ایده جاروبرقی چگونه شکل گرفت؟

جاروبرقی وسیله ای الکتریکی است که برای تمیز کردن و غبار روبی فرش ها، کف، مبلمان، دیوارها و قفسه ها بکار می رود. اولین تمیز کننده های برقی با خارج کردن جریانی از هوا گرد و غبار موجود در فرش ها را بیرون می راندند. ولی با این روش، گرد و غبار در هوا پراکنده می شد و دوباره روی اشیا می نشست.

در سال 1901 میلادی مخترعی به نام اچ. سی. بوت (Hubert Cecil Booth) ایده جدیدی ارائه داد. او تصمیم گرفت جارویی بسازد که به جای دمیدن، هوا را بمکد. به این ترتیب او نخستین جاروبرقی مکنده را ساخت. این جارو هنگام مکیدن هوا غبار را به درون خود می کشید.

جاروبرقی دارای یک موتور الکتریکی کوچک است که یک هواکش پره ای را می چرخاند. هواکش پره ای با سرعت بسیار زیادی می چرخد و چرخش آن موجب ایجاد خلاء می شود. خلاء ایجاد شده باعث می شود هوا به داخل دستگاه مکیده شود و همراه خود غبار و آشغال را نیز به داخل کیسه جاروبرقی ببرد. کیسه جاروبرقی طوری ساخته شده است که هوا را از خود عبور می دهد، ولی ذرات ریز غبار در آن محبوس می مانند. به این ترتیب آشغال و غبار از سطح فرش و اشیاء پاک می شود.

جاروبرقی های مدرن می توانند قطعات چوب، خرده شیشه و حتی مایعات را بمکند.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «ایده جاروبرقی چگونه شکل گرفت؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر ۱۳۹۳ با شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۷-۲۲۱-۶ به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.