سینوزیت و عفونت های سینوسی چیست؟

سینوزیت یک اصطلاح برای توصیف تورم یا التهاب در سینوس ها است که پشت، بالا و بین چشم ها قرار دارد. از نشانه های سینوزیت می توان به احساس درد یا فشار روی صورت، به ویژه در اطراف بینی و چشم ها، بوی بد دهان، از دست دادن حس بویایی، سردرد، تب، ضعف یا احساس خستگی، گلودرد و سرفه اشاره کرد. یکی از علل شایع سینوزیت، عفونت است.

اکثر موارد مربوط به سینوزیت حاد (یعنی سینوزیتی که تا حدود چهار هفته ادامه داشته باشد) به شکل سرماخوردگی معمولی آغاز می شود. شما می توانید در ادامه عفونت های سینوسی و علت آن را بشناسید.

سینوس ها، فرورفتگی های توخالی در جمجمه هستند که با غشای مخاطی پوشانده شده اند. این مخاط بطور طبیعی به درون مجراهای بینی و بیرون از آن یا پشت گلو خالی شده و متورم می شود، اما زمانی که بیماری هایی مانند ویروس سرماخوردگی منجر به ایجاد مخاط زیاد یا التهاب غشاهای مخاطی شوند، این فرآیند دچار اختلال می شود. سینوس ها ممکن است بسته شوند و جریان هوا در حفره های سینوسی هم ممکن است آن را دچار گرفتگی کنند. در واقع ویروس یک سرماخوردگی عادی به همین شکل می تواند سبب عفونت باکتریایی سینوسی شود.

در این مسیر، سیستم ایمنی بدن شما از مبارزه با ویروس سرماخوردگی خسته شده و همین مسئله شروع به کار و پیشروی عفونت باکتریایی را ساده تر خواهد کرد. بسیاری از افراد اغلب سینوزیت را با سرماخوردگی شَدید اشتباه می گیرند و این مسئله زمانی قابل درک و تشخیص است که بدانید اکثر موارد مربوط به سینوزیت، در قالب سرماخوردگی ساده آغاز شده و وقتی شَدید شد منجر به سینوزیت می شود.

سینوزیت زمانی رخ می دهد که سینوس ها مسدود شوند. حفره های سینوسی با توجه به یک معیار دائمی، مخاط را می سازند. تحت شرایط طبیعی، مخاط سینوس ها به داخل مجاری بینی یا به پشت گلو تخلیه می شود. زمانی که حفره های سینوسی از دریافت هوا محروم شده یا قادر به تخلیه نباشند، محیطی که در آن میکروب ها می توانند رشد کنند، ایجاد می شود. در اکثر موارد، خصوصاً مواردی که با سینوزیت حاد همراه است، این انسداد به خاطر مخاط زیاد یا غلیظ ایجاد می شود.

سینوزیت حاد معمولاً چهار هفته یا کمتر ادامه دارد. سینوزیت مزمن معمولاً سه ماه یا بیشتر طول می کشد. در برخی مواقع سینوزیت مزمن به خاطر مخاط ایجاد نمی شود بلکه بافت هایی که حفره های سینوسی را می بندند مسبب آن هستند و از تخلیه آن جلوگیری می کنند. زمانی که بافت، سینوس ها را مسدود می کند این مسئله اغلب منجر به سینوزیت مزمن می شود، و اغلب برای درمان آن باید جراحی انجام داد. این مسئله به دلایل زیر رخ می دهد:

1) تورم غیر عادی بافت ها
ساختار و آناتومی بدن می تواند در روند تخلیه عادی حفره های سینوسی نقش مهمی داشته باشد. همچنین از آنجا که پشت گلو، بینی، سینوس ها و گوش ها همه به هم مرتبط هستند، برخی بیماری ها مانند عفونت های گوش یا وجود مایع در گوش می تواند با سینوزیت ارتباط نزدیک داشته باشد. برای ساختارهایی مانند ساختارهای مربوط به بافت های لنفی یا استخوان طوماری، بزرگ شدن یا ایجاد شرایطی برای سینوزیت و سایر مشکلات اصلاً غیر عادی نیست. زمانی که بافت های لنفی متورم می شوند، نه تنها سینوس ها را می بندند بلکه اغلب مانع از تخلیه درست مجرای آن خواهند شد. این مسئله می تواند منجر به عفونت های گوش و تجمع مایعات در داخل آن شود. در این موارد، عمل برداشتن بافت های لنفاوی حلق و بینی برای حل مشکل گوش و بافت های سینوسی لازم خواهد بود.

