تندنویسی چگونه پدید آمد؟

انسان همواره سعی کرده است تا جایی که می تواند سریع تر بنویسد تا سرعت نوشتن با سرعت سخن گفتن برابر شود. تندنویسی روشی است که در آن برای نوشتن حروف و کلمات، از برخی علائم و شکل ها استفاده می شود. به این ترتیب سرعت نوشتن افزایش می یابد.

تیرو (Marcus Tullius Tiro) منشی یونانی سیسرون (خطیب، نویسنده و سیاستمدار رومی) در سال 63 قبل از میلاد تندنویسی را ابداع کرد. او همچنین یک فرهنگ تندنویسی تهیه و تدوین کرد.

تندنویسی مدرن در قرن هفدهم میلادی ابداع شد. جان ویلیس (John Willis) پدر تندنویسی مدرن خوانده می شود. بعدها با پیشرفت و توسعه صنایع، نیاز به بکارگیری تندنویسان در مشاغل مختلف افزایش یافت. در طول قرن 18 میلادی چندین روش مختلف تندنویسی ابداع شده بود؛ ولی روشی که در سال 1786 میلادی توسط یک تندنویس انگلیسی به نام ساموئل تیلور (Samuel Taylor) ارائه شد، در زبان های فرانسه، آلمانی، هلندی، سوئدی، ایتالیایی، پرتغالی و سایر زبان ها مورد استفاده قرار گرفت.

سر آیزاک پیتمن (Sir Isaac Pitman) در سال 1837 میلادی روش جدیدی را بر اساس روش تیلور پایه گذاری کرد.

در سال 1888 میلادی روش دیگری توسط یک ایرلندی به نام جان رابرت گرگ (John Robert Gregg) ارائه شد که در آن از دایره ها، قلاب ها و گره ها استفاده می شد. این روش در سال 1893 میلادی به ایالات متحده رسید.

ماشین تندنویسی در سال 1906 میلادی توسط یک تندنویس آمریکایی به نام وارد استون آیرلند که منشی دادگاه بود، ساخته شد.

امروزه و با وجود انواع دستگاه های ضبط صدا و فیلم، این روش ها کاربرد چندانی ندارند.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «تندنویسی چگونه پدید آمد؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر ۱۳۹۳ با شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۷-۲۲۱-۶ به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.