آیا جانوران می توانند رنگ های مختلف را تشخیص دهند؟

می دانید که حیوانات می توانند اجسام اطراف شان را ببینید؟ اما آیا آنها می توانند همانند انسان رنگ های مختلف را تشخیص دهند؟ دانشمندان برای پاسخ به این سوال، آزمایش های مختلفی روی جانورانی نظیر سگ، گربه و میمون انجام داده اند.

آزمایش ها نشان می دهند که سگ ها نمی توانند رنگ ها را تشخیص دهند. به سگ هایی که مورد آزمایش قرار می گرفتند، غذاهایی به رنگ های مختلف داده شد. اما متفاوت بودن رنگ غذاها هیچ تاثیری روی آنها نگذاشت. به این ترتیب مشخص شد که سگ ها نمی توانند رنگ ها را از هم تشخیص دهند.

آزمایش های مشابهی روی گربه ها انجام گرفت و ثابت شد که گربه ها نیز رنگ ها را نمی بینند. به جز انسان، میمون ها تنها موجودات پستانداری هستند که می توانند رنگ ها را تشخیص دهند بقیه پستانداران، رنگ ها را نمی بینند.

در میان حشرات، فقط زنبورهای عسل از قدرت تشخیص رنگ ها بهره مند هستند. البته زنبورهای عسل رنگ قرمز را تشخیص نمی دهند. آنها این رنگ را سیاه می بینند. زنبورهای عسل برای شناسایی گل هایی که از آنها شهد جمع می کنند، به این توانایی نیاز دارند. آنها می توانند اشعه ماورای بنفش را نیز (که برای انسان غیر قابل رویت است) ببینند. محققین برای مطالعات قدرت دید رنگ ها در زنبورهای عسل، دو کارت را که یکی به رنگ آبی و دیگری به رنگ قرمز بود، در مقابل آنها قرار دادند. روی کارت آبی مقدار کمی مایع شیرین ریخته شده بود. پس از مدتی زنبورها در اطراف کارت آبی جمع شدند. مدتی بعد کارت آبی رنگ دیگری که بدون مایع شیرین بود، دور از دو کارت دیگر قرار داده شد. زنبورها به دور آن نیز جمع شدند. اینکار نشان داد که زنبورها می توانند رنگ ها را تشخیص بدهند.

پرندگان نیز رنگ ها را می بینند. حتماً متوجه شده اید که پرندگان نر دارای پرهای زیبا و رنگارنگی هستند. این رنگ ها باعث جلب توجه پرندگان ماده می شود.

اکثر جانوران نیازی به دیدن رنگ ها ندارند. برخی از آنها شب ها شکار می کنند و برخی دیگر از حس بویایی قوی خود برای یافتن غذایشان استفاده می کنند. به همین جهت ندیدن رنگ ها مشکلی برای آنها ایجاد نمی کند.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «آیا جانوران می توانند رنگ های مختلف را تشخیص دهند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر ۱۳۹۳ با شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۷-۲۲۱-۶ به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.