چه خانه هایی در معرض خطر سرقت و دزدی قرار دارند؟
سارقان منازل در طول سال ها مدام شگردهای خود را در سرقت تغییر می دهند و برای دستیابی به اهداف شان، در بیشتر مواقع به دنبال خلائی می گردند که راحت تر بتوانند نقشه شان را پیاده کنند. بسیاری از دزدان هنگامی که بازداشت می شوند و تحت بازجویی قرار می گیرند، بیان می کنند که از سهل انگاری طعمه هایشان بیشترین استفاده را می برند.
تحقیقات نشان می دهد دزدان منازل، بطور معمول خانه هایی را که در مسیر کار به خانه شان قرار گرفته یا در مسیرهایی که بیشتر مواقع از آن استفاده می کنند، مورد سرقت قرار می دهند.
در این مقاله شما می توانید نتایج واکاوی پرونده های سرقت منازل را مطالعه کنید که به ما نشان می دهد چه خانه هایی در معرض خطر بیشتری برای سرقت قرار دارند.
خانه هایی که نزدیک به محل تردد مجرمان است.
دزدان منازل، برای شناسایی سوژه هایشان به مناطقی که جمعیت جوان زیادی در آن تردد دارند، مناطقی که معتادان در آن حضور داشته باشند و همچنین مناطقی که مراکز خرید، باشگاه های ورزشی، پایانه ها و مناطقی که آمار جرم در آنجا بالا است، سرک می کشند و با انتخاب سوژه خود، نقشه سرقت از آن را طراحی كرده و به اجرا می گذارند.
خانه هایی که نزدیک به بزرگراه های اصلی هستند.
در مناطقی که عبور و مرور سواره و پیاده در آن زیاد است، بیشتر مورد سرقت قرار می گیرند. دزدان راحت تر اهداف خود را شناسایی می کنند و برای ساکنان آن محل نیز تشخیص غریبه ها دشوار خواهد بود. خانه هایی که نزدیک به مسیرهای پیاده رو هستند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
خانه هایی که در گذشته از آنها دزدی شده است.
این خانه ها در خطر بیشتری برای سرقت قرار دارند؛ چرا که پارامترهایی که دزدان با توجه به آنها از آنجا سرقت کرده اند (مانند موقعیت) قابل تغییر نیستند و احتمال سرقت از این منازل در مقایسه با خانه هایی که از آنها دزدی نشده، چهار برابر بیشتر است. دزدی دوباره از این خانه ها در بیشتر مواقع پس از 6 هفته از اولین سرقت، اتفاق می افتد. دلایل متعددی برای دوباره سرقت شدن از این خانه ها وجود دارد. بعضی از این خانه ها نشانه هایی از ارزش بالای سرقت و دسترسی آسان از خود نشان می دهند. به همین دلیل دزدان به محل سرقت باز می گردند تا وسائلی را که در سرقت اول نتوانسته اند با خود ببرند، بردارند. در مواردی نیز دزدان بعد از ماه ها دوباره به محل سرقت اولیه می روند تا وسائلی را که مالک منزل از طریق بیمه جایگزین کرده است، بدزدند. تحقیقات متعدد نشان می دهد که سرقت دوباره از خانه ها بیشتر در مناطق با درآمد کم که دزدان بیشتری حضور دارند، اتفاق می افتد.
خانه هایی که نزدیک به منازل سرقت شده هستند.
این خانه ها به دو دلیل در خطر سرقت قرار دارند؛ نخست اینکه دزدان به محدوده ای که سرقت موفق داشته اند، باز می گردند و در صورتی که هدف قبلی سخت بوده باشد، به دنبال هدف ساده تری در آن منطقه می گردند و دوم هم اینکه ممکن است به دنبال خانه هایی با اموال مشابه سرقت قبل در آن منطقه باشند.
خانه های مجردی در معرض سرقت هستند.
تحقیقات نشان می دهد که دزدان بطور معمول زنگ در خانه ها را می زنند تا مطمئن شوند کسی در خانه مورد نظرشان نیست. مدت زمانی که اهالی در منزل حضور ندارند با میزان خطر سرقت رابطه مستقیم دارد. به همین دلیل است که خانواده هایی با یک سرپرست، خانه های تک نفره و خانه های مجردی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
خانه هایی که برای مدتی طولانی خالی هستند.
