سطح انرژی کودکان از ورزشکاران حرفه ای استقامت هم بیشتر است

پژوهشگران در مقاله ای توضیح داده اند که کودکان، سطح انرژی بیشتری نسبت به قهرمانان ورزشی و حرفه ای استقامت دارند و به همین دلیل است که بزرگسالان نمی توانند پیوسته پا به پای کودکان فعالیت کنند. این یافته همچنین هشدار به پدر و مادرهایی است که فکر می کنند با فعالیت سنگین بچه ها و خسته کردن آنها می توانند یک شب راحت بخوابند؛ چرا که این تصور، خیالی باطل است. علاوه بر همه اینها، زمان بازیابی (ریکاوری) کودکان واقعاً حیرت انگیز است و در زمانی کوتاه، پیش از آنکه بزرگترها به قول معروف بتوانند لم بدهند، دوباره به وضعیت فرافعال خود باز می گردند.

اما سوال واقعی آن است که چرا چنین اتفاقی می افتد؟

با گزارش پورتال یو سی (شما می توانید)، سباستین رتل (Sebastien Ratel) دانشیار روانشناسی ورزشی که دکترای خود را از دانشگاه کلرمون اوورنی (Université Clermont Auvergne) در فرانسه گرفته و نویسنده اول این مقاله پژوهشی است، می گوید: «ما متوجه شدیم که کودکان از بیشتر متابولیسم هوازی خود بهره می برند و به همین دلیل است که طی فعالیت های فیزیکی شَدید، کمتر خسته می شوند. با بررسی سرعت بازیابی آهنگ ضربان قلب سریع و توانایی بالای خارج کردن لاکتات از جریان خون، آنها می توانند به سرعت خود را بازیابی کنند و اینکار را سریع تر از قهرمانان ورزشی استقامت انجام می دهند که سال ها به خوبی آموزش دیده اند و تمرین کرده اند. این دو قابلیت مهم می تواند توضیح دهد که چطور بچه ها می توانند بازی کنند و همینطور به بازی کردن ادامه بدهند و این وضعیت را تا ساعت ها پس از خسته شدن بزرگترها ادامه دهند.»

مطالعات پیشین نشان داده بود که کودکان طی فعالیت های فیزیکی، دیرتر از ورزشکاران غیر حرفه ای خسته می شوند و بر این اساس، پژوهشگران برآورد کرده بودند که پروفایل انرژی کودکان باید شبیه به ورزشکاران استقامت باشد؛ اما هیچ پژوهشی به بررسی این ادعا نپرداخت تا آنکه توجه دکتر رتل و همکارانش به این موضوع جلب شد.

پژوهشگران با طراحی آزمایشی به بررسی عملکرد 37 داوطلب شامل 12 نوجوان بین 9 تا 11 سال، 12 مرد ورزشکار غیر حرفه ای و 13 مرد ورزشکار استقامت پرداختند. ورزشکاران استقامت همگی در سطح ملی دارای مقام بودند و در یکی از رشته های سه گانه (ترکیب شنا، دوچرخه سواری و دو استقامت)، دو استقامت یا دوچرخه سواری فعالیت می کردند. از این داوطلبان خواسته شد تا دو مرتبه، دو سرعت مقاومتی به مدت 7 ثانیه انجام دهند و سپس یک دقیقه استراحت کنند. طی این آزمایش، خروجی انرژی هوازی آنها اندازه می شد. در مرحله بعد، از آنها خواسته شد تا آزمون دوچرخه وینگیت (Wingate) را کامل انجام دهند. در این آزمون از فرد خواسته می شود تا به مدت 30 ثانیه با تمام سرعت رکاب بزند تا خروجی غیر هوازی او را بتوان اندازه گیری کرد.

از آنجا که ورزش های غیر هوازی اکسیژن مصرف نمی کنند، اسیدوز و لاکتات تولید می کنند (که معمولاً از آن به اسید لاکتیک یاد می شود) که خستگی ماهیچه ها را در پی دارد. پس از پایان آزمون دوچرخه سواری، ضربان قلب، سطح اکسیژن و نرخ خارج سازی لاکتات داوطلبان به دقت اندازه گیری شد تا بتوان سرعت بازیابی (ریکاوری) آنها را تعیین کرد.

نتایج نشان داد که بچه ها نه تنها ماهیچه های مقاوم به خستگی دارند، بلکه پس از فعالیت های بدنی شَدید، بسیار سریع بازیابی می شوند و این سرعت ریکاوری حتی از قهرمانان بزرگسال ورزش های استقامت که به خوبی تمرین کرده اند هم، بیشتر است. آزمون وینگیت نشان داد که توان خروجی بزرگسالان غیر حرفه ای 52 درصد افت می کند و این مقدار برای ورزشکاران حرفه ای اندکی کمتر از 42 درصد است؛ اما از توان خروجی کودکان تنها 35 درصد کاسته شد.

پژوهشگران معتقدند که این یافته ها می تواند به تدوین روش های بهتر برای استعدادسنجی و یافتن ورزشکاران بالقوه از سنین کودکی کمک کند و به درک بهتری از چگونگی تغییرات بدن از کودکی تا بزرگسالی بینجامد. دکتر آنتونی بلازویچ (Anthony Blazevich) استاد بیومکانیک دانشگاه ادیث کوان (Edith Cowan University) در استرالیا که مقاله این پژوهش را همراه با دکتر رتل نوشته است، می گوید: «بسیاری از والدین می خواهند بدانند که بهترین روش برای پرورش استعداد ورزشی کودکان چیست؟ تحقیقات ما نشان می دهد که استقامت عضلانی در کودکان معمولاً بسیار خوب است و از این رو بهتر است به جنبه های دیگر تناسب اندام مانند تکنیک های ورزشی، سرعت دویدن و قدرت عضلات بپردازیم.»

منابع

خبر علمی «سطح انرژی کودکان از ورزشکاران حرفه ای استقامت هم بیشتر است» توسط هیئت تحریریه خبر پورتال یو سی (شما می توانید) با استناد به usnews – ScienceDaily – The Telegraph و مجله دانستنیها، ترجمه، تدوین و نگارش شده است.