جغد

جغد بدنی کوتاه ولی درشت، منقارهایی قوی و قلاب مانند و پاهایی قدرتمند با چنگال های تیز دارد. روی سر بعضی از جغدها کاکل های پَر قرار دارد. این کاکل ها گوش یا شاخک نامیده می شود. پرهای جغد بلند، نرم و کرکدار است و اغلب باعث می شود که این پرنده بزرگتر از اندازه واقعی اش به نظر رسد. معمولاً پر و بال جغد کم رنگ است در نتیجه می تواند خود را با محیط اطرافش هماهنگ کند.

جغد پرنده ای است که تنها زندگی می کند و برای بدست آوردن غذا در تاریکی شکار می کند. جغد را نگهبان شب باغ ها نامیده اند زیرا در شب، جوندگان مزاحم را می خورد. حدود 145 گونه جغد وجود دارد که در مناطق گرمسیر، معتدل و قطبی زندگی می کنند. همچنین می توان آنها را در بسیاری از جزایر اقیانوس یافت.

چشم اکثر جغدها زاویه دید مستقیم دارد. به همین دلیل می تواند هر چیزی را با هر دو چشم در یک آن مشاهده کند. جغدها نمی توانند چشم خود را در داخل کاسه چشم حرکت دهند، این امر باعث می شود که آنها برای دیدن اشیاء متحرک سر خود را حرکت دهند.