کسب و کارهای جدید در عصر تکنولوژی و پوست انداختن تجارت در جامعه بشری

توماس فریدمن، یکی از شناخته شده ترین نویسندگان حال حاضر در دنیای رسانه است که چهارشنبه هر هفته ستونی ثابت در روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز دارد. شهرت او حاصل از تحلیل هایی است که در حوزه سیاست و جامعه شناسی ارائه می دهد.

فریدمن در یادداشت 26 جولای 2017 خود به موضوع فعالیت شرکت Airbnb و تاثیر آن در تجارت و جامعه پرداخته است که شما می توانید ترجمه این مقاله را در ادامه مطالعه نمایید.

کمتر از یک دهه قبل، دو شرکت نو پا از کالیفرنیا سر بر آوردند که امروز و آینده تجارت را متحول کردند. شرکتی که تیتر خبرها را اشغال کرد، اوبر (Uber) نام داشت. آنها با یک نرم افزار، مفهوم تاکسی را به کلی تغییر دادند بطوریکه با لمس انگشت روی صفحه موبایل، تاکسی خبر می کنید، مقصد را به راننده می گویید، کرایه و انعام را پرداخت می کنید و در آخر هم به راننده امتیاز می دهید. این شرکت از روز اول فعالیت اعلام کرد که هدفش ساخت و همه گیر کردن خودروهای روباتیک بدون راننده است.

آن یکی هم Airbnb نام داشت. آنها یک تراست را ثبت کردند. (تراست، شکلی مدرن از امانت فروشی در کشورهایی مانند آمریکا و انگلستان است که به عنوان شرکت قابل ثبت می باشند.) این تراست خیلی زود توانست اعتماد مردم سراسر جهان را به خود جلب کند. امروز هر کس در هر جای دنیا یک اتاق خواب اضافه داشته باشد، از طریق Airbnb با خیال راحت آن را به یک آدم کاملاً غریبه اجاره می دهد. این شرکت آنقدر سریع رشد کرد و همه گیر شد که اکنون تعداد اتاق های آماده اجاره ای که دارد، از ارزش اجاره اتاق های هتل های زنجیره ای هیلتون در جهان بیشتر است.

اوبر از روز اول، هدفش را رسیدن به ایده خودروهای خودران اعلام کرد اما به عقیده من، Airbnb هدفی بالاتر به نام خود ساخته یا خودکفا کردن انسان ها و مردم عادی را در سر داشته است. این شرکت در مدت کوتاهی از یک تراست به یک محل مورد اعتماد عمومی برای اشتراک گذاری اتاق خواب های اضافه شان تبدیل شد و به همین دلیل برای من شگفت ساز نیست که 5 سال دیگر، Airbnb نه تنها همچنان رتبه نخست اجاره اتاق و خانه در جهان را در اختیار داشته باشد، بلکه به یکی از اشتغال زاترین تجارت های جهان نیز تبدیل خواهد شد. ایده آنها به مردم عادی امکان می دهد که آنچه از درآمد و تجارت در سر پرورانده اند، عملی کنند و نتیجه حاصل از آن نیز افرادی خودساخته و دارای درآمد مناسب است.

نگران نباشید، من سهامدار Airbnb نیستم، بلکه اخبار و اطلاعات این شرکت را از گفته ها و مصاحبه های اخیر یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل آن یعنی برایان چسکی (Brian Chesky) دنبال می کنم و از بین خطوط گفته های او می توانم بخوانم که آنها به یکی از دردناک ترین و نگران کننده ترین پرسش های اجتماعی دهه های اخیر پاسخ داده اند؛ پرسشی مبنی بر اینکه آیا واقعاً در آینده روبات ها شغل انسان ها را از آنها می گیرند؟

پاسخ این است که اگر ما اجازه ندهیم، این اتفاق رخ نمی دهد و Airbnb زیر ساخت لازم برای جلوگیری از آن را فراهم کرده است. روش کار به این شکل است که کسی که اتاق خود را به یک خارجی و غریبه اجاره داده، پس از ورود به او می گوید: «من آشپز خوبی هستم. اگر دوست داری یک مهمانی شام برایت تدارک ببینم.» یا اینکه «من یک تاریخ نگار آماتور هستم. اگر دوست داری با هم در آثار باستانی شهر گردش کنیم.» و به این ترتیب علاقمندیشان را به درآمد تبدیل می کنند، رویه ای که از هم اکنون آغاز شده است.

چسکی در یکی از اظهارنظرهایش درباره Airbnb گفت: «ما باغچه ای ساختیم و در آن یک گیاه کاشتیم و امروز نشسته ایم و می بینیم که چه گیاهان دیگری در این باغچه می توانند رشد کنند.» او برای اثبات ادعای خود دعوت کرد که در سایت Airbnb به جای قسمت خانه ها به قسمت تجربه ها سر بزنیم تا با توانایی هایی که در این فعالیت جدید، زمینه عملی شدن پیدا کرده اند، آشنا شویم. در این قسمت، مجموعه ای از پیشنهادهایی که بر مبنای رویا و توانمندی های عادی مردم عادی پا گرفته اند، در دسترس قرار می گیرد.

