چرا انسان از پشه بیزار است؟
پشه ها نیز مانند سایر موجودات این کره خاکی، روی سطح زمین زندگی می کنند و انسان معمولاً از پشه ها خوشش نمی آید و همیشه در این فکر است که خود را از شر آنها خلاص کند.
پشه ها در سراسر جهان پراکنده هستند. بعضی از انواع آنها در تمام مناطق دنیا یافت می شوند و برخی دیگر از انواع پشه ها فقط در بعضی از مناطق می توانند زندگی کنند. مثلاً در کشوری مانند ایالات متحده آمریکا در حدود هفتاد نوع پشه وجود دارد.
علت اینکه انسان از پشه بیزار و متنفر است، این است که بعضی از انواع پشه ها میکروب و ویروس بیماری ها را منتقل می سازند. به عنوان مثال، پشه هایی که ویروس تب زرد را منتقل می نمایند، در بسیاری از نواحی گرمسیری سکونت دارند.
بیزاری و نفرت انسان ها از پشه ها و انواع گوناگون این حشرات، به غیر از دلیل بالا، دو علت دیگر هم دارد. یکی از این علت ها نیش پشه است. زمانی که پشه ی ماده انسان را نیش می زند، ماده ای سمی وارد خون انسان می کند. همین ماده ی مخصوص و سمی است که وقتی وارد خون انسان شد، باعث درد و خارش می شود و همچنین محل نیش زدگی هم متورم می گردد. دومین علتی که موجب می شود انسان ها از پشه نفرت داشته باشند، صدای «وزوز» آزار دهنده ای است که از پشه به گوش می رسد. این صدا در زندگی پشه ها اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا پشه از صدای وزوز خودش به عنوان یک آواز برای جلب توجه جفت خویش استفاده می نماید.
پشه های نر صدای وزوزشان بم و تیز است و در نتیجه ی مرتعش شدن سریع بال هایشان تولید می شود. ولی وزوز پشه های ماده ریزتر از پشه های نر است.
در اینجا ممکن است بپرسید: «آیا پشه ها فایده ای هم برای ما انسان ها دارند یا نه؟»
تنها موردی که می تواند پاسخ مثبت به این پرسش باشد، در مورد پشه هایی است که پشه های خطرناک تر را نابود می کنند. فایده ی این گونه پشه ها برای ما در این است که نوزاد این پشه ها، نوزاد بعضی از پشه های دیگر را به عنوان غذا می خورند. به عبارتی پشه های نوع اول انسان را نیش نمی زنند ولی پشه های دیگر، انسان را نیش می زنند. به همین دلیل است که می توانیم بگوییم که پشه های گروه اول در نابود کردن پشه های زیان آور به انسان کمک می کنند.
حالا بیایید با اطلاعات جالبتری از پشه ها آشنا شویم.
آیا تا به حال این گفته را شنیده اید که می گویند حیوان ماده کشنده تر از حیوان نر است؟ اتفاقاً این صحبت درباره ی پشه کاملاً درست است زیرا فقط پشه ی ماده است که خون آشام به شمار می رود. خرطوم یا آلت مکنده این حشره مجهز به تعدادی عضو تیز و برنده است که همه ی آنها در اطراف آلت مکنده چیده شده اند. پشه زمانی که نیش می زند، مقداری ماده ی سمی نیز در خون ما می ریزد که همین ماده سمی باعث خاریدن و حتی ورم کردن قسمتی از بدن ما می شود.
پشه در همه جای دنیا دیده می شود. این حشره زندگی خود را همیشه از درون آب شروع می کند. پشه ی ماده روی سطح حوض ها، آبگیرها، ناودان ها و حتی درون قوطی های حلبی تخم گذاری می نماید و هر بار، بین چهل تا چهارصد تخم می گذارد.
این تخم ها گاهی تک تک و گاهی نیز به شکل یک توده ی فشرده پهلوی یکدیگر قرار می گیرند. بعد از تخم ریزی، در ظرف مدت یک هفته نوزادهای ریزی که پا ندارند از درون تخم ها بیرون می آیند و در آب زندگی می کنند. اما چون نوزادها در زیر آب قادر به تنفس نیستند، مجبور می شوند به سطح آب بیایند. نوزادها به کمک لوله های تنفسی که روی دم خود دارند نفس می کشند و در ضمن، جانوران ریز و مواد گیاهی کوچک را هم با قاشق های پَر مانندی که در قسمت سر دارند، به درون دهانشان می ریزند.
نوزادها با گذشت زمان رشد می کنند و پوست می اندازند و پس از اینکه چهار مرتبه پوست انداختند، تغییر شکل می دهند و به صورت شفیره در می آیند. شفیره بیشتر نزدیک به سطح آب زندگی می کند و با لوله های بوقی شکل که در پشت خود دارد، عمل تنفس را انجام می دهد. شفیره غذا نمی خورد و پس از گذشت چند روز پوستش شکافته می شود و از درون آن یک پشه ی کامل بیرون می آید.
پشه بالغ معمولاً بیش از چند هفته عمر نمی کند. در برخی از انواع پشه ها در ظرف مدت یکسال، دوازده نسل پی در پی از آنها به وجود می آید.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «چرا انسان از پشه بیزار است؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب به من بگو چرا و چگونه، نوشته ی آرکادی لئوکوم و ترجمه سعید درودی از انتشارات بهزاد، منتشر شده در 1391 با شابک 8-57-5959-964 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