خانه هایی که برای مدت طولانی خالی است و ساکنان آن در تعطیلات به سر می برند، در معرض سرقت و حتی سرقت مجدد قرار می گیرند. علائمی مانند درهای باز پارکینگ و جعبه نامه های پُر شده نشان دهنده نبودن اهالی خانه و مطلوب بودن شرایط برای سرقت است.
خانه هایی که در طول روز خالی است.
خانه هایی با چراغ روشن، وسیله نقلیه پارک شده در جلوی پارکینگ، فعالیت قابل دید از بیرون از خانه یا سر و صدای قابل تشخیص، کمتر مورد سرقت قرار می گیرند. حتی خانه هایی که نزدیک این قبیل خانه ها هستند نیز کمتر در خطر سرقت قرار دارند. اما خانه هایی که چنین نشانه هایی ندارند، در کانون توجه دزدان قرار می گیرند.
خانه هایی با ساکنان جدید
ساکنانی که جابجایی زیادی دارند و مدت زمان کمتری در یک خانه سکونت می كنند، به دلیل ارتباط اجتماعی کمتر با همسایه ها، خانه شان بیشتر مورد سرقت قرار می گیرد.
خانه های بدون سگ!
سگ تا حدودی جایگزین انسان در خانه است و دزدان به سرقت از خانه هایی که در آن سگ وجود دارد، تمایلی ندارند. سگ ها با پارس کردن مانع سرقت می شوند. بندرت شاهد سرقت از خانه های این چنینی هستیم.
قابلیت دید یا نظارت مناسب
میزان دید همسایه ها یا افراد عبوری از منزل، قابلیت دید یا نظارت مناسب است. خطر دیده شدن در ورود و خروج از یک خانه انتخاب هدف را برای سارق تحت تاثیر قرار می دهد؛ این امر خانه هایی با دید و نظارت مناسب، برای دزدان هدف خوبی است.
خانه های بدون پوشش ایمنی
پوشش هایی شامل درختان یا بوته هایی که نزدیک درها و پنجره ها قرار دارند (بخصوص بوته یا درخت های همیشه سبز)؛ دیوارها و فنس ها (بویژه فنس های ایمنی) و ویژگی های معماری مانند ایوان هایی که شبکه ای هستند یا پارکینگ هایی که جلوی خانه تعبیه شده اند و مانع دیده شدن در ورودی ساختمان می شوند، این پوشش ها مانع ورود دزدان می شوند. تبهکارانی که دست به سرقت از خانه می زنند، به دنبال سوژه هایی می گردند که به راحتی بتواند از آن سرقت کنند.
خانه هایی که دور از بقیه هستند.
این خانه ها به دلیل دور بودن از جاده و خیابان، نسبت به خانه های دیگر از دید افراد دور هستند. در بیشتر مواقع این خانه ها در قطعه های زمین بزرگ ساخته می شوند و کنارشان زمین های بدون سکونت مانند پارک ها قرار دارند. این موقعیت مكانی باعث می شود که همسایه ها یا عابران نتوانند رفت و آمد غریبه ها را متوجه شوند.
خانه هایی که نور کمی دارند.
نورپردازی مداوم و یکنواخت احتمال اینکه دزدان از بیرون دیده شوند را بیشتر می کند. نورپردازی مداوم و تغییرات آن در خانه هایی كه دور از بقیه هستند، می تواند به عنوان آژیر خطری در هنگام ورود دزدان عمل کند. این مورد در سرقت هایی که در روز انجام می گیرد (که بسیار هم رایج است) اعتبار ندارد.
خانه هایی با طراحی های معماری پنهان
به منظور امنیت و زیبایی بنا، بعضی از خانه ها را به گونه ای طراحی می کنند که همسایه ها و عابران دید کمتری به آن داشته باشند. احتمال سرقت از خانه هایی که پنجره ها و درهای آن روبروی خانه های دیگر باز می شود، به مراتب كمتر است.
خانه هایی که می توان به راحتی از درها و پنجره های کناری و پشتی، وارد آنها شد.
ورودی کناری یا عقب، رایج ترین مسیر ورود دزدان به خانه است. در بعضی مناطق در ورودی نقطه رایج برای داخل شدن دزدان به خانه است اما گاه تفاوت در معماری ها بازگو کننده شیوه ورود آنها است.
خانه هایی که کنار کوچه ها قرار دارند.
کوچه ها هم دسترسی و هم فرار را برای دزدان راحت تر و دید همسایه ها را نیز کم می کند. به علاوه زمین های بزرگ اطراف ساختمان، دسترسی به پشت خانه ها را تسهیل می کند.