  • Luca & Lorenzo دو نفر ایتالیایی هستند که با انگلیسی دست و پا شکسته ای خودشان را معرفی کرده اند و برای یک تور 7 نفره در فلورانس، به قیمت هر نفر 152 دلار، افراد را به باغچه خانوادگی و قدیمی خود در جنگل های اطراف این شهر ایتالیایی دعوت می کنند و در این سفر به آنها تجربه پختن پاستای سنتی ایتالیا را ارائه می دهند.
  • جان در دوبلین، در ازای 85 دلار، برای هر کس که علاقه داشته باشد، یک تور یک روزه آموزش عکاسی در نور کم فراهم کرده است. او ابتدا کار با دوربین و عکاسی در محیط با نور کم را به شما آموزش می دهد و سپس با او به چند نقطه کم نور یا با نور عجیب در این شهر سر می زنید و در آخر او مسافران را به استودیوی عکاسی خود می برد و در آنجا به آنها کمک می کند که عکس هایشان را ویرایش کرده و برای انتشار یا چاپ آماده کنند.
  • سارا در لندن دعوت کرده تا با پرداخت 84 دلار (به ازای هر نفر)، تزئین یک نوع از انواع کلاه های سنتی انگلیسی را از او یاد بگیرید. در این آموزش یک روزه فرا می گیرید که چگونه با مجموعه ای شامل پَر، گل، توری و حریر، کلاهی از نوع کلاه های رسمی زنان انگلیسی درست کنید و در کنار آن صبحانه خوشمزه ای از فینگرفود و چند نوع کیک نیز سرو می شود.
  • یک جوان کوبایی به نام لی ماروین هم در آگهی خود نوشته که تیم های 5 نفره به ازای هر نفر 35 دلار را به تور بسکتبال 3 به 3 دعوت می کند. او این پنج نفر را به زمین بازی عمومی می برد و آنجا با یکدیگر در هاوانا، پایتخت کوبا بسکتبال بازی می کنند.

نمونه این تجربیات و پیشنهادها در قسمت تجربه های Airbnb زیاد است و این دلیل خوبی برای رشد ده برابری این وب سایت طی یکسال گذشته به حساب می آید.

هر سال میلیون ها سفر توریستی در جهان انجام می شود و مردمی که به گردش رفته اند، برای آشنایی با فرهنگ یک ملت، به موزه ها می روند و آثار هنری آدم های گذشته را نگاه می کنند؛ چرا به جای این کار نه چندان مفید، آنها را به خانه ها و زندگی واقعی افراد زنده نبریم؟ این سخنانی است که چسکی در بیان ایده Airbnb می گوید. او معتقد است که به جای صرف هزینه برای فراهم آوردن زیر ساخت های تازه با هدف اشتغال زایی، باید استعدادهای نهفته را کشف و از بند رها کنیم و امیدوار است که بیش از بازنشسته شدنش بتواند 100 میلیون موقعیت کارآفرینی جدید ایجاد کند. (او هم اکنون 35 ساله است.) او می گوید ارزشمندترین دارایی آدم ها، خانه هایشان نیست بلکه زندگی و استعدادهایی است که در آن خانه ها دارند و باید راهی برای شکوفایی و بهره گیری از آنها ایجاد کنیم.

در آمریکای امروز (و اغلب دیگر جاهای دنیا)، نگاهی محافظه کارانه و با احتیاط نسبت به خلاقیت و استعداد وجود دارد که افراد را از ارائه ایده های تازه باز می دارد. چسکی معتقد است که دوران کارآفرینی صنعت گذشته است. روزگاری، کارخانه فورد به شهری وارد می شد، در آنجا 25 هزار شغل ایجاد می کرد اما امروز حتی اگر فورد وارد منطقه ای شود، 2500 عنوان شغلی با خود دارد که 1500 تای آن را روبات هایش انجام می دهند و 1000 نفر هم برای راه اندازی و راهبری این روبات ها استخدام می کند. پس بهتر است دست بکار شویم. برای اینکه شاهد آغاز دورانی که در آن انسان ها از کار افتاده اند و روبات ها حکمرانی می کنند، نباشیم، باید کارهای مختلفی انجام دهیم اما هیچکدام از آنها به امکانات ویژه و عجیبی نیاز ندارد.

چسکی معتقد است: «اگر در قرن بیستم، صنعت رمزهای طبیعت را می گشود تا برای انسان ها لوازم مفید بسازد، در قرن بیست و یکم باید زمینه ای فراهم کنیم تا انسان ها به انسان های مفید تبدیل شوند و استعدادهایشان شکوفا شود.»

[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]

مقاله علمی و آموزشی «کسب و کارهای جدید در عصر تکنولوژی و پوست انداختن تجارت در جامعه بشری»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله Self-Driving People, Enabled by Airbnb از Thomas Friedman در روزنامه نیویورک تایمز ترجمه شده توسط بهزاد احمدی نیا از مجله دانشمند، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.

[/toggle]

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مشابه

دکمه بازگشت به بالا