ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز. موسسه نشر و تحقیقات ذکر. تیر 1393.