آسیب پذیری و امنیت
چگونگی تعیین این پارامتر به این بستگی دارد که دزدان چقدر آن خانه را مد نظر و هدف قرار می دهند. خانه های زیر در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
خانه هایی با نقاط ورودی ضعیف
استفاده از مصالح ساختمانی ضعیف می تواند خانه ها را در مقابل سرقت آسیب پذیر کند. در خانه های قدیمی زنگ زدگی قفل ها و پنجره ها مشاهده می شود و همچنین خانه های جدیدی كه از مصالح ارزان در ساخت آنها استفاده شده باشد، ورود دزدان به ساختمان را راحت تر می كند.
خانه هایی که به امنیت آن توجهی نمی شود.
بیشتر مواقع خانه هایی که مورد سرقت قرار می گیرند، در یا پنجره باز یا قفل نشده دارند. تغییرات فصلی شیوه ورود دزدان را عوض می کند. در حالی که در تابستان بیشتر از در و پنجره های باز استفاده می شود، در فصل سرما ورود با زور و تخریب اتفاق می افتد.
مطالعات نشان می دهد که زنگ خطر با ترکیبی از وسائل امنیتی، سرقت ها را کاهش می دهد. دزدان به خانه هایی که دو یا بیشتر تجهیزات امنیتی (قفل های پنجره، قفل های زبانه ای چهارگوش، چراغ ها و زنگ های خطر ایمنی) دارند، وارد نمی شوند. مطالعات روی مجرمان نشان می دهد که دزدان از خانه هایی که قفل های مناسب یا وسائل ایمنی دیگر دارند، دوری می كنند. دزدانِ با تجربه در بعضی موارد وسائل ایمنی را از کار می اندازند ولی همین امر نیز باعث کاهش سرعت عمل شان می شود و احتمال دیده شدن شان را افزایش می دهد.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «چه خانه هایی در معرض خطر سرقت و دزدی قرار دارند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مصاحبه با سرهنگ غلامحسین بیابانی رئیس مرکز تحقیقات کاربردی آگاهی، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
برای پیشگیری از ورود سارقین به داخل خانه های ویلایی یا مجتمع های آپارتمانی، اصلاً مهم نیست درب مشاع ساختمان از چه نوعی و مجهز به چه قفلی است چون به هر حال سارقین از جایی مثل دیوار یا تحت عنوان پیک، مامور پست، آب، برق و… وارد خواهند شد.
تنها نکته مهم در موضوع پیشگیری از سرقت منزل، غیر قابل نفوذ بودن قفل درب آپارتمانه و اصلاً مهم نیست درب چوبی باشه یا از این درب هایی که به اسم ضد سرقت می فروشند، چون برای سارقین فقط قفل های روی درب مهمه که بتونن از طریق یکی از روش های رایج، از جمله شاه کلید، هک، توپی زنی با پیچگوشتی یا انبر قفلی و همچنین دیلم زنی، باز یا تخریبش کنند، پس اگر روی درب واحد، قفل ضد دیلم که غیر قابل باز کردن با شاه کلید، هک، توپی زنی و دیلم زنی است نصب بشه دیگه سارقین بیچاره میشن.
نکته دیگه در موضوع پیشگیری از سرقت منزل و محل کار، ورود از طریق بالکن، نورگیر و پنجره هاست که تنها راه پیشگیری اینه که مقابل تمام این ورودی ها، حفاظ فولادی نصب بشه که با توجه به طراحی و نصب آنها، امکان جدا کردن با جک یا بریدنشون با قیچی وجود نداشته باشه. توضیح اینکه با توجه به این مهم که حفاظ های بالکن، پنجره و نورگیر بسیار قابل نفوذ هستند و عموماً به صورت سنتی ساخته می شوند، حتماً از کسانی خرید کنید که ضمانت کتبی ارائه کنند که سارقین امکان ورود از طریق حفاظ هایی که به شما فروخته اند را نداشته باشند.
و در مرحله آخر و معدودی از موارد، پیشگیری از ورود سارقین از طریق کانال های کولر را باید مورد توجه قرار داد که برای این موضوع هم، لوله های پی وی سی به طول 20 تا 30 سانتیمتر و قطر حداکثر 10 سانتیمتر را با چسب مخصوص داخل کانال کولر بچسبوید.