استخوان های طوماری بخش از مجاری بینی بوده و کارشان گرم و مرطوب کردن هوایی است که تنفس می کنیم. آنها می توانند متورم و بزرگ شده و برای کاهش آنها باید جراحی انجام داد.

2) پولیپ و تاثیر روی سینوس ها
شاید بتوان گفت داشتن سینوزیت مزمن می تواند منجر به معیوب شدن بافت ها شده و احتمالاً به ایجاد توده های غیر عادی بینجامد که مسبب سینوزیت خواهد بود. پولیپ بینی هم مسبب پیشرفت و پیشروی سینوزیت است. پولیپ های بینی سرشار از بافت هایی هستند که داخل بینی و گاهی اوقات در سینوس ها رشد می کنند. پولیپ ها سرطانی نیستند و اغلب به خاطر التهاب به وجود می آیند. برخی علائم التهاب عبارت است از: آلرژی ها یا تنگی نفس و سینوزیت. پولیپ های بینی اغلب با کمک جراحی برداشته می شوند.

3) انحراف تیغه بینی
تیغه بینی، تکه ای غضروف است که سوراخ های بینی را از هم جدا می کند. این غضروف در حالت طبیعی در وسط بینی قرار گرفته (یا نزدیک مرکز) اما ممکن است به خاطر نارسایی های زایمان یا آسیب های مختلف به یک سمت انحراف بیشتری پیدا کرده باشد. افرادی که دچار انحراف تیغه بینی هستند بیشتر در معرض پیشروی سینوزیت قرار دارند. سینوس های زبرآره ای اغلب در این مسئله نقش دارند. عمل ترمیم انحراف بینی در واقع عملی است که طی آن بخش های آسیب دیده تیغه میانی بینی ترمیم شده و این تیغه در جای اصلی خود قرار می گیرد.

4) نقش ژنتیک در عفونت های سینوسی
تفاوت های موروثی آناتومی بدن هم باعث می شود بعضی افراد بیش از دیگران در معرض پیشرفت سینوزیت قرار داشته باشند. برای مثال جزئیات ریز صورت می تواند باعث محدودیت بخش های موجود در صورت شده و تخلیه را برای سینوس ها دشوار کند. این مسئله اغلب در بچه هایی رخ می دهد که بطور طبیعی سینوس ها و مجاری بینی کوچکتری دارند. برخی نارسایی های زایمانی خاص یا سندروم های ژنتیکی هم که روی ساختارهای صورت اثر می گذارند مانند شکاف کام یا سندروم داون باعث افزایش خطر سینوزیت خواهند شد.

عفونت های قارچی سینوس
احتمال دارد که سینوس های شما با قارچ، عفونی شود. عفونت های قارچی سینوسی اغلب به حالت مزمن در آمده و درمان آنها دشوار است. عفونت سینوسی را زمانی مزمن تشخیص می دهند که علائم آن سه تا چند ماه ادامه داشته باشد. عفونت های قارچی به جراحی سینوس ها نیاز دارند تا درمان شوند. جراحی سینوس با استفاده از دستگاه اندوسکوپ انجام می شود که لوله بلندی به همراه یک دوربین کوچک در انتهای آن است. زمانی که اندوسکوپ را به داخل بینی فرو می کنند، جراح می تواند داخل سینوس ها را ببیند و حفره های سینوس را تمیز کند. مواد عفونی، مخاط بیش از حد، هر نوع آسیب یا بافت های معیوب یا تومورهای غیر عادی مانند پولیپ های بینی در این جراحی برداشته می شود. زمانی که سینوس ها تمیز شده و بار دیگر تخلیه شدند، هر نوع عفونت باقی مانده به خودی خود از بین رفته و خوب خواهد شد.

زمانی که سرماخوردگی شدت پیدا کرده و به سینوزیت حاد تبدیل می شود، باید با آنتی بیوتیک خود را درمان کنید. البته با توجه به عوارض آنتی بیوتیک ها هرگز خودسرانه از این داروها استفاده نکنید و به پزشک مراجعه نمایید. سلامتی شما آرزوی ما است.

[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]

مقاله علمی و آموزشی «سینوزیت و عفونت های سینوسی چیست؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله وب سایت verywell ترجمه شده توسط مجله سیب سبز، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.

[/toggle]