آنچه که از شپش سر باید بدانید

شپش‌ها، حشرات کوچکی هستند که به پوست سر و گردن می‌چسبند و از خون انسان تغذیه می‌کنند. شپش سر، در کودکانی که به مهد کودک، پیش دبستانی و مدرسه ابتدایی می‌روند بسیار شایع است. این کودکان معمولاً حین بازی، ارتباط نزدیکی با هم دارند و ممکن است موهایشان با هم برخورد کند و از برس، کلاه یا گل سر یکدیگر استفاده کنند. بزرگسالانی که با این کودکان زندگی می‌کنند نیز در معرض ابتلا به شپش سر هستند.

مبتلا شدن به شپش سر، نشانه پایین بودن سطح اجتماعی افراد یا فقر نیست و کودکان از تمام طبقات اجتماعی با وجود رعایت بهداشت ممکن است به آن دچار شوند. در این مقاله شما می توانید با شپش سر آشنا شوید.

شپش سر چگونه منتقل می‌شود؟

شپش در زیر آب تا 6 ساعت زنده می‌ماند. بنابراین کودکانی که بطور مرتب استحمام می‌کنند هم در معرض ابتلا به آن هستند. شپش‌ها معمولاً از طریق تماس سر افراد و از موهای یک فرد به فرد دیگر انتقال پیدا می‌کند. همچنین شپش می‌تواند برای مدت کوتاهی روی لباس‌ها یا وسائل شخصی افراد زنده بماند. برس موی مشترک، به شپش‌ها کمک می کند که میزبان جدیدی برای خود پیدا کنند. اما توجه داشته باشید که شپش‌ها نمی‌توانند از موهای فردی به فرد دیگر پرواز کنند و منتقل شوند.

چگونه شپش سر را تشخیص دهیم؟

اگرچه شپش‌ها و تخم‌هایشان کوچک هستند، اما با چشم غیر مسلح قابل رویت می‌باشند. رنگ آنها می‌تواند سفید، قهوه‌ای یا طوسی تیره باشد. آنها غالباً در موهای پشت گردن یا پشت گوش دیده می‌شوند. تخم‌های شپش، دایره‌ای یا بیضی شکل هستند و محکم به موهای نزدیک پوست سر می‌چسبند. شانه زدن موهای خیس، بهترین راه برای جدا کردن شپش‌ها و تخم‌هایشان است.

علائم شپش سر

خیلی وقت‌ها شپش سر هیچ علائمی ندارد اما شایع‌ترین علامت ابتلا به شپش، خارش است که می‌تواند هفته‌ها یا ماه‌ها پس از ابتلا به شپش ایجاد شود. خارش ناشی از شپش به علت حساسیت به گزش این حشره است. خاراندن سر باعث ایجاد خراش روی پوست سر می‌شود که ممکن است عفونت ایجاد کند. هر چند احتمال این عارضه کم است، اما در صورتی که پوست سر قرمز و دردناک شده یا غدد لفاوی گردن بزرگ و حساس شُدند به پزشک مراجعه کنید.

شپش سر، خودبخود از بین نمی‌رود. اگر تصور می‌کنید که فرزندتان به شپش سر مبتلا شده، برای تشخیص قطعی به پزشک مراجعه کنید. به کودکستان یا مدرسه فرزندتان نیز اطلاع دهید، چون لازم است کودکان دیگر نیز معاینه شود. موهای سایر اعضای خانواده نیز باید بررسی شود. سپس همه افرادی که به شپش آلوده شده‌اند را باید بطور همزمان درمان کرد.

خلاص شدن از شپش‌ها

داروهای ضد شپش را می‌توان به صورت داروی بدون نسخه از داروخانه تهیه کرد. این داروها که به فرم شامپو یا محلول موضعی هستند معمولاً ایمن می‌باشند و عارضه‌ای ندارند. اما برای کودکان زیر 6 سال یا در مواردی که شپش به دارو مقاوم است و از بین نمی‌رود، باید با پزشک مشورت کنید. معمولاً لازم است 10 روز تا دو هفته درمان را ادامه داد.

شپش‌ها را از خانه خود بیرون کنید.

اگرچه شپش‌ها روی وسائل منزل، برای مدت طولانی زنده نمی‌مانند، اما باید محل خواب افراد مبتلا به شپش را بشویید و تمیز کنید. لباس‌هایی که طی 48 ساعت قبل پوشیده‌اید را با آب داغ بشویید. اگر کودک‌تان، شب‌ها عروسکش را بغل می‌کند، آن را به مدت نیم ساعت در آب داغ قرار دهید. مبل‌ها و فرش‌ها را با جاروبرقی تمیز کنید.

استفاده از شانه دانه ریز

استفاده از شانه‌های دانه ریز، می‌تواند در خلاص شدن از شپش‌ها به شما کمک کند. دندانه‌های این شانه‌ها به هم نزدیک هستند و برای جدا کردن تخم شپش مناسب می‌باشند. تنها ایراد این روش آن است که زمان‌بَر است و برای جدا کردن تخم شپش‌ها از موی کودک با استفاده از شانه، باید صبر و حوصله زیادی داشته باشید. این روش، زمانی موثرتر خواهد بود که پس از استفاده از شامپوی دارویی، موها را شانه بزنید.

برخی از والدین بر این باور هستند که سس مایونز، سرکه سفید یا روغن درخت چای، درمان‌های خانگی موثری برای درمان شپش‌ها هستند. به نظر می‌رسد که سس مایونز، شپش‌ها را روی موها سست می‌کند. اما بهتر است در مورد این شیوه درمان با پزشک مشورت کنید. گفته می‌شود سرکه، چسبی که بوسیله شپش‌ها تولید می‌شود و آنها را محکم به موها می‌چسباند، در خود حل می‌کند. البته هیچگونه شواهد علمی برای تایید این شیوه‌های درمانی وجود ندارد. متخصصان اطفال معتقد هستند که نباید این شیوه‌های درمانی را به عنوان درمان اصلی بکار بگیرید. سلامتی شما آرزوی ما است.

منابع

1. WebMD. ترجمه مجله سلام سلامت.