راه های درمان مسمومیت با مواد آرایشی

مسمومیت با ترکیبات آرایشی شامل رنگ موها، روشن کننده های مو، صاف کننده های مو و اسپری های مو می باشد.

رنگ مو تا زمانی که با اکسیدان ها (روشن کننده های مو) مخلوط نشده است، غیر سمی محسوب می شود. اما روشن کننده های مو، چه به تنهایی و چه به صورت ترکیب با رنگ موها، به علت دارا بودن هیدروژن پراکسید (آب اکسیژنه)، آمونیاک و ملح سدیم پر سولفات و پتاسیم پر سولفات می توانند مشکل ساز باشند. وجود آب اکسیژنه ترکیب را محرک و خورنده می کند و ملح پر سولفات می توانند باعث ایجاد حساسیت جلدی، کهیر و بروز شوک شوند.

مدیریت مسمومیت با رقیق سازی شروع می شود و در صورت وجود علائم بالینی، باید فرد مسموم به مراکز درمانی ارجاع داده شود. برای این افراد می توان به کمک آنتی هیستامین ها درمان پیشگیرانه انجام داد.

درمان مسمومیت با رقیق سازی بوسیله خوراندن شیر یا آب صورت می گیرد. رقیق سازی برای کودکان به میزان 120 سی سی (نصف لیوان) و در مورد بزرگسالان یک لیوان پُر محسوب می شود. اگر فرد مسموم به علت استفراغ، مایعات را از بدن خارج نمود، می توان دوباره این کار را تکرار کرد و جای نگرانی وجود ندارد.

صاف کننده های مو ترکیبات بسیار خطرناکی محسوب می شوند. این ترکیبات به شدت قلیایی هستند، بنابراین بلع یا تماس چشمی، از موارد اورژانسی ارجاع به مراکز درمانی مسمومیت تلقی می شوند. این PH امکان ایجاد زخم و انسداد گوارشی دارد و چون آسیب بافتی گوارشی این ترکیبات سریع است ترجیحاً رقیق سازی نباید صورت بگیرد.

اسپری های مو در صورت خورده شدن ایمن و غیر سمی محسوب می شوند و در صورت تماس چشمی طبق روال معمول شستشو انجام می شود و فقط در صورت مشاهده علائم بالینی، به مراکز درمانی ارجاع داده شوند.

در ادامه به مسمومیت با چند ماده شیمیایی دیگر نیز اشاره کوتاهی خواهیم داشت:

عطر و ادکلن ها
شدت مسمومیت با این ترکیبات بسته به میزان خورده شده و غلظت ترکیبات است. معمولاً از اتانول 50 تا 90 درصد، در این مواد به عنوان حلال استفاده می شود و عموماً چون حجم کمی دارند جای نگرانی وجود ندارد.

انواع مام و ضد عرق
دئودرانت ها چه به صورت صابونی و چه به صورت مایع، غیر سمی محسوب می شوند. ضد عرق ها حاوی آلومینیوم هیدروکسی کلرید (Aluminum Hydroxy Chloride) هستند که چون مقادیر ناچیزی از این ترکیب در آنها وجود دارد، بلع این محصولات هم جای نگرانی ندارد.

لاک ناخن و لاک پاک کن ها
لاک ناخن ها، جای نگرانی ندارد و لاک پاک کن ها نیز حاوی حلال استون یا اتانول هستند که با توجه به حجم نسبتاً کم، ترکیباتی با شدت سمیت پایینی محسوب می شوند.

دهان شویه ها
شامل خمیر دندان، پودرهای سفید کننده، ژل و مایع دهانشویه می شود. گاهی این ترکیبات ممکن است حاوی فلوراید یا سدیم مونوفلوروفسفات باشند که مواد با سمیت و محلولیت کم محسوب می شوند. اما سوربیتولی که در این ترکیبات وجود دارد در صورت بلع بیش از حد ممکن است باعث اسهال در فرد شود و جای نگرانی بیشتر ندارد.

در پودر و خمیر دندان های سفید کننده، کاربامید پراکسید 18 درصد وجود دارد که معادل 6.5 درصد هیدروژن پراکسید (آب اکسیژنه) می باشد. در صورت بلع می توانند مشکل ساز شوند و باید اقدامات مشابه با بلع هیدروژن پراکساید صورت گیرد. اما بطورکلی در صورت بلع ژل و مایع دهانشویه، جای نگرانی وجود ندارد.

ترکیبات آرایشی صورت و بدن مانند رژ، ریمل، رژگونه و… غیر سمی محسوب می شوند. این ترکیبات عموماً از واکس و آب و روغن های گیاهی تشکیل شده اند. در برق لب ها ترکیبات کافور (Camphor) هم وجود دارد که در صورت بلع 10mg/kg باعث بروز تشنج می شود که بخصوص در مورد کودکان می تواند مشکل ساز باشد.

موبرها
این ترکیبات به علت دارا بودن سدیم هیدروکسید 1 تا 10 درصد و کلسیم هیدروکسید می توانند مشکل ساز باشند. آسیب ایجاد شده به غلظت و حجم بلعیده شده بستگی دارد که می تواند باعث سوختگی دهان و مری شوند که مشکل در بلع و ترشح بیش از حد بزاق، درد در دهان، مری، شکم و قفسه سینه را موجب می شود. در صورتی که علائم جدی بالینی در این افراد مشاهده شود، ارجاع به پزشک الزامی است. رقیق سازی در مورد مسمومیت با این ترکیبات هم باید صورت گیرد.

سلامتی شما آرزوی ما است.

[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]

مقاله علمی و آموزشی «راه های درمان مسمومیت با مواد آرایشی»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله دکتر امیر بقایی – متخصص سم شناسی – در مجله سلام سلامت، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.

[/toggle]